[ narration ]

33 2 0
                                    

Narration

I walked straightly to my room at nagsimula ng magbihis.

Yes.

I had those past until junior high.
But thats not the case.

It was Chan.

I kissed a family on the lips.
But thats not the case.

I even fell inlove.

I've been with him for all.

We lived like husband and wife.

I knew that I was falling when I chose to stay at Seoul with him kaysa sumama sa magulang ko sa ibang bansa.

Hindi ko kayang hindi sya makita. Hindi ko kayang hindi marinig ang tawa nya. Hindi ko kayang hindi matulog sa braso nya.

Palagi ko syang pinipili bago ang ibang bagay.

I'd always love spending the whole day all exhausted at makikita ko sya pag-uuwi ako.

I knew that he was falling dahil sinabi nya yon. He is so straight forward. He is never afraid of circumstances. He never was. Chan is the most ok people I knew.

His smiles can take away even my greatest worries. He had been my safe. He always has.

Hindi ko napansing kaya wala akong nagugustuhang iba ay dahil sya lang ang gusto ko.

Even Seungwoo na senior ko noon na nagpapakita rin ng interes sa akin.

Naging dependent ako kay Chan. Tinuruan nya akong maging sya lang ang kailangan ko. Dahil sya lang naman talaga.

Pero iniwan nya ako.

And now. He's here again. Hell.

🍀

Hello, Bloodline •  Victon fanfiction✅Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora