The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 58

Mijn lip trilt en ik voel tranen branden, het traanwater bouwt zich op in de binnenkant van mijn oog. Mijn vingers grijpen mijn telefoon harder vast en adrenaline giert door mijn lichaam. Aan de andere kant van de lijn is het even stil.

'Catherine, ben je daar nog?' Mijn mentor roept wat harder, om mij terug bij de realiteit te krijgen. 'Ja ik ben nog hier, dank je wel voor het doorgeven,' glimlach ik. Mijn mentor's lach galmt even door de telefoon, waarna ik ophang.

Ik smijt mijn telefoon, uit blijdschap, op mijn bed. Een harde gil van blijdschap verlaat mijn keel en ik grijp mijn moeder vast. Die tranen in mijn ogen zijn uit blijdschap en ik laat ze glijden, want waar ik jaren voor heb gevochten, wordt nu eindelijk beloond.

Met een diploma.

'Ik ben zo trots op jou, zo ongelofelijk trots, mijn prachtkind,' fluistert mijn moeder in m'n oor. 'Mam, zonder jou was dit nooit gelukt, dank je wel,' huil ik. Het contract wat ik ondertekend heb voor mijn studentenkamer, was puur op gevoel. De kamers zijn daar zo populair, dat wanneer ik niet zou slagen, dat het geen probleem geweest zou zijn.

Nu is het zeker, ik kan mijn spullen inpakken en over twee weken vertrekken, nadat de diploma uitreiking is geweest. Ik heb het de laatste dagen heel moeilijk gehad met het accepteren dat ik thuis wegga, maar van de andere kant gaat er ook een wereld voor mij open.

Niall heb ik zeker een week niet gesproken, waar ik mijn conclusies nu ook uit kan halen. Zelf heb ik er nog een paar keer over nagedacht. Ik kon moeilijk de beslissing vinden of we nu nog een relatie hebben of dat het nu over is.

In mijn ogen is het voor nu klaar, waardoor ik ook geen afscheid van hem wil nemen. De enige keer wanneer ik hem zie, is met de diploma uitreiking en dat is voor mij voldoende. Zolang hij mij niet benaderd of langskomt, ga ik het loslaten.

'Mam, dit klinkt misschien raar, maar ik zou graag even bij Zayn langsgaan,' mompel ik. Ze drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Met Niall heb je dat niet gedaan, dus misschien is het nu de juiste tijd,' glimlacht ze.

Gelukkig kan ze weer normaal over Zayn praten, ondanks de moeilijke momenten soms. De beelden die we hebben gezien, zullen nooit meer weg gaan. Uiteindelijk, misschien over een hele lange tijd, kunnen we dat misschien accepteren.

-

Voor de tweede keer wordt ik gecontroleerd en moet ik al mijn spullen in een bak leggen. Ik probeer niet te denken aan hoe ik hier de vorige keer wegliep. Ik sluit mijn ogen en schud een keer met mijn hoofd, om dat beeld te vergeten.

'Wie wilt u vandaag bezoeken? Graag voor en achternaam,' snauwt de man achter de balie. 'Ik wil graag Zayn Malik bezoeken als dat mogelijk is,' glimlach ik. De man, die volgens zijn naamkaartje Jules heet, belt met een andere afdeling.

'U mag doorlopen naar de bezoekersruimte, daar zal de heer Malik klaarzitten,' snauwt hij en ik loop naar dezelfde plek waar Niall na een lange tijd Zayn weer zag. Ik voel dat mijn hart sneller begint te kloppen als ik de bezoekersruimte inloop.

Zayn zit in zijn 'gevangenisoutfit' te wachten op mij. Zijn zwarte haar zit alle kanten op en zijn houding zegt niet veel goeds. Hij draait zich om als hij voetstappen hoort en staat meteen op als hij mij ziet.

Zonder iets tegen elkaar te zeggen omhelzen we elkaar, wat ik net even nodig had. Ik ruik zijn oude, vertrouwde geur en ga op een stoeltje tegenover hem zitten. 

