LOVE BETWEEN THE LIES (SELF-PUB) Reprints of Physical book still available

• 17 •

Andie's POV

Nagulat ako ng biglang mabasag ang baso sa harap namin ni Tim.  Bahagyang nagtalsikan ang mga bubog at tumapon ang tubig sa mesa.

"Oh my!  What happened to the glass?!" Gulat na gulat ako.  Kasi bakit biglang mababasag ng walang dahilan.  Tumingin ako kay Tim at seryoso lang siyng nakatingin sa akin.  'Yung itsurang seryosong nakakatakot.

"Tim are you okay?" Nag - aalala ako sa kanya kasi nag - iba talaga ang mood niya. 

"Yeah.  Yeah I am okay.  We're okay.  Do you want to go home?" Tanong niya sa akin.

"Go home?  Ngayon na?  Kakarating lang natin and hindi pa nga tayo nakaka - order ng totoong pagkain.  Puro chips pa lang ang nakakain ko. Saka sayang ang ambiance kung uuwi na agad tayo."

Ngumiti siya sa akin pero halatang - halata na pilit na pilit iyon.

"I just want to be with you privately.  Miss na kita eh."  Hinawakan niya ang kamay ko.  "Sige na.  Tara.  Uwi na tayo."

Inirapan ko siya at napailing. Makakatanggi ba ako sa gusto ng lalaking 'to?  Gusto ko rin naman ang gusto niyang mangyari.

Nag - iwan ng pera sa mesa si Tim at inalalayan akong tumayo.  Ang weird niya.  Naglalakad lang kami pero kung maka - cover sa akin parang ayaw na akong makita ng iba. 

"Hoy ano ka ba?  Sobra ka naman makaalalay," natatawang sabi ko.

"Ayoko lang may mangyaring hindi maganda sa 'yo.  Baka matapilok ka o kaya madapa.  Ayokong masaktan ka.  Kung puwede nga kitang buhatin gagawin ko, eh."

Napahalakhak na ako ng makasakay kami sa elevator.

"So uuwi na tayo?" Paniniguro.

Hinawakan niya ang mukha ko at hinalikan ako sa labi.  Wala siyang pakielam kahit na nga may cctv sa loob ng elevator.

"I love to kiss you.  I love to make love to you.  I just want to be with you Andie." Nakatitig siya sa mata ko habang sinasabi iyon.  Hinahaplos niya ang pisngi ko.

Kahit na ng makasakay kami sa sasakyan ay sobrang alert ni Tim.  Parang ang praning lang.  Medyo naging parang kalmado lang siya ng makarating kami sa bahay.  Alam ko naman na wala pa si mommy.  Wala pa rin si Piper kaya dumiretso kami sa apartment niya.

"O?  Andito na tayo.  Anong gagawin natin ngayon dito?  Wala ng city lights.  Wala ng busy streets.  Wala ng romantic candlelight dinner under the stars and moon.  Anong meron dito sa apartment mo?  Wala.  Nagkalat na gamit.  Tim, magtu - two months ka na dito pero parang hindi ka pa rin nakaka - settle.  Ang mga damit mo nasa bag pa rin.  Ang mga gamit mo hindi mo pa rin inaayos." Dire - diretso na ang monologue ko sa kanya.

Pero hindi siya sumagot sa akin.

"Do you want me to cook?  Anong gusto mo?" Tanong ko habang dinadampot ko ang ibang mga gamit niya na nasa sahig.

"Ikaw."  Sabi niya at nagulat ako ng bigla akong buhatin ni Tim at dalhin sa kama niya.

"Tim ano ba?" Natatawa ako na parang kinilig.

Nakahiga lang kami sa kama niya.  Nakatitig siya sa mukha ko at hinaplos iyon.

"You're creeping me out.  Baka malusaw na ako sa kakatitig mo," natatawang sabi ko.

"Because that's I want to do.  I can do this all night.  I love to look at your face.  I love to watch you sleep." He is caressing my face slowly.

"Stalker," natatawang sabi ko.

Marahan niya akong hinalikan.

"I love you Andie.  I love you so much and I am not going to let anything bad happen to you." Seryosong sabi niya.