dünden kalma - texting

20

Rohat: Uzak değil biliyorum ellerin

Rohat: Bu bir tuzak kanıyorum yenildim

Rohat: Dibi kurak ruhumun çölleri

Rohat: Bir el uzat buradan gidelim.

Rohat: Madem sürünüyoruz aynı şekil devam edelim :))))

Reyhan: 'Dibi kurak ruhumun çölleri...' bak bu sözü sevdim

Rohat: Kendi ruhuna benzettin :')

Reyhan: Evet...

Reyhan: O gece neler anlattım sana Rohat? Ne kadar şey biliyorsun hakkımda?

Rohat: Çok şey anlattın güzelim. Canını nasıl yaktıklarını, güvenini nasıl yerle bir ettiklerini, yüzüne baka baka nasıl yalan söylediklerini. Hepsini anlattın, ağladın. Yüzünün gülmesini çok istediğini söyledin, birinin güldürmesine ihtiyacının olduğunu... O yüzden böyle bir yol seçtim.

Rohat: O gece gözyaşların canımı yaktı, kendimi o kadar bağlamışım ki sana bir gece de, sabaha kadar sadece seni izlediğime yemin edebilirim. Yüzünün her bir ayrıntısını inceleyip birkaç gözyaşı döktüm, birbirimizi tanımasak da kalbini hissettim, canının yandığını ve bir ele ihtiyacın olduğunu hissettim.

Rohat: Şimdi sana bir el uzatıyorum, güldürebilmek, mutlu edebilmek için. Ne zaman bana gerçekten bağlanır ve varlığıma sonsuz ihtiyaç duyarsan bu el seni hep bekliyor olacak güzelim. Bunu sakın unutma.

Reyhan: Teşekkür ederim Rohat. Gerçekten...

Görüldü

*
*

Komik bölümlere geçiyoruz koçumlar, merak etmeyin