The Lost Princess

Kabanata XXXIII - Chapter 33

Nagkibit-balikat na lamang Si Kian at umiling iling, "Not really, Tita Thundrea. But, may I ask if what am I doing here?"

"Nasabi na ba sayo nina Bronzeo at Goldea na may arrange marriage kayo ni Kimmy?" seryosong tanong ni Mommy sa kaniya na nagpagulat sa kaniya. Hindi na ako na-apektuhan dahil pinaalam na ni Mommy sa'kin ng maaga.

Umiling-iling na lamang s'ya, "Mommy and Daddy haven't told me yet about that arrange marriage. They just told me that I'm going to the Kingdom of Explodery and I must find a girl named Kimmy. Daddy Bronzeo is the one brought me here." ma-awtoridad na usal ni Kian habang ngumunguya ng sandwich.

"Oh, I see... Uhh... The both of you has a power, a power that makes you both connected. Ang kapangyarihan mo ay teknolohiya. Try to open your hands and focus, isipin mong makakagawa ka ng bagay gamit ang kapangyarihan mo." pormal na utos ni Mommy.

Tama ba ang narinig ko? May powers kami ni Kian? Paano?

Nag-focus naman si Kian at unti-onting ipinikit ang mata niya, nakita ko namang umilaw ang palad niya na nagpakurap sa'kin ng ilang beses.

Is this really true? Am I just daydreaming?

"K-Kian..." nauutal kong bulong ko sa kan'ya.

Lumipas ang isang minuto'y dumilat na siya at nakita ko ang mata niyang nagbago ng kulay.

Ang mata niya'y naging purong kulay-abo.

"You did it correctly Kian! I am so proud of you!" natutuwang sambit ni Mommy sa kaniya.

Napabalikwas naman siya ng upo nang makita ang ginawa niyang espada na kulay-ginto.

"W-Wow, I didn't expect this..." nauutal nitong saad sa sarili niya.

"Ikaw naman, anak... You're my daughter, parehas tayo ng kapangyarihan. Subukan mong magpokus ng maigi at isipin na may thunder o malakas na enerhiya ang dadaloy sa katawan mo. Subukan mong ilabas 'yon sa hintuturo o sa kamay mo." pursigidong pagtuturo sa'kin ni Mommy.

Inisip ko na mayroong enerhiya na dadaloy sa katawan ko, isang minuto na ang nakalipas ngunit wala pa ding nalabas na kapangyarihan sa kamay ko, napakunot naman kaming tatlo. Lumipas ang tatlongpung segundo ay naramdaman kong may ground akong nararamdaman sa aking katawan at kamay.

Palakas ng palakas ang ground hanggang mapatayo nalang ako sa hapdi, sunod namang tumayo si Kian at Mommy

Nakita ko na may electricity ang bumungad sa kanila mula sa kamay ko.

"You did it, Kimmy! I'm so proud of you, my baby girl!" nakangiting sigaw ni Mommy sa akin.

Ngumiti na lang ako sa kawalan, napakaswerte ko kahit papaano. Mayroon akong mapagmahal na ina at ama, kahit hindi ko talaga tunay na ama si Daddy, minahal niya ako higit pa sa buhay niya. I'm so lucky to have them in my life.

Halos araw-araw kaming nag-bobonding ni Kian, walang oras na hindi siya pumunta dito sa kaharian namin. Nakakataba lang ng puso na may kaibigan akong hinahanap-hanap ako sa bawat oras.

Lumipas ang mga araw, buwan, at taon. Aalis na ang pinakamamahal kong lalaki, ang lalaking iminulat ako sa masaklap na reyalidad na mundo.

Ngunit, mawawala na lang iyon bigla-bigla dahil sa paglisan niya...

Niyakap niya ako ng bahagya na parang wala ng bukas, niyakap ko din siya pabalik habang tumutulo ang luha ng palihim.

"Babalik ako, Kimmy! Wag kanang umiyak!" pagpapatahan niya sa'kin.