-კარგი, დავიწყოთ?
ნატალიამ ღრმად ჩაისუნთქა და ფსიქოლოგიურად მოემზადა.
-დავიწყოთ, მაგრამ იქამდე მინდა რაღაც გავაკეთო.
ზეინი ნელა დაიძრა გოგოსკენ და როგორც კი გაუსწორდა მისი ხელის მტევნები კისერზე მოხვია. ცერა თითი ლოყებზე აასრიალა და პატარა ჟესტით ანიშნა მისთვის შეეხედა.
-ნებას მომცემ?
ისე იკითხა თითქოს პირველად აპირებდა მის დაჰიპნოზებას.
-რის გაკეთებას აპირებ?
ნატალიამ წარბები შეკრა, მაგრამ როგორც კი ზეინის კარამელისფერ თვალებს შეხვდა ინსტიქტურად გაეღიმა.
-მე ჩემ ძალას ბრაზით ვაკონტროლებ. უნდა ვეცადო შენც გაგაბრაზო, მაგრამ არ მინდა ჯადოქრული ტრიუკებით ტვინი ამიფეთქო. ამიტომ უბრალოთ თავის დაზღვევა მჭირდება.
-კარგი, მაგრამ გთხოვ ისე ნუ მოიქცევი რომ ყველაფერი ისევ აურიო.
ზეინმა თავი მსუბუქად დაუქნია ტალიას და თვალებში ჩახედა.
-მინდა რომ ბრაზი მთლიანად გამოუშვა, მაგრამ არანაირი ჯადოქრობა! კონცენტრირებას მხოლოდ საკუთარ ნიჭზე მოახდენ.
ზეინის თაფლისმერმა თვალებმა ისევ მის დაქვემდებარებაში მოაქცია გოგო, მაგრამ ამჯერად არ იყო იმის წინააღმდეგი რაც მან უთხრა.
-კარგი, მზად ვარ.
დაიჩურჩულა ტალიამ და უკან დაწევა დააპირა, მაგრამ ზეინმა ისევ მისკენ მისწია და მის მკერდზე აკრულ სუსტ სხეულს ცბიერი ღიმილით დახედა.
-რა...
-ამ ყველაფრის შემდეგ ვფიქრობ გრძელ და ვნებიან კოცნას დავიმსახურებ.
ტალია ერთიანად აწითლდა და ისევ სცადა უკან დახევა, მაგრამ არც ამჯერად გამოუვიდა.
-მითხარი ნატალია... ნუ გამირბიხარ. ვიცი რომ შენც ისევე გინდივარ, მაგრამ შენში დარჩენილი არისტოკრატი, ამაყი ქალი ამის საშუალებას არ გაძლევს.
DU LIEST GERADE
დაწყევლილი (დასრულებული)
Fanfiction《《დასარედაქტირებელი》》 "_ჩვენი ერთადერთი შეცდომა ის არის, რომ ადამიანებს უფლება მივეცით თავი ყველაზე ძლევამოსილ არსებებად ეგრძნოთ. ამ ამპარტავან და საკუთარ თავში დარწმუნებულ პატარა მწერებს, მხოლოდ ჩვენი ხელგაშლილობის გამო გაუჩნდათ ჩვენზე ნადირობის სუ...
