Vampire life..

17

We rennen het gebouw uit naar de winkel. 'Wat ga je koken?' Vraagt Silver nieuwsgierig. 'Pannenkoeken' 'dat wil ik wel eens proberen' zeg hij weer. Ik koop wat eieren melk en al die troep. 'We moeten ook nog even naar de bouwmarkt' roep ik naar Silver die staat af te rekenen. Hij kijkt mij verbaasd aan en komt met alle boodschappen naar me toe. 'Waarom' vraagt hij. 'Ik ga onze kamer opknappen' 'spannend' 'Silver' 'wat?' 'Je bent gloed irritant!' 'Weet ik'

We lopen de bouwzaak in en kopen van alles. Silver had met zijn pin-pas betaald waar ik tegen protesteerde omdat ik wou betalen. Maar hij had gezegd 'nee, een echte heer hoort voor zo'n mooie dame te betalen' ik had weer snel weggekeken en hij weer gelachen. Sirius, die jongen kan ook niet stoppen met grijnzen of lachen. Wonderbaarlijk eerlijk waar. We tillen met al onze kracht de spullen in de auto van Silver. Silver tilt het bed op. 'Hè Silver, waarom moest het nou een twee-persoons bed zijn?' 'Omdat dat gezellig is, samen in een bed' 'oké' zeg ik simpel. Ik rust even uit tegen de auto. 'Lekker hè, tegen mijn Zwarte Range Rover?' Vraagt Silver die tegen mij aan komt staan en een plukje haar achter m'n oren schuift. Ik kijk hem aan in zijn bijzondere zilveren ogen. 'Je vind mijn ogen echt bijzonder hè?' Ik knik. 'Jij hebt anders ook bijzondere ogen' hij laat zijn hand rusten op mijn wang. 'Silver, ik heb een vriend' 'een vriend die niet meer weer wie je bent en op dit moment met een ander meisje is, ja' 'wat bedoel je?' Hij laat mij de iPad zien en zie Drake in verdomme mijn bed met een ander meisje aan het rommelen. 'Hij.. Hij heeft me,-' 'bedrogen?.. ja.'

Ik kan het niet geloven, hij heeft me.. Nee, wacht niet bedrogen. Hij wist niet wie ik was en had dus ook niet kunnen denken van "oh zij is mijn vriendin" Silver slaat zijn armen om me heen. Ik begraaf mijn hoofd op zijn borst. Hij fluistert lieve woorden in mijn oor.

Als ik weer een beetje gekalmeerd ben, stappen we in de auto en rijden weg. De autorit verloopt stil, geen ongemakkelijke stilte maar gewoon een stilte waarvan je denkt "dit is fijn"
We komen aan bij de grote poort, die word geopend. 'Loop jij met de kook spullen naar de keuken, dan zorg ik voor dit allemaal' zegt Silver. Ik knik, we stappen uit en zoals afgesproken loop ik met de boodschappen naar de keuken. 'En meid, wat ga je maken?' Zegt de vrouw achter de bar. 'Ik hen pannenkoeken mix gehaald maar ik kreeg ineens veel zin in lasagne. Dus ga ik dat maken, hebben jullie tomaten en al dat zooi?' 'Ja natuurlijk, hier in deze kast. Zal ik de tafel dekken?' 'Ja prima, maar laat de boorden en de drank maar aan mij over' 'oké'

Ik begin met koken en uiteindelijk zijn er zesendertig borden met lasagne en vijfendertig wijnglazen met bloed. 'Wil u witte of rode wijn?' 'Doe maar witte' 'is goed' en één glas met witte wijn. We zetten alles netjes klaar. 'Roept u ze? Dan kan ik nog even naar mijn kamer.' 'Is goed meid. En bedankt' 'is goed joh, ik doe het graag' ik geef de vrouw een hand en loop naar de kamer van mij en Silver. 'Hee'
-geen antwoord terug- 'Silver?' Weer geen Silver hier. Ik kijk rond in de kamer die helemaal leeg staat. 'Silver?' Mijn echo galmt door de ruimte maar weer geen antwoord. 'Lif?' Klinkt een vrouwenstem. Ik draai me snel om en kijk in de zwart/wit ogen van ....

------------

Ey, mensen!

So sorry voor dit korte hoofdstuk! Ik was gewoon inspiratieloos en ik dacht; 'Ik moet gewoon vandaag een hoofdstuk geplaatst hebben!' Dus vandaar..

Al benieuwd wie Lif ziet?
Morgen kan het zijn dat ik niet schrijf omdat ik lekker ga feesten! Maar ik moet ook nog gewoon mijn taken verrichten in dit huis..
-zucht-

Voor wie kiezen jullie;

Team Drake or Team Silver?

IK VOOR SILVER!!!!!!!

Laat het me weten via de reacties.
Laat me ook gelijk weten of je spelfouten zie!

P.s; INSTAGRAM: Maud_lover