Hoofdstuk 11

3.8K 154 18
                                    

Mijn ogen kijken bewonderend zijn kamer rond, nog een keer kijk ik naar de prijzen die hij gewonnen heeft met Rugby. Ik had iets anders verwacht, helemaal anders. Ik had half naakte vrouwen op een kalender verwacht en kale muren, maar dat is dit niet.

Dit zijn blauwe muren, met foto's van vroeger, dat hij gitaar aan het spelen is, trofeeën die hij gewonnen heeft met Rugby staan op een lange plank en de vlag van Ierland hangt aan de muur. Het enige wat misschien 'volwassen' is aan deze kamer, is dat er een tweepersoonsbed in zijn kamer staat. Maar ik vind het leuk, heel erg leuk zelfs, want ik had dit niet verwacht.

'Dit is misschien niet helemaal wat je had verwacht, hé?' Ik draai mijn hoofd naar hem en glimlach. 'Het is zó niet wat ik van jou had verwacht,' lach ik. Zijn grijns word alsmaar breder.

'Ik heb geen kleren bij?' Hij grinnikt en pakt een shirt uit zijn kast. Mag ik een shirt van hem aan? Ik bedoel, ik had ook niet verwacht dat ik een shirt van hem aan zou mogen.

'Je mag je wel omkleden in de badkamer, daar heb ik ook make-up reiniger en een borstel, maar dat is wel van mijn moeder als je dat niet erg vind.' Ik schud mijn hoofd, natuurlijk vind ik dat niet erg, ik ben al verbaasd genoeg dat hij dit al aanbied.

Hij leid me naar de badkamer en met een bonkend hart draai ik de deur op slot. Ik zie de make-up reiniger en de borstel al liggen en kleed me snel uit en trek zijn shirt aan. Nadat ik mijn make-up eraf heb gehaald en door mijn haren heb geborsteld loop ik zachtjes naar de logeerkamer om te kijken of Harry nog steeds slaapt.

'Slaapt hij nog steeds?' Ik schrik van Niall's stem en maak een sprongetje, waardoor ik me omdraai en de deur achter me sluit. 'Eh, ja. Ik keek even voor de zekerheid,' mompel ik zacht en hij glimlacht. 

Ik moet wennen aan het idee dat ik dadelijk langs hem in bed lig, gewoon omdat ik dit nog nooit eerder heb gedaan. Onwennig blijf ik langs zijn bed staan en pak mijn telefoon om een sms naar mijn moeder te sturen.

To Mom 22:54 - Hi mam, ik blijf vannacht bij Crissy slapen, ik weet nog niet hoe laat ik morgen thuis ben, tot morgen x.

Ik leg mijn mobiel op het nachtkastje en kijk naar Niall die zich aan het omkleden is.

Niet staren Catherine, niet staren, dat is onbeleefd.

God, wat ziet hij er goed uit. Maar wat denk je zelf, iemand die altijd sport zal toch een goed lichaam hebben, niet dat het perse nodig is voor mij, ik ben zelf ook niet de dunste.

'Vind je het erg als ik in mijn boxer slaap?' Ik schud mijn hoofd en probeer mijn rode wangen te verbergen door mijn hoofd weg te draaien. Hij mag niet zien dat ik bloos, dan zou ik mezelf verraden. 

'Je hoeft jezelf niet te schamen, je ziet er goed uit hoor, ik heb je al een keer gezien zonder make-up en een oversized shirt,' lacht hij en ik lach met hem mee. Ik zou willen dat hij vaker zo was, zo lief en teder dat ik mezelf kan zijn bij hem.

Hij komt naar me toegelopen en ik doe een paar stappen achteruit. Zijn kleine grijns zegt me al genoeg en ik leg mijn handen op zijn blote bovenlichaam waardoor zijn spieren aanspannen. Mijn ademhaling gaat steeds sneller als ik voel dat zijn vingertoppen mijn arm zachtjes strelen.

