2

385 25 0
                                    

Ik loop naar binnen en sluit de deur achter me. Frank draait zich om en begint te praten 'je hebt je al voorgesteld, heb ik gehoord' ik knik..
'Goed, waar kan ik u verder mee helpen Lif?'
'Waarom ben ik gevaarlijk?'
'Omdat mijn ouders, die nu vermoord zijn, de aller gevaarlijkste waren. Wij hebben krachten waar niemand tegen kan, wij hebben meer bloed nodig dan gewone vampiers. Wij slapen nooit, gewone vampiers soms. Wij kunnen tijd stop zetten.'
'Wow, de tijd stop zetten is onmogelijk! Maar wat als ik een gewone vampier bijt?'
'Je snap wel wat ik bedoel, je kunt iemand stil zetten of gewoon je hele familie. Jij kan meerdere mensen vermoorden dan een normale vampier dat kan. Uh, dan zal hij of zij niet lang meer te leven hebben..'
Ik schrik van de woorden die Frank net tegen me gezicht heeft.' Ik sta op en knik hem toe. 'Dag Frank, bedankt voor alle informatie die ik wou weten'
'Graag gedaan Lif, ik zie je vannacht.'

Ik sluit de deur weer achter me en wordt door iedereen bekeken. Sommige kruipen in elkaar alsof ik zo iemand kan vermoorden. Sommige blijven stoer zitten. Gwen komt naar me toe en haakt haar arm door die van mij. 'Wat heb jij ineens met mij?' Vraag ik. 'Je bent bijzonder, waardeer dat.' Ik zucht 'oké, jij je zin, kan ik naar huis?' 'Lieve Lif, dit is je thuis' ze opent een deur 'kijk, dit is jou kamer inclusief badkamer, keuken, gewonen wc, werkkamer, drie slaapkamers, keldertje en wasruimte. Vindt je het wat?' 'Wow, dit is gaaf! Woon ik hier helemaal alleen?' 'O, eh, nee..' 'Wie slapen er nog meer dan?' 'Jayden & Roy' 'wie is Roy!?' 'Een jongen.' 'Dat is makkelijk gezegd' 'je ziet het van zelf. Oké?' 'Oké, zie ik je zo?' 'Ik denk het wel. Op tafel liggen de regels waar je je aan moet houden. Doeii!'
'O, dank je!' Ik loop naar de tafel en inderdaad daar liggen de regels;

- bijt alleen als het moet
- vermoord niemand zonder reden
- kook voor de vampiers in je huis
- wees aardig voor je eigen soort en voor anderen.
- houd het huis schoon
- houd je krachten in bedwang.

Serieus, zes regels! Dat is te.. Te moeilijk boor mij! Ik moet vrij zijn, ik moet mijn eigenweg gaan! Goed, ik kijk in de koelkast en zie er allemaal bakjes staan met rood spul. Ik maak het open en ruik er aan 't ruikt als bloed.. Ik proef het smaakt naar bloed.. Conclusie getrokken: het is bloed!

Ik hoor de deur open en dicht gaan. Snel ruim ik het bakje op en kijk wie het is. Roy neem ik aan. 'Hoi, u bent zeker Lif' 'ja, u bent zeker Roy. 'Dat klopt. Wat eten we?' 'Weet ik veel pannenkoeken, lasagne, spaghetti, patat? Roe eend iets' de deur word weer open en dicht gedaan en Jayden komt binnen. 'Hallo' 'hoi' 'hi' 'Lif wat eten we nou?' Vraagt Roy weer. 'Lasagne!' Roept Jayden. Lif kan super lekkere lasagne maken. 'Oké' ik loop de keuken in en maak een schotel lasagne. 'Gwen komt zo' 'en waarom?' 'Omdat ik het haar heb gevraagd' 'vind u haar leuk?' 'Nee'' u wordt rood, Jayden' 'dus?' 'Laat maar..'

Ik open de oven en de geur komt mijn neusgaten binnen. 'Mm dat ruikt goed Lif!' Zeggen Roy en Jayden die de keuken inlopen. Ik zet het schotel op tafel en pak twee borden en twee messen, lepels en vorken. Ze scheppen allebei een groot stuk waardoor de lasagne zo op is. Ik lach in mezelf en loop terug met de lege schaal naar de keuken. Ik zet hen in de afwasmachine. Serieus, dat ding is echt geweldig! Zo hoef je tenminste zelf niet af te wassen.

De deurbel klinkt. Ik ten er in topsnelheid naar toe, maak hem open en laat Gwen binnen. 'Hi, ik moest van Jayden komen omdat hij,-' 'ja, hij zit in de keuken.' Onderbreek ik haar zin. Ze fronst haar wenkbrauwen en loopt gouw door naar de keuken. Ik loop naar het kantoor en ga achter het bureau zitten. 'Pling' klinkt het ineens. Ik schrik ervan maar weet al snel wat het betekend. Het is mijn mobiel.. Ik kijk op het scherm en zie dat ik al tien gemiste opriepen heb en zes berichten. Allemaal zijn ze van Stefan, pap en mam. Het verbaasde ook van Stefan, ik bedoel, hij heeft mijn ogen gezien en is er behoorlijk van geschrokken. Weer klinkt de deurbel. Zuchtend sta ik op en wil naar de deur toe lopen maar Roy is mij al voor. 'Ron?' Vraag ik. 'Lif!' Jayden die mij roept. 'Wat!' Schreeuw ik terug. 'Kom hier heen!' Snel loop ik er naar toe en zie Gwen die doorgedraaid is. 'Wat is er gebeurd?' 'Ik denk dat ze te weinig bloed heeft gehad..' Snel pak ik een bakje met "het spul" en geef het aan Jayden. 'Wat, waarom ik?' 'Ik kan niet tegen mensen of vampiers die me eeuwig dankbaar zijn voor het redden van hun leven.' Antwoord ik droog.

Vampire life..Where stories live. Discover now