Unibersidad de Wanna One

💒47

MINHYUN'S POV

"Come in" sigaw ko nang may biglang kumatok sa pinto nitong office.

Hindi naman siguro si Cello na naman to no?

"Appa Hwang" napa-angat agad ako ng tingin nang marinig ko yung boses nya.

It's my son.

With Ken hyung.

"Uhm...take a seat" utos ko habang diretsong nakatingin kay Ken hyung at ganun din naman sya sakin.

"Uhm Dada? Appa Hwang?" -Natan

"Go back to your class. Daanan na lang kita pagtapos namin mag-usap, eo? Last subject mo naman na diba?" -Ken

"Yes po Dada. Sige po Appa Hwang" nag-bow sya sakin at saka tumakbo palabas ng office.

Siguro kamukhang-kamukha ko nga sya, but he got some of her mother's character. Namimiss ko na naman tuloy sya.

"Take a seat" I said and Ken hyung did. Galit pa rin ako sa kanya, pero hindi naman na kami bata para magsuntukan pa diba?

"Sinabi na ni Hyuk lahat" I started the conversation.

"I won't let you to take them away from me" -Ken

"Bakit? Ano bang karapatan mo? As far as I know, ako yung legal na asawa at hindi ikaw" I smirked at that thought.

Parang madalas sa mga drama, yung legal wife and dehado. Pero bat samin, naiba?

"She won't choose you anyway" -Ken

"Sinong may sabi? Ikaw?" -me

I can see how his fist tensed up. Alam nya kasing tama ako.

"Hindi nya ako naaalala diba? Pero it doesn't mean na HINDI NA NYA AKO MAAALALA ULIT" -me

"Minhyun, masaya na kami. Hindi ba pwedeng wag mo na kaming guluhin?" -Ken

"Masaya kayo. Buti pa kayo no? Paano naman ako hyung? Don't I have any rights to be happy as well?" nagsimula na namang tumulo yung luha ko. Nahawaan na ata ako nina Jisung hyung at Bom.

"I want to be with her too. I want to make her feel loved, like the way she did for me. Gusto ko rin makasama yung anak ko. Pero bakit hindi pwede? They're originally mine, pero bakit hindi ko sila pwedeng makasama?"

Ang daya. Ang daya-daya naman ng story na to!

"Please, Minhyun, wag mo na lang sabihin kay Natan. Hindi ko sya ilalayo sayo, just please, let him stay with us" -Ken

"Bakit hyung?" I glared at him. "Bakit ang selfish mo?"

"Hindi ko alam" sagot nya habang umiiling. "Ayoko lang mawala silang dalawa sakin"

"Kaya okay lang na ako yung mawalan?" -me

"Kinaya mo naman mabuhay for the past 15 years na wala sila diba?" -Ken

"But it doesn't mean that I'm fine. I feel sorry for her everyday kasi feeling ko hindi ako naging mabuting asawa. Gustong-gusto kong bumawi, pero paano? Paano ako babawi sa taong patay na?" -me

"Minhyun..." -Ken

"But she's alive! Buhay sya Ken hyung at kinuha mo sya sakin! Inalisan mo ko ng chance na maging asawa at maging tatay! Naiintindihan mo ba yun?" I shouted at him.

"Appa Hwang?" I heard Edi's voice as they walk towards me.

"Bat ka umiiyak Appa Hwang? Ikaw! Inaway mo si Appa Hwang namin no?" tanong ni Cello habang nakaturo kay Ken hyung.