Mijn rug raakt de muur en even sluit ik mijn ogen, niet wetend wat ik nu moet doen. Hij is zo dicht bij me, ik voel het, ik voel zijn ademhaling. Voorzichtig bijt ik op mijn lip en laat ik trillend een zucht. 

Afwachtend open ik mijn ogen weer en zie ik hem grijnzen. 'Je bent zo leuk als je zenuwachtig bent,' zegt hij. 'Ik ben helemaal niet zenuwachtig?' Mijn stem trilt, waardoor ik mezelf opnieuw verraad. 'Dat ben je wel, ik zie het aan je.'

Zijn duim glijd over mijn onderlip en mijn ogen zijn alleen nog maar op hem gericht. Zijn andere hand streelt mijn rug waardoor er kippenvel ontstaat. Genietend laat ik een zucht en niet veel later voel ik zijn zachte lippen tegen de mijne.

Mijn handen woelen door zijn blonde haar als ik harder tegen de muur aangedrukt word. Een kreun ontsnapt mijn lippen als zijn handen zachtjes in mijn billen knijpen waardoor ik mijn benen om zijn middel sla. 

Wankelend loopt hij met mij om zijn middel richting zijn bed en wanneer hij me op zijn bed laat vallen begin ik te lachen. Zonder iets te zeggen drukt hij zijn lippen weer tegen de mijne, waardoor ik weer een explosie in mijn buik voel.

Zijn onderlichaam schuurt zachtjes tegen het mijne waardoor ik voel dat hij hard word. Verlangend brengt Niall zijn handen onder zijn shirt die ik aan heb. Ik had mijn bh aan moeten houden, vloek ik in mezelf. 

Zijn warme handen glijden voorzichtig over mijn borsten, waardoor ik mijn hoofd in zijn nek leg en zijn huid begin te kussen. Ik bijt op mijn lip en hol mijn rug vanwege het gevoel, het voelt anders, het voelt nu veel intiemer.

Wanneer ik mijn ogen weer open, val ik weer terug in de realiteit en kruip ik onder Niall vandaan. Dit is zo fout, echt fout. Met een snelle ademhaling, bijna hijgend haal ik verward een hand door mijn bruine haar.

'Niall,' fluister ik. 'Dit kan echt niet, het spijt me zo erg,' mompel ik. Als ik hier mee door was gegaan, zou ik het zelf hebben toegelaten dat hij met mijn gevoelens zou spelen. Hij wil geen relatie, hij wil geen vriendin, en ik ben juist het tegenovergestelde. 

'Ik bedoel, ik snap ook dat je sport belangrijker is, en dat je geen relatie wil snap ik ook, maar ik kan dit zo niet,' zeg ik opgelucht. Zijn blauwe ogen staren naar mij, waarom moet alles aan hem prachtig zijn, en zo liefkozend? 

Ongemakkelijk stap ik in zijn bed waarna het bed een beetje inzakt omdat Niall er bij komt liggen. Het enige wat ik nog hoor zijn onze ademhalingen, waardoor ik rustig word.

'Dus jij wilt wel een relatie?' Vraagt hij, waardoor ik mijn lichaam naar hem toedraai zodat ik hem aan kan kijken. 'Nou ja, eigenlijk wel. Single zijn is heel leuk, maar serieus met iemand zijn, is ook heel leuk,' glimlach ik.

'Je kunt heus nog wel je eigen hobby's doen, maar je deelt heel veel met elkaar, en vind elkaar leuk en je bent verliefd, dat is ook een heerlijk gevoel,' droom ik weg. Hij gromt wat en drukt zijn lippen even op mijn sleutelbeen waardoor er een schok door mijn lijf gaat.

'Goodnight Catherine,' mompelt hij.

'Goodnight Horan,' fluister ik terug. 

Dit is de typische oude Niall, bot en kortaf.

A/N

Hey allemaal! Ik hoop dat jullie dit boek nog steeds leuk vinden, zodat ik weet of ik verder moet gaan of niet? Ook wil ik graag iedereen bedanken die altijd de moeite neemt om op mijn hoofdstukken te stemmen en af en toe te reageren.



The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu