The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 87

De treinreis duurde voor mijn gevoel veel te lang, omdat ik iedere keer het gevoel had dat Jeffrey achter mij stond. Ik was drie treincoupés verder gelopen, om daar tussen de oudere mensen te gaan zitten, waar ik mij nog enigszins veilige voelde.

Op dit moment sta ik op vertrouwde grond en kijk ik nog even over mijn schouder om zeker te zijn dat Jeffrey niet achter mij aan is gekomen, maar zodra ik mij omdraai staat hij al een flesje water uit de automaat te halen.

Door de schrik pak ik mijn koffer weer vast en loop ik snel naar de trap, waar ik strompelend vanaf ren. Wat doet hij hier? Ik weet zeker dat hij expres de trein uit is gestapt. Ik vraag me af waarom ik Jeffrey steeds tegen moet komen?

Zodra ik weet dat hij me niet meer zou kunnen vinden, loop ik rustig vanuit het station richting mijn huis. Ik heb Niall expres niks laten weten, want ik wil straks als verrassing voor zijn deur staan. 

De schrik is inmiddels weer gezakt en een glimlach groeit op mijn gezicht als ik mijn huis zie. Het vertrouwde gevoel borrelt weer in mij op en mijn glimlach word alleen maar breder. Het gevoel van weer thuis zijn, mezelf kunnen zijn, maakt het alleen maar beter.

Stil loop ik via de achterdeur binnen. Mijn moeder zit achter haar laptop te werken, en als ze mij ziet laat ze haar kop koffie bijna vallen. 

'Catherine!' Haar gelukkige stem vult de kamer. 'Het voelt als eeuwen geleden dat ik je heb gezien!' Fluistert ze, terwijl ze me stevig vastpakt. 'Jeetje, dat studentenleven vraagt een hoop van je zo te zien,' grijnst ze.

'Mam! Dank je wel voor het compliment,' mompel ik naar haar. 'Het was maar een grapje, maar ik zie wel dat het veel met je doet,' ze legt haar hand even op mijn gezicht en ik pak haar andere hand vast.

'Het studentenleven valt veel zwaarder, dan ik had verwacht. De alcohol, het vele studeren en dan vooral het slechte eten, het voelt alsof ik kilo's aan ben gekomen,' lach ik. 'Maar goed, ik ben nu lekker een paar dagen thuis, dus dat word uitrusten.'

Mijn moeder pakt meteen frisdrank en schenkt een glas voor me in. 'Ik weet dat het als eeuwen geleden voelt, het liep anders dan ik had gewild. Nu dat ze veel toetsen en al de eerste examens opgeven, probeer ik mij daar ook op te focussen.'

'En die Jeffrey, hoe is het daar mee afgelopen?' Vraagt ze nieuwsgierig. 'Niet veel veranderd sinds de laatste keer dat we daarover spraken, heel toevallig kwam ik hem net tegen in de trein, hij probeerde mij weer te imponeren met z'n gladde praatjes,' lach ik.

'Alleen z'n gladde praatjes?' De nieuwsgierigheid wordt met de minuut erger bij haar. 'Nou ja, niet alleen zijn gladde praatjes, maar hij kwam ook boven mij hangen, het is dat ik weg ben gelopen, want anders had hij mij gewoon gezoend!'

Ze begint te lachen. Ik heb het vaak over de situatie met Jeffrey gehad met mijn moeder. Het was misschien meer het onderwerp waar we het over hadden, als Niall. Ik wilde een duidelijk beeld scheppen, en zij mij een duidelijk advies.

'Wat een stalker eigenlijk hé,' lacht ze. 'Niall is in de tussentijd nog vaak over de vloer gekomen, maar ik heb het niet met hem besproken,' legt ze uit. 'Dat is oké, er is in de tussentijd ook niks gebeurt, als alleen het voorval van net.'

