NUMARA 12

86.BÖLÜM - Sonsuza kadar..

Hepinize çok çok teşekkürler ^^ Keyifli okumalar :) İsteyenler bölüm şarkısıyla birlikte okuyabilir ^^

Bu bölümü Elisa'ya ve erkek arkadaşına ithaf ediyorum. Beğenmeniz dileğiyle.. :)

Sabahın erken saatlerinde gözlerimi açtığımda kendimi yine her zaman olduğu gibi Kerem’in üzerine çıkmış bir halde buluyorum. Uyurken artık rüyamda ne görüyorsam çocuğun tepesine biniyorum her defasında. Kerem’i uyandırmamaya dikkat ederek üzerinden kalktığımda kocaman esneyerek geriniyorum.

İlerdeki aynada yansımamı gördüğümde ise üç buçuk atıyorum. Bir insan her sabah düzenli bir şekilde saçı başı deli çarpmış gibi uyanır mı ya? Bu ne böyle? Bütün buklelerim hindi gibi kabara kabara nirvana seviyesine ulaşmış durumda. Saçlarım resmen inatçı lekeleri ovduğum tel süngerlere dönmüş. Hadi onlar tavayı, tencereyi ovduğumuz için o hale geliyor, peki ya saçlarım? Siz neyi ovuyorsunuz ki bu kadar karışma hakkını kendinizde buluyorsunuz?

Oflayarak kendimi azıcık da olsa insana benzetmek için banyoya doğru ilerliyorum ve yanıma aldığım fırçayı çıkartıp tarama işlemine başlıyorum. Biraz olsun düzeldiğine ikna olduktan sonra yüzümü iyice yıkayıp Kerem’in yanına geri dönüyorum. Hala mışıl mışıl uyuyor kas adamım.

“Kereeem..” diyorum gülümseyerek yatağa tekrardan çıktığımda. Yanağına sesli bir öpücük kondurduktan sonra hala uyumaya devam ediyor. “Kalk bakalım koca bebek.”

“Turşu?” diyor gözlerini açmadan uyku dolu bir sesle konuşarak.

“Efendim?”

“Kalkarım ama bir şartla.”

“Neymiş o şart?”

“Şöyle kocaman, uzuuuuuun bir öpücük istiyorum.”

“İstediğin öpücük olsun.” diyorum gülerek dudaklarına bir öpücük bırakmadan önce. “Hadi kalk şimdi.”

Kerem gülümseyerek gözlerini açıyor ve beni kendisine doğru sert bir hamleyle çekerek yeniden öpüyor.

“Günaydın.”

“Günaydın doğum günü çocuğu..”

“Benim doğum günüm seni bulduğum gündür Zeynep.” diyor alaycı bir ifadeyle sırıtarak. Koca bir kahkaha atıp, yanaklarını sıkıyorum.

“İsteyince nasıl da şirinlik yapıyorsun.” diyorum yanağını okşarken. “Hadi acele et. Hemen hazırlan, yoksa geç kalacağız.”

“Nereye?”

“Soru sorma, hazırlan koca adam.”

“Böyle emrivakilere bayılırım. Hele ki dün gece olduğu gibi banyoya götüreceksen, daha da çok bayılırım.”

Bilmez miyim? Pastayı bile zar zor kesebildik senin banyo merakın yüzünden Kirimcim.

“Hahahaha.. Hayır bu kez banyoya yalnız gireceksin.”

“Yaa..” diyor dudaklarını büzerek.  “Olmaz ama. Ben alıştım bi kere. Yalnız girmem artık.”

“Kereeem.. Çok konuşma hadi git elini, yüzünü yıka da gel. Gerçekten geç kalacağız bak.”