Unibersidad de Wanna One

💒93

EDI'S POV

"Tita Adrianne, okay ka lang ba?" mukhang napabalik naman si tita Adrianne sa ulirat nang mahiwa nya ang daliri nya.

"Hala may dugo" walang emosyon nyang sabi.

Ako naman ang nag-panic nang makita ko yun at kumuha agad ako ng malinis na basahan para ibalot sa daliri nya. Diniinan ko 'yon para magtigil ang pagdudugo.

"Masakit pa po ba tita?" tanong ko pero umiling sya.

"Hindi naman masakit eh" sagot nya.

Inalis na nya ang daliri nya sa basahan na hawak ko "...Hindi na nagdudugo"

Tatlong araw na dito si tita Adrianne, pero naging ganyan na sya. Halos walang emosyon at laging lutang.

Sabi ni tito Minhyun, baka daw naga-adjust pa sya dito. Pero sabi naman si Dashiell, baka daw dahil kay Ken, rinig daw kasi nila ni Trev kung paano magkagulo ang dorm noon nandoon pa si tita Adrianne.

Hindi naman na daw ganun ngayon. Mas tahimik na ng di hamak. Aakalain mo nga daw na walang nakatira doon eh.

"Anong nangyari dyan? Nasugat ka Empress ko?" hinawakan ni tito Minhyun ang kamay ni tita Adrianne para tignan iyon.

"Hindi naman malalim" -Adrianne

"Ako na lang magluluto" -Minhyun

"Ako na. Kaya ko nama eh" -Adrianne

"Nasa sala yung mga asawa ng Wanna One, makipagchikahan ka na lang sa kanila. Ako na dito" -Minhyun

"Pero gusto ko magluto" -Adrianne

"HEY GIRL!!" -Ashley

Hinila nina tita Ashley at tita Sarah  si tita Adrianne palabas ng kusina. Ayan, wala na syang kawala ngayon.

"Appa Hwang, need help?" tanong ko, umiling sya.

"Kaya ko na 'to" tinuloy nya ang hinihiwa kanina ni tita Adrianne "...Medyo wala talaga sa focus ang tita Adrianne mo, worried sya sa nangyayari kay Ken hyung"

"...Ken hyung was diagnosed with panic disorder, kaya medyo nawala sya sa sarili noong nandoon si tita Adrianne mo. Tapos nakita pa nya si Natan"

"That means...they triggered him? Tama ba?" tanong ko at tumango naman si tito Minhyun.

Kaya siguro ayaw magkwento ni Natan at tita Adrianne.

"Yung mag-ina ko, hindi sila sanay na ganun si hyung. Hyung is always bright and positive towards them" he sighed "...Pakiramdam ko tuloy sobrang selfish ko. Ni hindi ko man lang naisip na mangyayari 'yon kay hyung dahil lang gusto ko makasama ulit ang mag-ina ko"

"It's not your fault Appa Hwang" I rubbed his back "...Hindi mo naman ginusto yun eh. Tsaka tama lang naman na bawiin mo sina tita Adrianne, they're yours"

Nagpilit sya ng ngiti. "Not because it was unintentional, you did nothing wrong. Minsan kahit di natin sinasadya, may mali pa rin tayong nagagawa, may nasasaktan pa rin tayo, whether we like it or not"

Right. Because we're all not perfect.

"But your decision won't change right? Babawiin mo pa din sila?"

"Oo. Nasimulan ko na eh" -Minhyun

I smiled at his response. Maybe it's better to be selfish than to be selfless on his situation.

"Doon ka na muna kaya sa sala? Makichika ka na din" -Minhyun

"Pinapalayas mo na ako Appa Hwang ah!" -me