Baka Sakaling Bukas

Chapter 9: Facing Issues

Nagkatinginan kami pero agad siyang umiwas ng tingin at yumuko, napangisi na lang ako.

"I... I would like to use this opportunity to talk about someone who was very close to my heart, and also the issues about me." Sambit ko kaya naman tumingin ang lahat ng naka-upo dito sa mahabang table saakin.

"I've been friends with this someone for about 2 years now. Kung kilala niyo ako dati alam niyo naman how unfriendly I am. Sobrang mapili sa taong kakaibiganin, kahit nga kakausapin lang e. Kaya ayun, we were best of friends. Talagang laging kami lang magkasama, okay naman e. Masaya naman kami, may mga kalokohan, nagtutulungan sa acads, sabay kumakain and such. But I don't know. Hindi ko alam kung anong nangyari. Kung saan ako, siya, o kami nagkamali. Pero isang araw kasi napansin ko na ako na lang 'yung may kaibigan sakanya, tapos siya? Tingin niya sakin was someone fake. Someone undeserving. Kasi ayun e. When I accepted the presidency of this organization, everything changed. Kasi undeserving nga raw ako. Kasi andito lang naman daw ako sa posisyon kong ito because no one else was brave enough to be here at ako lang ang naging tanging choice."

"But I was thinking the same fucking way. Kasi ganun naman kami e. Lagi kaming tugma ng iniisip. Kasi maybe she's right. Andito lang ako dahil nag resign yung totoong President. Andito lang ako kasi isa ako sa dalawang Vice President, and the other Vice President is a fucking coward kaya ako ang napunta dito. I was brave enough kaya ako ang napunta dito." Sabi ko, ramdam na ramdam na ng mga tao ang tensyon dito sa maliit na activity room ng guidance office.

"Pero may isa akong nabasa sa tweets niya. Nagbago raw kasi ako. Nagmamagaling daw kasi ako."

"E girl. Tangina? Of course! I will really change! I really had to fucking change! Kasi how can someone suicidal, how can someone who's very hopeless lead this fucking 'mental health' organization??? Girl! Yes I changed! Bumangon ako. I used this organization as a guide palabas sa kadiliman kung nasaan ako noon. I used you guys, 'yung mga naging kaibigan ko rito na may kanya-kanyang kwento rin sa buhay as an inspiration. Kasi ayun e. Kayo naman 'yung laging nagmo-motivate at naniniwala saakin. Hindi ko itatanggi na nagbago ako. Pero I am sure enough that I changed for the better. I'm not yet at my best pero kung sino ka man, you know how much I improved."

"Sobrang frustrating, sobrang nakakalungkot kasi 'yung kaisa-isang taong tinuring kong kaibigan noon, iniwan ako dahil lang nagbago ako para sa ikabubuti ng sariling buhay ko. Iniwan ako at sinabing nagbago ako dahil lang nakahanap ako ng ibang taong tinuturing akong kaibigan at kapamilya which is you guys."

"E pero naisip ko, mali, I mean na-realize ko pala. I realized how fucking jealous and insecure that bitch is. Kasi oo nga pala. I know how fucking low she is. How insecurity kills her. I know, when I got this position, inis na inis siya saakin. Nakita ko mismo sa facial expression niya ang inggit e. Kasi hello, nakakainggit nga naman that your best friend is braver than you. That your best friend has a higher position than you. Pero sorry ha? It's not my fault na duwag ka! Inalok tayo pareho sa posisyon na 'to but you declined! And yes I never got any chance to decline because I was the only and the last choice. Pero girl, you're coward and weak kaya ako ang napunta dito. Hindi ko ginusto 'to pero duwag ka kasi! Tsaka ano? Nagmamagaling ako? Oh girl, sorry ha. Hindi ko naman kasi kasalanan na bobo at incompetent ka. Hindi ko rin kasalanan na mas masipag ako sayo. GIRL. IT IS NOT MY FUCKING FAULT THAT I AM SOMEONE BETTER THAN YOU!" Sigaw ko habang direktang nakatingin sakanya habang nakikita ko ang unti-unting pagkalugmok niya.