The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 14

Met mijn boeken stevig tegen mijn bovenlichaam gedrukt loop ik door de lege gangen van de school. Vandaag was iedereen vroeg uit vanwege rapport besprekingen. Ik moest wat langer blijven omdat ik een gesprek had met mijn mentor, hij wilde weten hoe het nu op school gaat omdat ik nog steeds een soort van 'nieuw' ben, al zit ik hier meer dan een jaar op school.

Zuchtend maak ik mijn kluisje open en stop mijn boeken erin. Stiekem heb ik een beetje spijt over wat ik tegen Niall heb gezegd, maar ik kon het niet voor me houden, het zat we gewoon dwars. Ik wilde eerlijk zijn, al was ik misschien iets té eerlijk.

Als ik mijn kluisje op slot heb gedaan hoor ik verschillende stemmen steeds dichterbij komen. Mijn hart klopt in mijn keel, en ik weet niet waarom. 

Maar als ik langs me kijk, zie ik jongens in witte/groene tenue's voorbij lopen. De Rugby jongens. Ik slik en pak mijn tas zodat ik hier snel weg kan. Bijtend op mijn lip loop ik langs de kluisjes en kijk ik voorzichtig om het hoekje, om te kijken of ze weg zijn.

'Catherine!' Ik schrik van de stem achter mij en draai mijn hoofd waardoor ik tegen de kluisjes stoot. 'Shit,' vloek ik in mezelf en probeer te glimlachen. 'Ben je ons aan het bespioneren?' Ik schud mijn hoofd en onderdruk een pijnscheut.

'Wat doe jij hier, Harry?' Vraag ik alsof er niks gebeurt is. Zijn blauwe plekken zijn al een beetje weggetrokken, waardoor ik opgelucht adem haal. 'Ik heb net training gehad,' glimlacht hij. 

'Harry, waar blijf j-,' Niall stopt zijn zin als hij me ziet staan, waardoor ik beschaamd weg kijk. 'Ik ben hier, ze was ons aan het bespioneren,' grijnst hij, als ik zijn kant op kijk. 'Bespioneren?' Vraagt Niall verontwaardigd, alsof er niks gebeurt is.

'D-dat deed ik helemaal niet!' Verdedig ik mezelf, en bijt op mijn lip. 'Ik laat jullie twee wel even alleen.' Harry geeft me nog een knipoog, terwijl hij wegloopt.

Nee laat ons alsjeblieft niet alleen, ik smeek je.

Wanneer Harry's voetstappen niet meer hoorbaar zijn, valt er een pijnlijke stilte tussen mij en Niall. Ik zou hem zo graag willen zeggen dat het me spijt, maar ik kan het niet. Ik kan me niet verontschuldigen voor iets, waar ik eigenlijk gelijk in heb.

'Waarom zeg je niks?' Fluistert Niall, waardoor de stilte verbroken word. 'Jij zegt ook niks?' Mijn stem trilt.

'Wat wil je?' Vraag ik aan hem, ik heb geen zin in dit kleuterachtig gedoe. 'Ik wil helemaal niks, ik vraag me af wat jij wilt?' Vertelt hij me. 'Wat ik wil?' Hij zet een paar stappen dichterbij, waardoor ik achteruit stap en schrik als mijn rug de koude kluisjes raakt.

'Ja, wat jij wilt, wat je me toen straks vertelde, het raakte je, of niet?' Hij zet zijn armen langs mijn lichaam zodat zijn handen de kluisjes raken. Zijn lippen zijn gevaarlijk dichtbij mijn oren waardoor ik kippenvel krijg.

'Waarom zou het mij raken?' Lach ik, zodat ik de zenuwen in mijn buik kan onderdrukken. 'Je liep meteen weg, en weet je wat ik denk?' Zijn ogen kijken me doordringend aan, en ik haat het dat ze zo prachtig blauw zijn, al weet ik diep van binnen dat ze helemaal niet zo blauw zijn als ze lijken.

'Nou?' Vraag ik. Zijn vingertoppen strelen mijn arm waardoor ik opnieuw kippenvel krijg. 'Dat je gevoelens voor mij hebt.'

Mijn ogen worden groot en ik slik. Gevoelens? Grapjas. Echt niet.

'Denk je nou serieus dat ik gevoelens voor je heb?' Hij knikt zelfverzekerd en blijft mijn arm strelen. 'Nee, dat heb ik niet, dan zit je goed fout.'

Verlangend drukt hij een paar keer zijn lippen in mijn nek. Ik bijt op mijn lip om een kreun te onderdrukken. Zijn lippen zijn zo zacht, en zo onweerstaanbaar.

'Zie je, alleen al hoe je op mijn lippen reageert zegt al genoeg, Catherine. Waarom geef je het nou niet gewoon toe?' Ik wil het niet toegeven, omdat ik het zelf niet eens weet. Hij speelt met mijn gevoelens, en waarom zou ik het moeten toegeven als het wel zo was, dan zou ik nog harder gekwetst worden.

'Wat zou ik ermee bereiken?' Nonchalant wiebelt hij met zijn wenkbrauwen. 'Nou, we kunnen seks hebben?' Ik leg mijn handen op zijn borstkas en duw hem van me af, en kijk hem boos aan.

'Oh, dus dan zouden we maar seks moeten hebben, misschien zou jij eens een cursus meisjes versieren moeten volgen, je bent gestoord.' Ik pak mijn tas en loop weg, richting de buitenlucht. 

'Catherine, wacht!' Ik draai me om en gooi mijn tas op de grond en begin hem te duwen. Al mijn frustratie van de laatste weken komt eruit, allemaal door hem. 

'Waarom zou ik het moeten toegeven, als je Rugby toch belangrijker is, en alle andere meisjes die je gebruikt, ik ben anders Niall! Ik wil me niet laten gebruiken, en al helemaal niet door zo'n loser als jou!' Schreeuw ik naar hem.

'Ik haat het als je me aanraakt of zoent, want dan word ik gek van binnen. En in mijn achterhoofd weet ik dat je mij ook zult gebruiken, en dat wil ik helemaal niet! Dus laat me vanaf nu met rust.' Sis ik uitgeput door het duwen.

Kwaad haal ik uit en sla ik met mijn platte hand op zijn wang.

'Deze krijg je omdat je een grote loser bent.'

A/N

Hey allemaal! Sorry dat ik een paar dagen niet geupdate heb, maar ik had gewoon geen tijd. Ik hoop dat jullie dit een goed hoofdstuk vonden, ook al is hij een beetje kort. De volgende hoofdstukken zullen leuker, maar ook spannender worden!

Vergeet niet te stemmen, en als je het leuk vind om een reactie achter te laten!