Yedi Köyün Zeynebi

🍂 '19

'Yine de ör saçını
bağrında duran bahçede
karanfiller koksun.'

Elimdeki lacivert kravatı Ömer'in boynuna geçirerek bağlamaya başladım. Beyaz gömleğinin yakalarını yukarı kaldırdığımda hâlâ suratsız suratsız bana bakıyordu yakışıklı kocam. Bugün Halil ağabeyim ve Narin'in nişanı vardı. İki aile arasında yapılacak küçük törene biz de davetliydik ve Ömer'e zorla takım elbise giydirmiştim. Ona çok yakıştığını söylesem de takım elbise giymek istemediğini belirtmiş, beni kırmamak için de söylene söylene giymişti.

Gerçekten de çok yakışıklı olmuştu. Zaten boylu, poslu, dağ gibi adamdı Ömer. Siyah takım elbisesinin içinde iyice bir yakışıklı olmuş, aklımı başımdan almıştı resmen. Ben de uzun, kırık beyaz bir elbise giymiş, saçlarımı salmıştım arkama doğru. Ömer'in kravatını bağladıktan sonra hafif bir makyaj yapacaktım.

Kravatı bağlarken Ömer'in gözlerine bakıp kocaman gülümsedim. Hâlâ suratını astığını görünce kravatı tutup kendime doğru çekerek Ömer'in hafif eğilmesini sağladım ve dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. Ve bingo! İşte şimdi gülümsemişti Ömer. Sık sık tekrarladım bu hareketi. Ara ara kravatından tutup kendime çektim ve öptüm. Her seferinde öpücüğün süresi uzuyor, kravatı bağlamam da yarım kalıyordu haliyle.

Ömer'in bahçede esip gürlediği, 'Zeynep bu evin hizmetçisi değil, gelini.' diyerek bağırdığı ve beni bir nebze de olsa mutlu ettiği günün üzerinden tam üç gün geçmişti. Bu geçen üç günde de Ömer ile iki kere daha birlikte olmuştuk. Beni zorlamak istemiyordu. Hassas davranıyordu elinden geldiğince. Canımı yakmamak için böyle davranması bana kendimi değerli hissettiriyordu. Mutlu oluyordum.

Ömer artık dudaklarına ara ara kondurduğum öpücüklere dayanamamış olacak ki beni iterek arkamdaki duvara sertçe yasladı. Canımın acısıyla inlediğimde kısa bir anlığına yüzüme baksa da, hemen ardından dudaklarıma yapıştı. Elleri belimde yerini alırken büyük bir tutkuyla karşılık verdim öpücüklerine.

"Beni çıldırtıyorsun!" diye fısıldadı dudaklarımdan ayrıldığında. "Deli oluyorum sana."

Ellerini elbisemin eteğine doğru getirip sıyırmaya başladı. "Vaktimiz var mı?" diye sorduğunda başımı çevirerek komodinin üzerindeki saate baktım. "Var ama duş almaya yetmez." dediğimde, "Acele edelim o halde." dedi ve dudağının bir kenarı yukarı kıvrıldı.

Elbisemi yukarı sıyırdıktan sonra elleri kalçalarımı buldu. Beni yukarı kaldırdığında dudaklarımdan kaçan küçük bir çığlıkla birlikte bacaklarımı beline sardım. Duvar ile Ömer arasında sıkışmıştım resmen. Dudaklarını boynuma getirip ıslak öpücükler bırakmaya başlayınca başımı sağa yatırarak ona yer açtım.

Şu an bile sertleşen organını bacak aramda hissedebiliyordum. Ömer hissetmem için özellikle beni orasına bastırıyordu. Elbisem sıyrılmış, belimde toplanmıştı. Kalçamı oynatarak kendimi ona sürttüğümde boynumu dişledi. İnledim. "Ömer, birazdan nişana gideceğiz. İz falan kalmasın sakın." dedim telaşla.

"Tamam. Sakin ol." dedikten sonra beni kucağından indirmeden karyolaya doğru ilerledi. Karyolanın üzerine beni bırakıp üzerime doğru uzandı. Eliyle yüzümü, saçlarımı okşadı. "Zeynebim, güzelim. Şimdi biraz acele olacak ama bu seferlik böyle olsun, sonra telafi ederiz."

"Sorun değil. Nişana geç kalmayalım." Uzanarak tam adem elmasının üzerinden öptüm. Yaladım, dişledim. Bedeninin kasıldığını hissetmiştim. Aniden ters dönerek beni üzerine çıkardığında şaşkınlıkla baktım suratına. "Korkma. Kontrol sende bu kez. Hadi bakalım."

"Ö- Ömer ben, bilmiyorum ki ne yapsam."

"Ne istersen." Elbisemi tutarak yavaşça üzerimden çıkardığında ben de onun pantolonun fermuarını açtım. Dizlerine kadar indirdim çamaşırıyla birlikte. Tüm heybetiyle önümde dikilen erkekliğine yutkunarak bakmıştım. Ömer elini uzatıp külodumu yana çekince, kucağında oturduğum için ıslak kadınlığım gözlerinin önüne serildi âdeta. Parmağını daldırıp ıslaklığımı yayınca çığlık attım resmen. Neyse ki Eymen odada değildi. Sultan anneye hazırlanmamız gerektiğini söyleyerek Eymen'i emanet etmiş, odaya çıkmıştık kahvaltıdan sonra.