Vampire life..

6

Ik zet twee borden, vorken, glazen, messen en lepels op tafel. Drake is het gaan vragen aan Frank of we mogen samen wonen dus ben ik even alleen. 'Lif!?' Gwen en Jayden komen hand in hand aanrennen. Van schrik laat ik een glas uit mijn handen vallen. 'Wow, sorry. We wouden je niet laten schrikken.' Zegt Gwen. 'Is niet erg.' 'Jayden en ik gaan samen wonen!' Roept Gwen blij en slaat haar armen om de nek van Jayden die haar zachtjes kust. 'Wat geweldig! Mag het ook van..' 'Ja, Jayden heeft het gevraagd' ik knik. 'Ik ga ook samen wonen.' Zeg ik zachtjes met een lichte blos op mijn wangen. 'Oeh, met wie?' Wilt Gwen gelijk weten. 'Drake!' 'Wow, dat is de knapste vampier!' Roept Gwen. Jayden kucht. 'eh.. Sorry. Een van de knapste. Jij bent natuurlijk de mooiste.' Zegt Gwen blozend tegen Jayden. De deur gaat open en dicht. Drake kijkt naar Gwen en Jayden. Jayden geeft me een knuffel en Gwen ook. 'Veel plezier met Drake!' Roept Gwen me na. Ik zwaai ze uit en loop naar Drake toe. 'En, mag het?' 'Nee.' 'Wat!?' 'Grapje sweetheart, hij is blij voor ons en geeft toestemming! Roy gaat ergens anders wonen.'
'YAY!' Ik kus Drake op zijn lippen. 'En, is het eten klaar?' 'Ja' ik wil mijn lippen van de Zijne halen maar hij houd me tegen. 'Drake' lach ik. Hij kust me zachtjes terwijl hij me naar de bank duwt. Ik heb hem door. 'Het eten brandt zo aan hé' met een zucht laat hij mij vrij en loop ik naar de keuken. Ik zet het eten op tafel en schep spaghetti op. Netjes zoals mij grootouders mij dat hebben geleerd. Eerst de spaghetti daarna de saus. En alles moet netjes.

'Drake aan tafel' roep ik vanuit de keuken naar hem. 'Wat ruikt het hier lekker!' Zegt Drake terwijl hij de keuken in loop en plaats neemt. Ik neem tegenover hem plaats en zet mijn lepel in het eten en mijn vork op de lepen en begin te draaien. Hij kijkt me met een frons aan. 'Zo heb ik het geleerd.' Maak ik het makkelijker te begrijpen. 'Weet je hoe ik het heb geleerd?' 'Nou?' Vraag ik nieuwsgierig. Hij pakt een spaghetti-sliert en stopt een klein stukje in zijn mond en ik moet aan de andere kant een klein stukje in mijn mond doen. Het sliertje wordt alsmaar kleiner en kleiner en onze lippen komen steeds dichter bij elkaar. Hij geeft me een knipoog en kust me. Dit doen we bij zo'n vijf spaghetti-slierten en eten daarna weer normaal verder. We proosten op ons geluk van de liefde en drinken een slokje uit het glas. 'Ik heb pizza gemaakt maar dat is voor morgen, dan gaan we namelijk iets doen.' Zeg ik. 'Klinkt spannend' ik knik. 'Gwen en Jayden gaan ook mee. Is dat heel erg?' 'Nee hoor' 'gelukkig!' Hij lacht en pakt mijn hand vast. 'Zulken we een film gaan kijken?' Stel hij voor. 'Oké' ik sta op en ruim af. 'Horror of romantiek?' 'Horror' 'jij bent echt een gave vriendin!' 'Hoezo?' 'Je kijkt horror films.' 'Ik houd er eigenlijk niet van. Maar zolang jij hier bent en jij mij beschermd vind ik het best.' Drake lacht hardop. Ik zet de rest van de spullen in de afwasmachine en loop richting de bank. De deurbel galmt door de gang. Ik zucht geïrriteerd en sta op. 'Laat mij maar.' Zegt Drake. Hij loopt de gang in en opent de deur maar slaat hen gelijk weer dicht. Hij rent deze kant op en zegt 'Lif, vlucht!' 'Waarom?' 'Phillip!' Snel vlucht ik naar het balkon en spring naar benden.

Ik kijk om me heen of mensen mij gezien hebben. Natuurlijk, heeft er iemand mij gezien. Een vrouw van rond de eenendertig kijkt me met open mond aan. 'Jij sprong van
drie-verdieping hoog naar beneden?' Haha. Ze is er zelf niet eens zeker van. Sukkel. 'Nee mevrouw, van vier-verdieping hoog, kent u de sport free-running?' 'Ja, daar zit mijn zoon Drake op.' 'Drake Parker?' 'Ja. Hoezo?' 'Oh gewoon' ik loop van de vrouw weg die mij nog altijd schaapachtig aan staart. Als ik denk dat ik veilig ben klim ik op het dak en ren in vampier-snelheid over de daken. Ik moet vluchten. Ik moet vluchten voor Phillip. Ik had hem toch gebeten? Wat is mijn gave!? Ik wil hem vermoorden! Ik wik heen gevaar meer lopen. Al mijn woede zet om in adrenaline. Mijn adem gaat sneller dan ooit. Mijn borstkassen dreunt zowat uit mijn lichaam. Ik durf nu te wedden dat mijn ogen rood zijn. Rood van mijn vampire life. Ik spring van het dak af en vermoord zo'n zestien mensen. Als je er over na denk is het eigenlijk best wel zielig voor hun familie. Maar aan de andere kant je haat op een gegeven moment ook dood dus waarom nu niet. Trouwens, als ik geen bloed krijg dan zal ik ook sterven maar dan ook weer opstaan. Ik heb geen flauw idee waar Drake en Phillip mee bezig zijn. Misschien zijn ze aan het vechten. Misschien heeft Phillip Drake mee genomen. Wat nou.. Als hij Drake heeft vermoord!? Ik moet terug! Hoe dan ook. Eerst even wat eten bij Subway. Ik bestel een broodje gezond en een milkshake banaan. Zonder te betalen loop ik naar de uitgang. Wat een trut. Ziet niet eens dat ik niet betaalt heb.. Ik sprint de straat in en eindig bij het flatgebouw waar ik woon. Ik zie bloedsporen die naar binnen leiden. "Dat kan maar een ding betekenen" zegt mijn gedachten tegen mij. 'DRAKE! DRAKE! DRAKE!' Schreeuw ik terwijl ik de trap op ren. Waarom trap en niet lift? Omdat die lift gewoon fucking traag is! Ik ben bij de vierde etage aangekomen en zoek mijn nummer op. Aha vier. De bloedsporen zijn te zien in mijn woning. Van binnen ben ik kapot en snik ik. Maar van buiten kun je niks zien. Ik volg de sporen die leiden naar de keuken.