Gdyby było inaczej Cz.II (bnha)

Jak mnie uratowali... cz. I

*Midoriya*
Radar wskazał budynek zbudowany z czerwonej cegły, który miał kilka pięter.
-Radar na pewno się nie mylił?- Zapytał Dabi zerkając przez okna.
-Na pewno jest tu Kurogiri?- Zapytała Toga.
-Nie zadawajcie głupich pytań. Trzeba iść i sprawdzić.- Mruknąłem w odpowiedzi, mówiąc jakby do siebie. Wtem ze środka budynku można było usłyszeć strzały.
-Jeżeli jest tam Kurogiri to na pewno ma kłopoty!- Zawołał Dabi wbiegając bez namysłu do budynku, ja i Toga ruszyliśmy za nim.
-Macie jakiś plan?- Zapytała Toga.
-Jasne że nie.- Odparłem wyprzedzając ich. Naszym oczom ukazał się niecodzienny widok. Zatrzymaliśmy się wszyscy a przed nami stali dwaj uzbrojeni mężczyźni którzy wystrzelali masę innych osób. Każdy miał maskę, ciemnozieloną kurtkę z kapturem i jakiś zwykły jeans.
-Poznaję ten ubiór. To jest uzbrojona agencja. Niegdyś zajmowała się skupem broni, ale teraz najwyraźniej jest jakiś zamach.- Uniosłem ręce w górę w geście poddania się, a Toga i Dabi zrobili to samo. Agencja ta była znana z tego, że członkowie byli silni i mieli niesamowitą taktykę, lecz teraz gdy widzę, że wszyscy ludzie z całego budynku zostali pokonani przez dwóch antagonistów, to nie wiadomo do czego są zdolni.
-Midoriya Izuku...- Mruknął jeden z nich i opuścił broń.
-Byłeś szefem ligi złoczyńców?- Zapytał po chwili.
-Tak.- Odpowiedziałem zdecydowanie, a oni po chwili ściągnęli maski.
-Ta dam!- Zawołali po czym rzucili maski w naszą stronę.
-Tomura! Kurogiri!- Nasza trójka zawołała naraz po czym podbiegliśmy do nich.
-Jaki zbieg okoliczności. Pojawiliście się gdy się rozprawiliśmy z agencją zbrojną.- Zarechotał Tomura.
-Ile to czasu minęło? 5 lat?- Zapytał Kurogiri ściskając naszą trójkę.
-Aż tak się stęskniłeś Kuro?- Zapytałem z lekkim uśmiechem.
-A jak miałoby być inaczej?- Odpowiedział mi pytaniem po czym nas puścił.
-Myślę, że nie trafiliście na nas przypadkowo. Czego chcecie?- Zapytał miętowowłosy.
-Chcę odnowić ligę złoczyńców.- Odpowiedziałem jednym zdaniem. Chociaż w sumie... liga nie byłaby odnowiona gdyby nie mała Yūka.
-Wiesz, że musielibyśmy odnaleźć wszystkich tak? Wiesz że niektórzy mogli wyjechać za granicę?- Kurogiri spojrzał na mnie, a ja mu podałem radar.
-Sam to skonstruowałem. Namierzy wszystkie komunikatory w promieniu 50 kilometrów. Jak się go ulepszy będzie mógł namierzyć nawet i tych w Europie.- Wyjaśniłem mu, a on się przyjrzał uważnie.
-To jak nas znaleźliście? Przecież rozwaliliśmy komunikatory.- Tomura spojrzał na nas podejrzliwie.
-Wiem Tomura że kazałeś zniszczyć, ale tego nie zrobiłem. Chciałem mieć jakąś pamiątkę.- Odpowiedział mu Kurogiri zwracając mi przyrząd.
-Bardzo się musiałeś zżyć z ligą.- Westchnął Tomura.
-Dobra wracamy. Chcę sprawdzić czy w naszym barze drzwi dalej skrzypią.- Powiedział Kurogiri.
-Nie tak prędko mglisty.- Dabi go zatrzymał gdy ten zrobił kilka kroków. -Deku liczył na to, że pomożesz mu ulepszyć radar aby namierzyć więcej osób więc bierzcie się do roboty. Im szybciej zaczniecie tym szybciej skończycie i wrócimy do baru.- Kurogiri po wysłuchaniu Dabiego podszedł do mnie.
-W tym budynku możemy znaleźć lepsze przyrządy niż coś takiego.- Pokazał na mój niedawno zrobiony wynalazek.
-Świetnie. Więc ruszajmy. - Odparłem na jego propozycję.

*Be. Ka*
Poszukiwania rozpocząłem natychmiastowo po usłyszeniu rozkazu szefa... ku*wa, że też muszę się słuchać jakiś debili. Kazali mi znaleźć Deku, ale nie pozwolili mi nawet mu przywalić, 'mam tylko obserwować', szlag. Lecz za każdym razem, gdy kusi, żeby przywalić każdemu w organizacji, to sobie przypominam... jak mnie uratowali...

*Be. Ka (6 lat temu)*
Gdy wkuuurzające gadanie psorka przerwał dzwonek oznaczający wyjście z pieprzonej budy, to zerwałem się na równe nogi. Kumple już podszedli do mojej ławki, żeby iść się poszwędać, ale mój wzrok przykuło coś innego...