When Suplado Boy Meets Palaban Girl

Chapter 45 - Nalaglag

Dedicated to kay millymiles. She had been reading my story. Though recently hindi ko na siya napapansin. She must be busy. I hope she reads this one.

Thanks nga rin pala sa lahat ng nagcomment at vote though hindi ko na kayo mamemention dahil hindi ko pa nacheceheck feeds ko. 

Iamhopelessromantic

 

--------------------------------------------------------------------------------------

Diana's POV

"Lumiko ka diyan." Nakita ko na kumunot ang noo niya.

"Hindi yan ang papunta sa bahay niyo."

 

Iyon ang akala mo.

"Basta. Sundin mo na lang kasi ako. Huwag ka nang masyadong maraming tanong." Dapat kasi noon ko pa sinabi na hindi talaga dun ang bahay namin eh. Nahihirapan tuloy ako ngayon. Pero sino ba naman kasi ang mag-aakala na ihahatid pa ulit ako nito? Tsssk. Bahala na nga si Naruto.

Sinabi ko sa kanya kung saang subdivision pumunta. Mukhang alam naman niya ang daan. Ng nasa gate na kami ng subdivision ay naghanda na akong buksan ang bintana ng kotse. Strict kasi ang security sa subdivision. Hindi basta-basta nagpapasok ng kung sinu-sino.

"Kayo pala yan Maam Diana." sabi ni Manong guard. Kilala niya ako. Feeling close kasi ako eh. Lahat kinikilala.

"Opo."

 

"Iba yata sundo natin ngayon ah. Boyfriend niyo po Maam?" Tsismoso din tong si manong eh.

"Hindi po. Sige po una na kami." At ayun pinaharurot na ni Nathaniel ang kotse. Parang kanina pa niya gustong gawin iyon habang kausap ko iyong guard.

Pinahinto ko na siya sa tapat ng bahay namin. Bumaba na agad ako. Sumunod naman siya.

"Ano bang gagawin mo dito? Kaninong bahay ba to?"

 

Napakamot na lang ako ng ulo. Mukhang galit kasi siya eh. Parang natatakot na tuloy ako sabihin sa kanya ang totoo.

"Ano kasi...."

 

"Bahay ba to nung Edrian?"

 

"Ha? Ah Oo." Bahay naman talaga ni Kuya Edrian to eh.

 

"What? Anong gagawin mo dito?"

 

"Dito ako nakatira." Ayan nasabi ko na.

 

"You what? Nakikitira ka sa kanila?"