∞ Fourty Three ∞

4.7K 83 1
                                    

Chandra POV :

       Nakaramdam na naman ako ng pagka hilo. Ang hirap ng ganito. Buti nalang andyan si Manang Cita, si Patricia at si Nico. Ayoko naman ipaalam kay Kendrick ang kalagayan ko. Ako ang may kasalanan kaya s'ya lumayo.

       "Cha are you ok? Magpahinga ka muna masyado kanang napagud eh. May gagawa naman n'yan."

       "Im fine Nic, thank you." Malungkot na sabi ko. Kung di ko siguro s'ya tinulak palayo sana nasa tabi ko parin s'ya ngayon. Naka-aalay at nakaprotekta. Pero wala na eh. Sinayang ko na.

       "Have you already told him about your pregnancy?" Umiling ako.

       "No…ayokong isipin n'yang naghahabol ako, pagkatapos ko s'yang ipagtulakan palayo."

       "Pero he deserved to know, he's the father after all. Hindi naman ibig sabihin na pag sinabi mo sa kanya ang kalagayan mo eh naghahabol ka na." He sighed. "Like what Ive said, what ever may happened andito lang ako sa tabi mo, hindi kita iiwan. Pwede mo kong sandalan. 'Cuz Im always be your friend."

       "Thank you Nic, after ng mga nangyari, andyan ka parin palage." Umiyak lang ako sa balikat n'ya hanggang sa mapagud ako.

Nicholai POV :

       Para narin akong dinudurog ng pinong pino sa tuwing nakikita ko s'yang umiiyak at nasasaktan. Kung sana ako nalang ang mas mahal niya. Sana hindi s'ya masasaktan ng ganito. Kasi ako, gagawin ko ang lahat wag lang s'yang mawala, hinding hindi ko s'ya basta basta nalang susukuan. Pag mahal mo, handang kang ialay pati na kaluluwa mo.

       Dito ko muna s'ya dinala sa ancestral home namin. Makakabuti to sa kanya, ilalayo ko muna s'ya sa stress at gulo ng ciudad. Mas ok din to sa kanila ng baby niya.

       Inilipat ko s'ya sa kwarto. Pinagmasdan ko lang s'ya.

       "Pinakawalan kita, kasi mahal kita. Kasi akala ko magiging masaya ka kasi nagmamahalan kayo. Pero, bakit ganito? Bakit mo hinayaang saktan ka lang niya? Bakit mo hinayaang bitawan ka niya at sa pagkakataon pa'ng 'to? Na mas higit na kailangan mo siya. Kahit di mo man sabihin alam kong ang presens'ya n'ya ang mas higit na kailangan mo. Ramdam na ramdam ko naman eh."

       "Alam mo ba sweetie? Miss na miss na kita. Alam mo ba nong sinabi mong buntis ka, nalungkot ako kasi dati pangarap ko 'yon para satin. Ang magkaroon ng sarili nating pamilya."

       Nagsisimula nakong umiyak. Wala naman akong pakialam kung nasasaktan man ako dahil sa kanya. Hindi n'ya naman intensyon eh. 

       "Lage kitang mamahalin tandaan mo 'yan." Hinalikan ko ang kamay niya, pero nagulat talaga ako ng may tumulong luha sa mga mata niya, kahit nakapikit lang siya. Narinig ba niya ako?

       "Chandra, hey. Gising."

       "Babe sorry, hindi ko naman sinasadya 'yon eh." Napahikbi na s'ya. "Hindi ko man sinasabi, pero mahal talaga kita. 'Yong sinabi ko na layuan mo'ko, hindi naman 'yun bukal sa loob ko eh. Sabi nga nila mood swing lang daw 'toh, natural lang sa buntis." Pinakinggan ko lang ang mga sinasabi niya. Pero sobrang nasasaktan ako for her. "Alam mo ba magkaka baby na tayo. Gusto ko sana talaga sabihin sayo. Kaya lang natatakot ako eh, natatakot ako na ipagtabuyan mo rin ako, at sumbatan mo ko. Kaya titiisin ko nalang ang sakit para sa baby natin." Sobrang mahal n'ya talaga ang Kendrick na 'yon. Sobrang maswerte siya kasi mahal na mahal s'ya ng babaeng mahal ko. Siguro di ka naman magagalit pag sinabi ko kay Kendrick ang kalagayan mo. You both deserved to be happy. Ayoko talagang makita kang nasasaktan.

         A/N : Waaaa ewan ko ba…naawa naman ako kay Nico. Iba talaga nagagawa ng pag-ibig. Handa kang magparaya kahit sakit ang kapalit nito. Kaya kayo spread love ♡♡♡ Please do vote and comment pretty pleaseee ^______^

Woman In Fierce (Completed)Where stories live. Discover now