The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!

Hoofdstuk 55

Mijn lach galmt door de badkamer heen. Ik heb van Niall's haar een hanenkam gemaakt en het ziet er lachwekkend uit. 'Lach je mij nou uit?' Vraagt hij. Hij doet alsof hij beledigd is, maar diep van binnen moet hij er ook om lachen, dat zie ik aan zijn gezicht.

'Ik lach je toe, lieverd.' Mijn schaterlach vult de ruimte en het galmt een tijdje door. 'Het is jammer dat ik dat niet bij jou kan doen, dan had ik ook kunnen lachen,' gromt hij. 'Als je in de spiegel gaat kijken, dan kan je zeker lachen.'

Hij stapt uit de douche en bekijkt zichzelf in de spiegel. Hij probeert zijn lach in te houden, wat hem uiteindelijk toch mislukt. 'Ik krijg jou nog wel,' grijnst hij. 'Ik kan overal wel om lachen hoor, zolang het wij tweeën is, geen probleem,' knipoog ik.

'Als je een keer dronken in slaap valt, dan teken ik met een watervaste stift op je gezicht, misschien een piemel ofzo, daar weet jij wel weg mee,' grijnst hij. 'Dat is oneerlijk! Dit kun jij eruit wassen, ik moet gaan schrobben.'

'En hoezo weet ik daar wel weg mee? Als hij op mijn gezicht zit kan ik er niet veel mee,' lach ik. Ik sla mijn armen om hem heen en druk mijn lippen op die van hem. Het geluk giert door mijn lijf en ik friemel ondertussen aan zijn haar.

Mijn handen glijden over zijn borstkas richting zijn navel en daar blijven mijn vingers hangen, net bij het stuk waar de rand van zijn onderbroek altijd zit. Ik verlaat zijn lippen en breng mijn lippen naar zijn oor, terwijl ik blijf strelen.

'Misschien moeten we samen dronken worden, alleen wij tweeën, vanavond?' Hij legt zijn handen in mijn nek en brengt ook zijn lippen naar mijn oor. 'Ik wil heel graag alleen dronken met jou worden, ben benieuwd.'

Hij gaat langzaam op zijn knieën zitten en kijkt me doordringend aan. 'Wat ga je doen?' Vraag ik verbaast, terwijl ik mijn hand in zijn haar leg. Zonder antwoord te geven op mijn vraag, is zijn tong al op mijn gevoelige, vrouwelijke plek te vinden.

Zijn vinger plaagt de plek van mijn ingang en ik sluit mijn ogen en een kreun verlaat mijn mond. 'Ik wil je nog een keer klaar zien komen, nog strakker als net,' gromt hij. Zijn vinger glijd naar binnen en vindt meteen mijn gevoelige plek.

'Wil je jezelf bevredigen?' Hij komt weer omhoog, zonder mijn antwoord af te wachten. Mijn hoofd rust op het glas die de douchestralen beschermt en ik probeer woorden te zoeken. Onbewust breng ik mijn vingers naar mijn gevoelige plek en bevredig ik mezelf.

Het tempo van zijn vingers en mijn vingers is perfect. Ik bijt op mijn lip en kijk Niall aan, die genietend toe zit te kijken, hoe ik mezelf bevredig. 'Nu kan ik me focussen op jou, ik wil je echt een keer goed klaar laten komen,' fluistert hij.

Zijn lippen vinden zijn weg naar mijn nek en zuigt daar zachtjes, waarna hij zijn neus tegen die van mij zet. Het genot giert door mijn lichaam en ik probeer me te focussen op mijn orgasme. Zijn blauwe ogen laten die van mij niet los en kreunen verlaten mijn lippen.

'I-ik ga komen, f-fuck Niall,' kreun ik. Ik voel al mijn spieren zich samentrekken in mijn lichaam en mijn ogen rollen door mijn oogkassen. Ik kreun Niall zijn naam en ik moet me aan hem vasthouden. Niall blijft mij aankijken en bijt op zijn lip.

