√ 7.BÖLÜM

57.7K 2.7K 332
                                    

Keyifli okumalar...

**

Gök mavileri...

Bir çift gök mavisi göz ile göz göze gelmeyi o kadar çok özlemişim ki. Daha düne kadar uzun uzun bakamadığım için çok pişmandım. Şuan ise o gök mavileri tam karşımda.

İlk tanıştığımız an geldi aklıma.

**

Güvenlik kontrolünden geçip elimdeki kahveleri dökmemeye çalışarak kuzenim Çağla'nın çalıştığı yere ilerlemeye çalışıyordum. Daha moda evine girmeden dışarıdan gösterişli olduğunu gösteriyordu Devran Moda Evi. İçerisi de dışarısı kadar gösterişli, ışıl ışıl her yer, ama Çağla'ya göre buradaki çoğu insanlar sahteymiş. Para ile her şeyleri yapabilen tiplerden demişti. Sağa ve sola ayrılan iki koridor var karşımda. Ne yapacağım ben şimdi diye düşünürken ilk önce sağ tarafa bakmanın doğru olacağını düşünerekten sağ koridora döndüm.

Birinin sıcaklığını hissettim. Sağ elimdeki kahve dökülmüş üzerime. Bir de düşmemi engelleyen kollar sarmış belimi. Yutkunup kendime geldim ve bana sarılan kollardan uzaklaşır uzaklaşmaz kafamı kaldırdım ve bağırmak için ağzımı açtım ama konuşamadım.

Yutkundum ilk önce sonra kurumuş dudaklarımı ıslattım ve konuşabilecek cesareti gösterdim.

"Önüne baksanıza beyefendi! Dikkatli olun biraz!"

Gök mavileri gözlerini gözlerimden çekip kahve dökülen üstümü inceledi. Gök mavileri tekrar gözlerime odaklandı.

"Afedersin güzelim! Yalnız kibarlık bende kalsın ama önüne bakmayıp da bana çarpan sendin." diyerek eğlenir tonda bana güldü.
Gök mavileri deniz mavilerine dönerken gamzeleri ortaya çıktı. Gözlerinin kısılışı onu sevimli yaptı. Ukalalığı ne kadar istemesemde ona yakışıyordu.

"Güzelim derken?! Beyefendi özür dilemek yerine benimle bir de flört mü ediyorsunuz? Gerçekten şaka gibisiniz." gök mavilerine odaklandığım her dakika, sanki gökyüzündeymişim gibi hissettirdi. Bende çareyi sözümü bitirip kaçmakta buldum. Tabi kaçamadım, attığım adımdan sonra kolumdan tutulup döndürüldüm.

"Pekala! Belki özür dileyemem güzellik ama özür dilemek için bir adım atsam olur mu?"

"Neymiş o bakalım?"

Şuan kendime cidden inanamıyorum. Resmen adam bana kur yapıyor bende cevap veriyorum.

"İlk önce üstüne bir şeyler alalım sonrada hatamı telafi etmek için sana kahve ısmarlasam olur mu?"

"Pekala!"

İyice çıldırdım ya nasıl kabul ederim ben, teklif etmesini bekliyormuş gibi oldu, Ayy..
Çağla'yı unuttum ben.

"Yalnız önce kuzenimin yanına uğramam lazım hala soğumamış kahvesini vermeliyim."

Yanımıza çalışan birini çağırıp kahveyi kuzenime iletmesi gerektiğini söyledi.

"İşte oldu! Artık gidebiliriz. "

Kapıdan çıktıktan sonra bana arabasını göstermek için belimden tuttu ve arabaya doğru ilerlemeye başladık.

Umarım yanlış bir adım atmış olmam. Sadece bir kahve içeceğiz. Değil mi?

**

Minik Kalpler Senfonisi  •TAMAMLANDI•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin