✨
Tenimde hissettiğim dokunuşlarla bilincim yavaş yavaş kendine gelirken, yüzüme kondurulmakta olan öpücükler ile gözlerimi kırpıştırıp güne merhaba demek istedim.
Gözlerimin yavaş yavaş açılması ile gök mavileri harelerime karışırken gülümsemeye başladım.
Dün evlendiğimiz gerçeğini hatırlarken Duhan'ın da bana gülümsemesiyle yanaklarıma kızıllıklar yayıldığını hissettim.
"Günaydın karıcığım."
"Günaydın." Yatakta gerinirken günaydını uzatarak söyledim.
"Acıktın mı?"
Duhan söyleyene kadar acıktığımı fark etmezken başımı saklayıp gülümsedim.
"İyi o zaman kalk duş al. Kahvaltımız hazır, ben kahveleri hazırlayayım." Şaşkınlıkla Duhan'a bakarken, Duhan burnumun ucuna küçük bir öpücük kondurup kalktı.
Üstünde askılı bol bir tişört, altında ise basketbol şortunu görmemle şaşkınlığım arttı.
"Kahvaltı hazır mı? Ne zaman kalktın sen?" Meraklı sesimin arasında hayret izlerinin olması ile Duhan banyo kapısının ardından kaybolup birkaç saniye sonra su sesinin kulaklarıma dolması ile Duhan geri geldi.
"Ohooo bayağı oldu. Kalktım spor yaptım, duş aldım. Güzel karım acıkmıştır dün gece çok yordum onu diye kahvaltı hazırladım."
Yüzüme tekrar bir kızıllık yayılırken, Duhan benim daha fazla utanmamı engellemek için koridora açılan kapıya doğru ilerledi.
"Hadi ben kahveleri hazırlıyorum, sen de duş al gel."
"Tamam aşkım."
Duhan'ın adımları kapıdan çıkmadan durduktan sonra bana döndü.
"Ya da boşver kahvaltıyı, ben sana doyamadım."
Duhan yatağa doğru hızla gelirken ben yataktan hızla çıkıp, banyoya doğru koştum. Kapıyı kilitleyip kıkırdarken Duhan'ın sitemlerini dinledim.
"Kadın! Hem aşkım diyorsun hem de kapıyı kilitliyorsun! Olmuyor ama Esmerim."
"Eğer o yatağa tekrar dönersek bugünkü işlerimin hiçbirini halledemem bebeğim. Özür dilerim."
Duhan homurdanmaya benzer sesler çıkardıktan sonra, "Bak bir de bebeğim diyor. Çıldırtma kadın beni." diyerek uzaklaşan seslerin kesilmesi ile Duhan'ın gittiğini anladım.
Yüzümde kocaman gülümsemeyle aldığım duştan sonra, üzerime sabahlığımı geçirip merdivenlerden inmeye başladım. Çıplak ayaklarımın merdivenlerde bıraktığı sesleri duymazdan gelerek giriş kattan yankılanan müzik sesine doğru ilerlemeye devam ettim.
Mutfak kapısında, Duhan'ı bana arkası dönük, bir şeylerle uğraşırken görmemle etrafı incelemeye başladım.
Gayet modern döşenmiş mutfakta sevimli bir yemek masasının üzerinde kahvaltılıkları görünce karnımın guruldaması bir oldu.
"Orada beklemeye devam mı edeceksin?" diyen Duhanla bakışlarımı Duhan'a çevirdim.
Elindeki buharı tüten kahveleri masaya bırakırken ben de masaya doğru ilerleyip oturdum.
İki kişilik hazırlanmış kahvaltı masasına aşkla bakarken, "Biraz daha böyle bakmaya devam edersen ben seni yemeye başlayacağım." Duhan'ın sitemine kıkırdarken tabağıma kahvaltılıları doldurmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minik Kalpler Senfonisi •TAMAMLANDI•
General Fiction"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum. Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler. Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir di...
