Trap 16

44 2 0
                                    

Altair  
  
   
   
Kira is smirking on me while I'm raising my brows on her direction. She's wrong on what she have thought. Shamy was the one who has a definite feelings towards me.

Love? I don't even know what does it mean. And even though I have researched it for all over the ages, I don't think if I will understand it since I don't have a heart.

"How many times do I have to tell you on stop reading someone else's mind?"

May habit kasi si Kira na magbasa ng isip ng tao. Madalas ay ito ang nagiging counterattack niya sa isang laban dahil madali niyang natutuklasan ang kahinaan ng kalaban in terms of knowing his/her private thoughts.

Agad na yumuko si Kira at humingi ng tawad. Kahit pa ginawa niya 'yon sa akin, nakangiti pa rin siya gaya kanina.

"To tell you honestly, Kuro-san, I don't have any power to read a person's mind. It's just that things on their mind spill easily by the means of actions or in most common failure of normal person, by words."

"And what do you mean about my actions being obvious?" nakangiti ko ring tanong sa kanya.

Bago sagutin ang tanong ko, sumeryoso ang kanyang mukha.

"Don't think this as unimportant matter, Kuro-san. There are changes that I have seen to you after returning from your country. And by the means of changes that I have said, this might become the way on how our enemies will inflict their damages to you."

Natawa ako sa sinabi niya. It was a laughter that I usually let out when someone is joking around. But this time, it's for this lady who's concern of my safety.

"Kira-chan, a beast is too stronger enough to have such weakness just against with threats of foolish secrets. Kahit kailan ay hindi na nila maipapanlaban sa akin ang masalimuot kong nakaraan. I'm not holding anything that can kill me."

Aalis na sana ako sa silid na 'yon nang may sabihin siya sa akin na ikinatigil ko.

"What if she's the one who become your greatest weakness?"

That might happen if I will do become an insane completely.  
  
  
 
Shamy  
  
  
  
Lumipas ang mga araw ng pamamalagi ko dito sa Japan, hindi ko inaasahang mas naging payapa ang buhay ko.

Sa kabila ng katahimikan ng aking buhay kasama si Altair, siya namang magulong pagtawag at pagbibigay ng mensahe sa akin ni Gun.

Hindi ko alam kung may ideya na ba sa nangyayari sila Herza sa pagtuklas ni Gun tungkol sa katotohanan na itinatago ko si Altair noon. He's trying to persuade me to locate his oldest brother's present hide out.

Kahit anong gawin niyang pag-aalala sa akin ay hindi ko magagawang tumalikod kay Altair. It will only cost me to face my early death bed if I'll try to escape from his den.

For a second thought, I'm not even thinking of leaving him.

Agad kong itinago ang hawak na phone nang bumukas ang slidding door ng kwarto at bumungad si Kira na nakaluhod sa pintuan. Nang tumunghay siya, nakangiti itong hinigit ang isang tray na naglalaman ng almusal.

"The young master will be pleased if you meet him soon after eating the food he has prepared."

Nagpasalamat ako sa kanya at lumabas na siya ng kwarto. Mukhang may kailangan siyang gawing responsibilidad ngayon. O kaya'y hinayaan niya akong mag-isang kumain sa aking silid na naaayon sa kagustuhan ko.

Habang kumakain, may naalala ako sa sinabi ni Kira kanina. Kung totoong inihanda talaga ni Altair ang pagkain para sa akin, posibleng siya lang ang nag-ayos nito.

Loving a BeastWhere stories live. Discover now