'Het spijt me dat ik er de laatste keer niet was,' mompel ik. Zijn bruine ogen kijken me vragend aan. 'Ik wist niet eens dat je met Niall mee zou komen?' 

Mijn ogen worden groot. 'Had hij niet vertelt dat ik in de wachtruimte zat te wachten?' Hij schud zijn hoofd en ik voel de moed in mijn schoenen zakken. Hij heeft niet eens vertelt dat ik zat te wachten, wat een lul zeg.

'Wat is er mis tussen jullie?' Vraagt Zayn en hij pakt mijn hand. 'Kort samengevat, hij heeft me een soort van laten vallen en was weer met Emily bezig,' zucht ik. Wie weet was hij in de tussentijd alweer in contact met haar... Ik wil niet aan al die vragen denken.

'No way, hij en Emily?' Ik knik en leg mijn hoofd in m'n handen. 'Wie weet is hij wel vreemdgegaan met haar, er zijn zoveel vragen die niet meer beantwoord zullen worden.'

'Hoezo niet? Je kan toch met hem gaan praten?' Ik schud mijn hoofd hevig. 'Ik ga niet meer uit mezelf met hem praten. Ik heb hem betrapt met Emily, over twee weken ga ik op kamers en ziet hij me nooit meer.'

Zayn's mond valt open. 'Vanwaar die drastische beslissing? Kom op Catherine, ik ken je al veel langer vandaag, dat zal jou niet veel goeds doen, zo ineens weggaan.'

'Zayn, in die tijd wat er is gebeurt met jou en Harry... Hij heeft me geen een keer echt gesteund, gevraagd hoe ik met mijn verdriet omging, ofja nog steeds mee omga. Botweg gezegd, de laatste weken heeft alleen maar uit seks en bier bestaan.'

Ik veeg een traan weg en kijk naar Zayn, die oncomfortabel zit in zijn 'gevangenisoutfit'. 'Fuck Zayn, ik zou willen dat dit allemaal nooit gebeurt was. Niall is veranderd sinds wat er is gebeurt en dat heb ik proberen tegen te houden. Ik heb gefaald in elk stuk, behalve dat ik geslaagd ben.'

Hij schud zijn hoofd. Bij ons zijn niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen. Ondanks wat er gebeurt is, zit ik hier wel, om te laten zien dat ik om hem geef. Ik zou hem niet kwijt willen als vriend, zelfs niet hier in de gevangenis.

'Weet je al iets meer over je zaak?' Ondanks het lijk in mijn tuin, zou ik toch graag hebben dat hij hieruit komt. 'Ik wordt volgende week voorgeleid aan de rechter, die gaat uitspraak doen. Ze hebben nu genoeg bewijs om over te onderhandelen. Ik heb een advocaat die alles goed uitzoekt, dus ik maak me niet zo druk.'

'Laat me via de gevangenis weten wanneer de uitspraak is, want ik wil er zijn om je te steunen,' glimlach ik. De bezoekerstijd loopt op z'n einde en ik geef Zayn nogmaals een knuffel. Zijn bijzijn heeft me goed gedaan.

A/N

Yeaaah, weer nieuw hoofdstuk! Ik ben nog steeds aan het nadenken hoe ik hierop een vervolg zal maken, maar ik denk dat ik het in een nieuw boek zal gaan verwerken. Vind het altijd moeilijk om afscheid te nemen van mijn oude boeken en een nieuwe beginnen, maar het zal toch een keer moeten...

Ik heb het deze en komende week heel druk! Ik ben zelfs een tijdje afwezig, dus ik hoop deze week nog te schrijven en anders wordt het pas over 2 weken. It will be a surprise for you!

Voor diegene die nog op vakantie gaan of gewoon lekker thuis blijven, enjoy! De hitte neemt gelukkig nu wat af, dus geniet er morgen nog maar even van. Dank jullie wel voor al jullie steun.

See you soon x.