'Het is zo lekker om te zien hoe jij klaarkomt,' gromt Niall en zijn vingers bewegen nog een keer extra snel. Mijn benen trillen en mijn mond hangt open door het genot. Niall zijn blik is gefocust en zijn lip hangt tussen zijn tanden.

'Zo geconcentreerd,' lach ik als ik weer helder na kan denken. 'Heel geconcentreerd voor jou,' knipoogt hij. Ik laat een zucht en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. 'Laten we ons afspoelen en dan wat drinken.'

-

Na een aantal biertjes en licht aangeschoten, liggen ik en Niall lachend op de bank. Hij vertelt allemaal verhalen van vroeger, over wat hij als klein jongetje heeft uitgespookt. Bij elk detail wat hij vertelt, zie je een glinstering in zijn ogen.

'Weet je wat het is...' begin ik. 'Het gaat nu allemaal veranderen. Als we straks geslaagd zijn en we ons kunnen focussen op de toekomst, dan zullen we ons heel anders gaan voelen,' zucht ik. Het woordje 'studeren' spookt al een aantal dagen door mijn hoofd, omdat het ook uitwerking heeft op onze relatie.

Waar ik ga studeren is een eindje weg, Niall zal hier in het dorp blijven om te werken en ik weet niet of ik thuis zal blijven wonen of op kamers ga. Uiteindelijk zullen ik en Niall elkaar veel minder gaan zien, terwijl dat eigenlijk helemaal geen gevolgen hoeft te hebben voor onze relatie.

We hebben verder nog niet besproken over hoe we het straks zullen gaan doen.

'Wil je op kamers gaan wonen?' Vraagt Niall, met enig twijfel in zijn stem. 'Dat weet ik nog niet. Ik wil alle voor en nadelen samen met jou op een rijtje zetten en dan een beslissing nemen. Ik wil goed voorbereid zijn.'

Hij knikt alleen maar en neemt nog een slok van zijn bier. Ik weet dat hem dwars zit, maar dit onderwerp moet bespreekbaar zijn. 'Als ik uiteindelijk op kamers zou gaan, wil niet zeggen dat wij geen relatie meer kunnen hebben,' glimlach ik.

'Ik zie het al voor me... Jij leeft een geweldig studenten leven, gaat lekker op stap met vriendinnen en komt daar allerlei leuke jongens tegen, wie weet wat dat voor gevolgen voor mij gaat hebben.'

Ik zucht en sla mijn arm om hem heen. 'Ik vind het jammer dat je zo denkt en ook over mij, maar je weet heel goed dat ik zo niet ben en al zou ik daar gaan wonen, dan kun je altijd nog bij mij slapen in de weekenden of ik bij jou, ik kan niet zonder jou, maar ook niet zonder mijn moeder en zusje, dus ik ben elk weekend thuis.'

Ik begrijp zijn onzekerheid, maar hij hoeft zich geen zorgen te maken. We zoeken dit wel uit als we allebei weten dat we geslaagd zijn en dan is er nog genoeg tijd. We hoeven niet te haasten, uiteindelijk komt het allemaal goed.

'Nou, laten we eens goed drinken en dit een andere keer verder bespreken,' glimlach ik. We pakken allebei ons flesje bier en glimlachend drinken we een paar slokken.

'Ofcourse you know, everything will change.'

A/N

Hey lieverds! Het is al een hele lange tijd geleden dat er geupdate is, maar ik kon de ruimte niet vinden om te schrijven, zowel in tijd als bij mezelf. Over een week heb ik vakantie en dan kan ik me weer gaan focussen op nieuwe ideeën voor dit boek.

Ook ga ik me focussen op het schrijven van andere boeken. Ik ben inmiddels bij hoofdstuk 55, wie weet lukt het me wel om langer door te schrijven, who knows.

Hoe gaat het verder met jullie? Ik wil jullie bedanken dat jullie altijd zulke lieve trouwe lezers/lezeressen blijven!

See you soon!

<3