The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 66

Hand in hand lopen ik en Niall naar het gebouw waar Zayn nog steeds 'opgesloten' zit. Het beeld van Harry's levenloze lichaam zakt steeds een beetje verder weg, wat misschien ook wel een boosdoener is geweest in onze relatie, tussen mij en Niall.

'Doe je nu wel normaal?' Gein ik, terwijl ik hem in z'n zij por. 'Ik zal je niet alleen laten nee, en anders ga jij als eerste, ik denk niet dat we samen naar binnen mogen,' grijnst hij. 'Ik vind het fijn dat je dit nog met mij wilt doen, wil Zayn gewoon nog even zien voor ik weg ga,' vertel ik Niall.

'Dat snap ik, hij is tenslotte wel degene die mij heeft gesteund in de relatie met jou,' glimlacht Niall en hij pakt me steviger vast. We staan inmiddels voor het gebouw en sluit heel even mijn ogen, omdat ik het verschrikkelijk vind om Zayn achter te laten.

'Gaat het?' Niall's bezorgde stem laat me terug bij de realiteit komen en ik knik. Zoals gewoonlijk leg ik al mijn persoonlijke eigendommen in een bak die door een scanner gaat. Onze lichamen worden gecontroleerd en uiteindelijk mogen we doorlopen.

We lopen naar de afdeling waar Zayn zijn bezoek op mag wachten. Op het bordje boven de deur staat al in grote letters dat er een persoon tegelijk naar binnen mag. 'Ga jij maar als eerste, ik wacht hier op je,' zegt Niall en hij geeft me nog een kus op m'n mond.

Terwijl dezelfde beveiliger als toen, die nu ons glimlachend aankijkt, de deur open doet, zie ik Zayn in een hoekje van de bezoekersruimte zitten. Zijn hoofd hangt naar beneden en zijn vingers zijn in elkaar gevouwen.

'Zayn?' Vraag ik en zijn hoofd komt meteen omhoog. Op zijn knokkels zitten allemaal korsten en bij zijn lip en oog zitten ook korsten. Ik mag hem eigenlijk niet aanraken, maar ik laat mijn vingers net langs de korst bij zijn oog glijden, terwijl ik een pijnlijke grimas trek.

'Wat is er gebeurt?' Vraag ik bezorgd, als ik voor hem ga zitten. Ik zie dat hij zijn tranen in probeert te houden. 'Ze hebben... ze hebben me geslagen,' gromt hij. 'Ik wil er verder ook niet veel over kwijt, het is hier gewoon niet zo leuk.'

'Het is niet erg dat je er niet over wil praten,' fluister ik en leg mijn hand op zijn hand, net zodat de beveiliger het niet ziet. 'Is het weer goed tussen jou en Niall?' Vraagt hij verbaast. 'Ja, het is een lange tijd verschrikkelijk geweest, maar nu gaat het wel weer,' glimlach ik.

'Sorry dat ik de vorige keer zo weg ben gelopen, ik was echt heel boos,' fluister ik. 'Het is oké, ik vind het al fijn om te zien dat jullie nu in ieder geval hier samen zijn, Niall was er echt kapot van, de laatste keren dat ik hem heb gezien.'

Ik knik alleen maar en kijk eens rond in de ruimte. Er zitten nog zes andere mannen in de bezoekersruimte. Bij drie van hen zitten de kinderen met glinsterende ogen naar hun vader te kijken, een glinstering van bewondering en gemis.

'Ik had gehoord dat je ging studeren?' Ik knik nogmaals. 'Ja klopt, ik ga overmorgen naar het studentenhuis, waar ik de komende jaren ook niet meer uit zal komen,' lach ik. 'Voelt wel raar hoor, iedereen hier achterlaten.'

'Ja en dat is begrijpelijk, ik vind het jammer dat ik je niet op kan komen zoeken, maar misschien wordt ik wel eerder vrij gelaten. Ik heb wel gezegd dat ik het heb gedaan, maar op een of andere manier hebben ze geen DNA match kunnen vinden.'

Mijn mond valt open. 'Wat? Maar je hebt hem toch aangeraakt?' Ik schud mijn hoofd om het allemaal te begrijpen. 'Ik heb hem aangeraakt ja, maar het blijkt dus toch dat ze geen match kunnen vinden, ik snap het zelf ook niet.'

Het blijkt dus dat er op meerdere manieren DNA van Zayn is afgenomen en ook van Harry, maar blijkbaar komt het DNA van Zayn niet op Harry's lichaam voor, wat er dus voor kan zorgen dat ze Zayn niet langer dan een paar maanden vast kunnen houden, want zonder enig bewijs, als alleen woorden, kunnen ze niks.

'Als ik binnen nu en een paar weken vrij kom, dan kom ik je meteen opzoeken,' glimlacht Zayn en ik sta op, zodat Niall ook nog tijd heeft om met Zayn te praten. 'Dat zou echt geweldig zijn, ik hoop dat het allemaal gaat lukken!'

Hij wenst me nog succes voor de komende tijd en ik verlaat de bezoekersruimte. Als ik in de wachtruimte kom, zit Niall met zijn telefoon te spelen. Ik woel met mijn hand door zijn haar waardoor hij meteen opkijkt.

'Ben je al klaar?' Zijn blauwe ogen glinsteren in het licht. 'Ja ik ben klaar, jij kan nu.' Ik druk een kus op zijn lippen en ga zelf op de stoel zitten, waar Niall net op zat. De beveiliger kijkt me even aan.

'Toch passen jullie wel goed bij elkaar,' glimlacht de beveiliger. 'De laatste keer dat ik jullie zag was het volgens mij niet echt goed tussen jullie?' Ik knik. 'Soms zijn er van die momenten dat je even een break nodig hebt, ik denk dat dat toen de onze was,' lach ik naar hem.

Ik ben in ieder geval blij dat het nu tussen mij en Niall een heel stuk beter gaat, ook omdat ik overmorgen al weg ga. Ik wilde eigenlijk niet met ruzie weggaan, want dan zou er nog een stukje van mij hier achter zijn gebleven, een stuk wat ik niet goed af had kunnen sluiten, denk ik.

Ik pak mijn telefoon en controleer of ik nog berichten heb.

Crissy 02:15 P.M.

Kunnen we misschien ergens meeten, ik wil graag met je praten.

En dat was misschien net het berichtje, wat ik nodig had, om echt alles goed af te kunnen sluiten.

A/N

Hey iedereen! Als allereerste wil ik jullie graag een geweldig 2019 wensen! Dat 2019 voor jullie een mooi jaar mag worden, met goede gezondheid, goede prestaties en veel liefde. 

Het is helaas niet gelukt om nog tussen kerst en nieuwjaar te schrijven. Ik heb een hele drukke vakantie gehad, maar dan ook vooral met school etc. 

Ik wil jullie allemaal een voor een bedanken voor het lezen van mijn boek in 2018. Jullie zijn altijd trouwe lezeressen/lezers geweest en gebleven en daar wil ik jullie uit de grond van mijn hart voor bedanken. Jullie maken het schrijven toch altijd leuker, omdat ik weet dat ik jullie blij maak.

Laten we er in 2019 weer een mooi schrijf jaar van maken, met nieuwe ideeën en wie weet wel nieuwe boeken. Ik heb er in ieder geval weer heel veel zin in, want ik ben nog niet van plan te stoppen ;).

Love you all and see you soon!

<3