UNICODE
ကိုကိုနဲ့ ဝေးတာ ရက်ပေါင်း ၈၀...
တဖြေးဖြေး နေသားကျလာတယ် ဆိုပေမဲ့ ဒါက ကိုကိုမရှိပဲနေလို့ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်တော့မဟုတ်။ ကြိုးစားရှင်သန်လို့ရတယ် ဆိုရုံသာ။
အချိန်က Lecture နောက်ဆုံးချိန်ပြီးသွားတာမို့ Gulf စာအုပ်တွေကို သိမ်းရင်း ကျောပိုးအိတ်လေးထဲ စုထည့်လိုက်သည်။
အဲ့နောက် ကိုကိုထွက်သွားထဲက မပျက်မကွက်လုပ်နေကျ အလုပ်တစ်ခုကိုလုပ်ဖို့ ဖုန်းကို ထုတ်ရင်း Seen မပြတဲ့ နံပါတ်လေးတစ်ခုဆီ စာတိုလေး ပို့လိုက်သည်။
ကိုကို ကျွန်တော့်ကို လွမ်းလား ။ ကျွန်တော်တော့သိပ်လွမ်းတာပဲ။
Sent ဖြစ်သွားတဲ့ စာတိုလေးကို နှုတ်ခမ်းတို့နှင့် တစ်ချက်ဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။ ဒီအနမ်းတွေကို ကိုကိုများ လက်ခံရရှိမလားဆိုတဲ့ ကလေးအတွေးလေးနဲ့။
"ဟေ့ရောင် သားလေး..အတန်းပြီးပြီလား။ ထွက်ခဲ့.."
အသံကြားရာ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အခန်းဝမှာရောက်နေတာက အလိုက်ကန်းဆိုးမသိဆုံး သူ့ရဲ့ တစ်ဦးထဲသော ငယ်သူငယ်ချင်းကြီး။
"အေး မင်းရော အတန်းပြီးပြီလား"
"အေး ငါတို့က ပထမအချိန်ထဲက အားနေတာကွ။ မင်းအတန်းမဆင်းသေးလို့ လာစောင့်နေကြတာ May တို့ အဖွဲ့လည်းပါတယ်။"
May ပါရောက်နေပြန်သတဲ့ ။ May က ဇွဲကောင်းတာလားဘာလား သေချာတော့မသိပေမဲ့ Gulfဆီ မပျက်မကွက် ခဏခဏ လာသည်။ Mayလည်း သူ့ဆီက တစ်ခုခု မျှော်လင့်နေမှာ မှန်ပေမဲ့ သူ စကားမပြောချင်တဲ့ရက်တွေဆို အနားမှာ တိတ်တဆိတ်လာထိုင်ပြီး ပြန်သွားလေ့ရှိ၏။
Gulfကို ဘယ်တုန်းကမှ သူမက အထွန့်မတက်ရှာ။ သူက တစ်ဖက်သားရဲ့ ခံစားချက်ကို နည်းနည်းမှ ထည့်မတွက်တဲ့ကောင်ပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပဲ သူ့အချစ်ရေးက အကျအရှုံးများနေလား မတွေးတတ်။
"အေးပါကွာ..ငါ မုန့်လိုက်ကျွေးပါ့မယ်။ May ကိုလည်း စကားကောင်းကောင်း မပြောဖြစ်တာကြာပြီ အားနာတယ်။"
YOU ARE READING
"WHAT'S WRONG WITH INTERN GULF"(COMPLETED)
FanfictionUNICODE ဒီချာတိတ်နဲ့ဆုံတိုင်း ခဏခဏ စနောက်ချင်ပြီး ခဏခဏ ရယ်မောချင်နေမိတယ်။ ပေစောင်းစောင်းနဲ့ မကြောက်တတ်တဲ့ပုံလေးက တကယ်ထူးဆန်းနေတာမို့ ခဏခဏ စိတ်ဆိုးအောင်ပဲစနေမိတယ်။ Mew Suppasit ( CEO of Jongcheveevat Co.,Ltd) ကျွန်တော်က ဘုကလန့်လို့ လူတိုင်းကပြောကြတယ်...
