Jimin chce zaczerpnąć porady u bardziej doświadczonego i starszego kolegi na temat tworzenia własnych tekstów, książek, jednak nie wszystko idzie po jego myśli. Trafia na osobę, która jest szczera do bólu, czasem aż za bardzo...
Yoongiego denerwują...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Zostałem nominowany do Książki Roku w kategorii Książka Roku i Nowość Grudnia! Można głosować na mnie wysyłając wiadomości. Wszystkie informacje na stronie głównej konkursu!"
Polubienia: 24345. Komentarze: 1463.
Gucciboy: Woahh, gratuluję!
Sauraw: Wiedziałam, że osiągniesz sukces! Jestem mega dumna!
KsiążkaRoku: To dla nas przyjemność.
Seokjinie: Czytałem i powiem ci... Awesome!
MinYoongi: Dzięki!
Sunmi: Ahhhh, mój kuzyn jest najlepszy!!
Kookmonster: Mówisz o mnie, tak? Heh
Chimchim: Gratuluję.
143Wannamy143: Ten konkurs co roku jest ustawiony, nie zdziwię się jak nie wygrasz.
Buchta_09: Jesteś dziwny, więc twoja książka nie może być dobra
Kitchenbos: Możesz się odwalić od niego?!
Buchta_09: Nie wtrącaj się, panie Monster!
Nygaaaa: Śliczne zdjęcie *.*
......
MinYoongi
Park Bo jest sprawa
Chimchim
Yhymm
O co chodzi?
MinYoongi
Nie mogę przyjść na spotkanie dzisiaj.
Chimchim
Spoko, zrobimy je kiedy indziej
MinYoongi
Nie Właśnie o to mi chodzi, że nie mogę przyjść ale spotkanie zróbmy
W sensie Dzwonię do ciebie na kamerkę i po problemie
Chimchim
Oh No, okej.
Wyświetlono.
Już po chwili zadzwonił telefon chłopaka. Westchnął i odebrał. Usiłował się uśmiechać ale kiepski był z niego aktor. Nie potrafił tego przyznać, jednak było mu przykro. Miał nadzieję, że Min Yoongi go polubi, a nic na to nie wskazywało. Chciał się go pozbyć jak najszybciej.
— Dobra, więc zaczynajmy — powiedział Yoongi do kamery pociągając nosem, był chory. Prawda była taka, że chciał się spotkać z młodszym, jednak nie chciał go zarazić. Widział, że sprawił przykrość tym Parkowi ale nic na to nie poradził.
— Jesteś chory?! Idź do łóżka! — pisnął Jimin, kiedy zobaczył przeziębionego idola.
— Spokojn...
— Masz natychmiast iść do łóżka, bo nie zaczniemy!
— Dobra, już już. — Starszy wykonał polecenie. Położył się na łóżku przykrywając kołdrą.
Dwie godziny później
— To na dzisiaj wystarczy — powiedział Yoongi w między czasie kichając.
— Jak się czujesz? Wszystko w porządku? Może...
— Jest dobrze.
— Ja wiem, Jin ma dzisiaj wolne, to poproszę go, aby ugotował rosół i ci go zaniosę!
— Jin ma wolne? Nie musisz...
— Jin! — Jimin krzyknął gdzieś w dal. Przez co Min musiał zdjąć słuchawki, które miał w uszach. — Zostało coś tego rosołu?!
— Na cholerę ci rosół?! — odkrzyknął Kim, na co Yoongi się zaśmiał.
— Na przeziębienie?
— Jesteś chory?! — Starszy wparował szybko do pokoju przykładając dłoń do czoła Jimina. Opiekuńczy.
— Nie, nie ja... Yoongi — Wskazał tym na odpaloną rozmowę z pisarzem. Wymieniony pomachał na przywitanie.
— Jin, nie musisz...
— Już odgrzewam! — Seokjin krzyknął i wybiegł z pomieszczenia.
— Więc niedługo będę z rosołem, tylko jak ty mi otworzysz... — zamyślił się zapominając o rozmówcy.
— Wpisz na klawiaturze przy wejściu kod do drzwi, jeśli już planujesz przyjść. 5741.
— Oh, okej. Pa!
I takim sposobem zakończyło się ich piąte spotkanie... Ale czy na pewno się skończyło?
