Trap 18

37 3 0
                                    

Ngayong nasa harap ko na si Altair, saka pa nanguna ang kaba ko para itanong kung totoo ba lahat ang mga nangyari kagabi.

He is acting as if there's nothing happened between us at all. Iyon pa rin ang ngiting pinapakita niya sa akin kapag nakikita niya ako dito sa shrine.

How am I going to prove that the confession last night is real? Kung banggitin ko kaya lahat sa kanya ngayon, hindi niya kaya itatanggi ang mga ito?

Dahil nakatitig lang ako kay Altair, nakita kong nawala ang ngiti niya at napalitan ng pagtataka ang ekspresyon ng kanyang mukha.

"Hindi ba bagay sa akin?" tanong niya na tinitingnan na rin ngayon ang sarili.

It means siya pala ang nakita ko kanina.

"It's ok. Walang problema sa suot mo."

Akala niya siguro ay hindi maganda ang komento ko tungkol sa suot niyang kimono. Well, what should I say to him aside from he's just simple but at the same time, attractive and handsome with that clothes?

Oo nga pala, bakit siya nakasuot ng kimono ngayon? Kauna-unahan 'tong beses na nakita ko siyang nakasuot ng traditional japanese clothes ah.

Since I didn't say anything bad about his kimono, nanumbalik ang ngiti niya kaya lumapit na siya sa akin.

"Bakit ka nakasuot ng kimono?" tanong ko nang kakaunting espasyo na lang ang nasa pagitan namin.

"Kailangan ko kasing magsukat ng kimono para sa darating na Mankai."

"Mankai? Ano 'yon?"

"The full bloom of cherry blossoms. Ilang araw pa bago dumating ang Mankai pero pinaghahandaan na ito ng lahat sa shrine dahil sa feast."

"Oh, feast." it means mauulit pa pala ang sabay-sabay naming kainan.

Noong inaalala ko ang unang experience sa feast nila, lumapit si Altair sa mga rosas na nasa likuran ko.

"Shamy, what is your favorite flower?" tanong ni Altair noong hinawakan niya ang isang red rose.

"Cherry blossoms, yun ata."

"Oh, I see."

Dahil abala siya sa mga bulaklak, umupo ulit ako sa kaninang hagdan na inupuan kanina.

"Ikaw? Yan ba talaga ang gusto mong bulaklak?" tukoy ko sa kakaputol niya lang na rosas.

"Yes. They are the only one whom I love."

"Why?"

"Roses symbolizes immortality and happiness. At the same time, it has my favorite color which is no other than red."

"And you love red because of blood?" mahina ang pagkakatanong ko nito sa kanya.

"Blood, yes. And it also means youth."

Noong nakatingin lang ako sa damuhan, hindi ko namalayang tumabi pala sa akin si Altair at sinimulan niyang tanggalin ang tinik ng pinitas na rosas.

"I won't deny that roses are beautiful. But the truth is, I don't like its color red kind."

If Altair become disappointed on what I have said, hindi siya nagpakita ng kahit na anong reaksyon.

"Do you know that I hate cherry blossoms?"

What? Pero gustong-gusto niyang makapunta kahapon sa Sankeien Garden para manood lang ng unang pamumulaklak ng mga ito.

"Are you serious?"

Loving a BeastWhere stories live. Discover now