When Suplado Boy Meets Palaban Girl

Chapter 73 - Time Zone

Hi "msthinemacaraig". Here's my peace offering dahil sa tagal kong mag-update.

Mai

Dumaan na ang ilang minuto ay nanatili pa ring naka-yakap si James kay Diana. Ayaw pa rin niyang bumitiw. Tahimik lang sila at walang nagsasalita, bagama't hindi maikakaila ang saya sa mga mukha nila.

"Hindi pa ba tayo aalis?" basag ni Diana sa katahimikan. "Don't you think this is so weird? Nasa sementeryo tayo."

"And so?" Nagsalubong ang kilay ni James. Napabuntunghininga na lang si Diana. 

"Never mind. Let's just leave. Shall we?" Naramdaman niya sa kanyang balikat ang pagtango nito pero hindi pa rin siya binitawan. "Nat?" Narinig pa niya ang pagpapakawala nito nang buntunghininga bago siya pinakawalan. Pero mabilis din nitong nakuha ang kaliwang kamay niya at hinila na siya nito paalis.

Nang makalabas na sila nang sementeryo ay nagkasalubong ang mga kilay nila nang hindi nila makita sa pinagparadahan nila ang kotse ni James. Nilibot nila nang tingin ang buong paligid.

"Oh my god. Nasaan ang kotse mo? Could it be?" Lalo lang siyang kinunutan nang noo ni James. "Tell me hindi nacarnap ang kotse mo?"

"It seems so."

"It seems what? Don't tell me..."

"It's carnapping." Pagkasabi nun ay biglang humalakhak si James. Napaawang na lang ang labi ni Diana habang nakatingin sa kanya.

"Nat naman eh."

"Mukha ka kasing nakakita nang multo eh." Paliwanag niya tapos ay inabot kay Diana ang isang papel. Kahit na medyo naguguluhan pa ay tinanggap naman nito ang papel. "Na tow lang ang kotse ko. Bawal pala mag park dito, hindi ko nakita ang sign" itinuro pa nito ang sign. "And I didn't know na uso ang tow dito sa Pilipinas."

"Nakakainis ka naman eh" sigaw ni Diana.

"What did I do?"

"Ba't di mo agad sinabi?"

"You look so cute when you're nervous." He gave her his legendary smile, his very rare but oh so sweet and dashing smile. Nabitin sa ere ang dapat ay isasagot ni Diana. Tinalikuran na lang niya ang nakangiti pa ring si James.

"Magpapahatid na lang ako nang kotse. Though matatagalan nang konti bago 'yun makarating dito." Biglang napangiti si Diana. Hinarap niya si James na may seryusong mukha.

"Let's just go. Mag-bus na lang tayo."

"What?" Nanlalaki ang matang bulalas niya.

"Sabi mo matatagalan pa yun kaya mag bus na lang tayo."

"But... but..."

"But what? Don't tell me hindi ka pa nakakasakay nang bus? Are you scared?"

"Of course not... Ba't naman ako matatakot? I'm James dela Vega."

"Good. Ano pang hinihintay natin? Let's go." Nauna nang maglakad si Diana. Napangiti siya. Nakasimangot na sumunod na lang sa kanya si James. Ilang sandali pa ay nakarating na sila sa bus stop. May natanaw na silang papalapit na bus.

"Don't worry Nat... Andito naman ako eh."

"Tsk. Hindi ako natatakot noh." Siya na mismo ang naunang sumakay nang bus. Hindi pa man sila nakakaupo ay umarangkada na ulit ang bus kaya muntik na silang masubsob. "Are you alright?" Tumango si Diana. "What the hell?" Napatingin sa kanila ang kondoktor maging ang ibang pasahero.