Yorumlar ve voteler için sonsuz teşekkürler hepinize :) Yorumlardan anladığım kadarıyla kimse sevgili olduklarına inanamıyor çiftimizin :) Rahat olun arkadaşlar rüya falan değil hepsi gerçek ;) Bölüm şarkıları konusunda bana yardımcı olan Deniz'e çok teşekkür ederim :) Bana hikayeyle ilgili istek, şikayet ve sorularınız için her zaman yazabilirsiniz unutmayın lütfen ;) Umarım bölümü beğenirsiniz :) Yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin lütfen :)
Multimedyada Turşu ve Thor'umuzun bir resmini paylaşmak istedim. Görsellik önemli sonuçta ;)
Bu bölümü Özlem'e ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin Özlemcim :)
Gözlerimi kapatıp, Kerem’in beni öpmesini beklerken bir anda duyduğum sesle hayaller aleminden çıkıp, yerimde sıçrıyorum. Gerçek dünyaya hoş geldin Alicecim! Harikalar diyarı nasıldı?
Zamanlaman gerçekten de mükemmel(!) Safiye Teyze!
Kerem’i adeta ışık hızıyla ittirip, geri çekiliyorum ve Kerem’in şaşkın bakışlarla gözlerini kırpıştırmasını izliyorum. Safiye Teyze’yi görür görmez neden onu ittiğimi anlıyor tabi. Ve anlamasıyla kendi kendine homurdanıp, bir şeyler gevelemesi bir oluyor.
“Bak Nurten..” diyor Safiye Teyze merdivenleri çıkıp eliyle bizi işaret ederken. Neyse ki az önce neredeyse öpüşecek durumda olduğumuzu fark etmiyor. Bir de onunla uğraşırdık sonra! “Boşuna üzüldük o kadar. Ayrılmamış bunlar.”
Ayrılmadık teyzecim ama sayenizde birleşemiyoruz da!
“Ay çok sevindim!” diyor Nurten Teyze ellerini birbirine çarpıp, 32 diş gülümseyerek. Sanırsın İstanbul’u düşman işgalinden kurtardık! Öyle bir sevinç kadındaki! “Biz Kerem’i göremedik uzun zamandır. Ayrıldınız sandık.”
Resmen Kerem’i takip ediyormuş bunlar! Pes!
“İş seyahatindeydim.” diyor Kerem gülümseyerek. Yine başladı röportaj vermeye.. Artık sabaha kadar buradayız.
“Zeynep sen biraz süzüldün mü?” diye soruyor Nurten Teyze bana dikkatli bakışlar atarak. Bakışlarına bön bön bakarak karşılık veriyorum. Konuşmayacağımı anlamış olacak ki devam ediyor. “Sanki zayıflamışsın.”
“Bilmem.” diyorum omuz silkerek. Kilomun bile derdine düştü bunlar! Hey Yarabbim! “Olabilir.”
“Bakayım.” diyor Kerem çenemden tutup, yüzümü nazikçe kendisine doğru çevirirken. Daha sonra dikkatli bir şekilde beni inceliyor. Tekrardan hoş geldin Kerem’in içindeki Melahat Teyze! Bu çocuk bu kadınları görünce etkileniyor valla!
“Nurten Teyze doğru söylüyor.” diyor onaylayarak kafasını aşağı yukarı sallarken. “Zayıflamışsın sen. Bir şey yemedin mi?”
Haydaaaa!
“Yedim Keremcim yedim.” diyorum kaş-göz yapıp, artık gitmek istediğimi anlatmaya çalışırken. Ama beni anlamışa benzemiyor. Aksine yeniden konuşan Nurten Teyze’ye doğru dönüyor.
“Ben dedim zayıflamış bu kız.”
He dedin Nurten Teyze he! Sanki atomu parçaladın! Allah Allah! Size ne yaaa?! Zayıfladıysam zayıfladım! Gören de zafiyet geçiriyorum sanır! Alt tarafı bir kilo vermişim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NUMARA 12
FanfictionBir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.