Ze knikt en ik neem een slok van mijn drinken. Alles smaakt zoveel beter als je thuis bent. 'Maar, weet Niall dat je hier bent?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik wilde hem ook graag verrassen,' glimlach ik. Ze maakt een gebaar dat ik moet gaan, omdat ze weet hoe graag ik Niall wil zien. 

Mijn lichaam begint te rennen, alsof mijn leven er vanaf hangt. Ik voel mijn hart kloppen in mijn keel en eenmaal verder, zie ik zijn huis. De adrenaline giert door mijn lichaam en enthousiast druk ik op de deurbel.

Dit keer heb ik niets voor hem bij, maar dat maak ik nog wel goed. Als een klein kind ga ik gehurkt voor zijn deur zitten, zodat hij niet kan zien dat ik het ben. Het speelse gevoel neemt de overhand en nieuwsgierig wacht ik af wie de deur open maakt.

'Surprise!' Roep ik hard als ik omhoog kom. Niall staat weer in levende lijve voor mij, en beter als ooit te voren. Ik sla mijn armen om hem heen en druk mijn neus in zijn shirt, terwijl ik zijn vertrouwde geur in mij opneem.

'Catherine?' Mijn naam verlaat zijn mond verontwaardigd. 'Ja! Ik dacht, ik zal jou eens verrassen!' Het gelukkige gevoel wat ik een paar minuten geleden nog wel had, is nu verdwenen. 

Ik kijk over zijn schouder en zie een vrouw staan, ze lijkt een paar jaar ouder dan mij. Haar rode lipstick zit perfect verdeeld over haar lippen, alsof niemand haar mag zoenen. De glimlach die ze laat zien is niet gemeend.

'Uh ja, Catherine dit is Katie, Katie dit is Catherine mijn vriendin,' mompelt hij snel. Ze kijkt hem verbaast aan en pakt haar tas, waarna ze zonder iets te zeggen het huis uit loopt. Verbaast kijk ik haar terug aan.

'Wie was dat?' Vraag ik geïrriteerd. Mijn intuïtie begint op te spelen. Al die tijd heb ik met mijn handen in het haar gezeten uit frustratie. Iets in mij voelde niet goed, en vooral op afstand maakt dat het erg moeilijk.

'Dat was Katie, zij regelt het financiële stuk voor mij met het rugby team,' vertelt hij, terwijl hij op zijn benen staat te wiebelen. 'Lieg niet tegen mij Niall, ze stond erbij alsof ze een bom zag ontploffen. Je bent zo'n slechte leugenaar!'

Hij haalt zijn schouders op, waardoor ik weet wat er aan de hand is. 'Godver Niall, je loopt eerst om mij te huilen, wie is die Katie echt?!' Snauw ik, uit frustratie. 

'Oké oké, Katie regelt echt mijn financiële situatie, maar ze heeft ook een oogje op mij, dat had ze zojuist bekend gemaakt,' fluistert hij. Door zijn woorden borrelt er woede in mij op, mijn intuïtie had het al die tijd dus toch juist.

'Godver Niall, en ik mij maar schuldig voelen over Jeffrey!' Schreeuw ik. Hij had ooit al eerder over Katie vertelt en dit is nu al meer dan een maand aan de gang. Al die tijd hield hij het stil voor mij, want dat merkt hij wel.

'Weet je, Jeffrey was nog zo eerlijk over mij, zoals ik mezelf nog nooit had bekeken. Geen wonder dat je al die tijd zo raar deed!'

Door mijn woorden weet hij niet wat hij moet reageren. Ik ken Niall inmiddels al voor een lange tijd en weet precies wanneer hij niet eerlijk tegen mij is.

'En weet je wat Niall, ik had gewoon naar hem moeten luisteren!'

A/N

Yeaaaaas, nieuw hoofdstuk! Ik hoop dat dit jullie maandag een heel stuk beter maakt! Ook hoop ik dat jullie een heel fijn weekend hebben gehad.

Don't forget to check out my new boek! 'Het Dating Leven Van Een Vrouw', ik weet zeker dat jullie hem leuk vinden!

See you soon!