Çınar Koleji

33: Korku evi

"Kızım, ne yapıyorsunuz bir saat içeride? Gelin artık."

Ege ve Doruk'un isyankar bağırışlarını duyduğumda üzerime deri ceketimi geçirip aynanın karşısında süslenen Doğa'ya gözlerimi devirdim.
"Söylesene, ne zaman bitireceksin şu makyajını doğa ana?"
Elindeki ruju kapanmakta zorlanan makyaj çantasına sıkıştırıp bana döndü.
"Bitti Kumsal bitti."

Derin bir nefes aldım. Bir saat uğraşmıştı kız yüzündeki şu makyajla!
Odadan çıkıp merdivenlerden aşağı inerken, "Hani o kadar yaptın bari bir şeye benzesen.." diye söylendim. Tabii ki de bu söylenmelerim tamamen dalga amaçlıydı. Doğa'da bunun farkındaydı zaten.
İkimizde kıkırdayıp aşağı indiğimizde "Şükür yarabbim." Diyerek ellerini havaya kaldırdı Ege.

"Şapşal." Deyip saçlarını karıştırdığımda evden çıkmak için kapıya ilerledik. Tabii, annem ve elinde tuttuğu terliği bizi durdurana kadar.

"Nereye? Nasıl? Kimlerle? Kaça kadar?"
Annem NNKK sorularını tek nefeste sorarken, Doruk'u dürterek topu ona gönderdim.
Çenesiyle annemi işaret etti ve ağzını oynatarak "izle" deyip, annemin karşısına dikildi.
"Sultaanııımm.. sen hiç merak etme, göz açıp kapayana kadar geri döneceğiz."

Annem onu takmayıp ayağınla ritim tutmaya başladığında bu sefer Doğa Doruk'un kolunu dürttü. "Başka bir şey söyle ikiz."

Doruk başını sallayıp konuşmak için ağzını açacakken babam susturdu onu. "Hiçbir yere gitmiyorsunuz çocuklar, hem aileniz sizi bana emanet etti. Bu saatte dışarı mıraşı çıkamazsınız"
Oysa saat sadece 07.30'tu..

Omuzlarımı düşürdüm ve "Hadi ama baba, kızına güvenmiyor musun?" Deyip sırtımı duvara yasladım.
Babam tek kaşını kaldırıp biraz düşündükten sonra Ege'ye döndü. "Ege, arkadaşlarına sahip çık oğlum, delice şeyler yapmasınlar.. bir de, 1 saate evde olun."

Ege başıyla babamı onaylarken biz üçümüz salonun ortasında halay çekiyorduk.
Annem "Hadi, geç kalmayın." Dediğinde onu onaylayıp evden çıktık.

......

Korku evinin önüne geldiğimizde havanın soğukluğundan dolayı kollarımı birbirine bağlayıp ovuşturdum. Emir ve Ege görevliyle konuşurken biz bir banka oturmuş onları bekliyorduk.

"Bir şey söyleyeceğim." Dedi Petek yutkunup, "Burada bayılan bile olmuş."
Omuz silkip elimi salladım. "Hadi ama, o kadar da abartmayın."
"Sen fazla cesaretlisin sanırım?" Dedi Mete.
Başımı salladım. "Ne o sen korkuyor musun yoksa?"
Mete'yle bir kaç saniyeliğine ölümcül bakışlarımızı konuşturduk. Şu an aramızın kötü olduğu bu bakışlarımızdan anlaşılıyordu.

Doruk kolumu dürttüğünde ona çevirdim kafamı. "Bi' sorun yok değil mi sarı?" Dediğinde cıkladım. "Yok, Dorukcuğum yok."
O başını sallarken Ege'yle Emir çoktan yanımıza gelmişti.
"Hadi." Dedi Emir, "Giriyoruz."

Derin bir nefes alıp kapıdan içeri girecekken Emir kolumu tuttu. "Dur prenses, ilk ben gireyim. Şimdi karşına iskelet falan çıkar, aman mazallah düşüp kolunun kırılmasını istemeyiz.."
Gözlerimi devirdim. "Kolum kırılırsa Ege beni buradan çıkarır Emirciğim. Merak etme."
O kaşlarını havaya kaldırıp elini saçlarına daldırırken, ben tekrar önüme dönüp kapıdan içeri girdim. Her yer karanlıktı ve ben sanırım azıcık korkuyordum. Tamam belki Petek'in söylediği şeylerden sonra korkum daha da artmış olabilir.

Baran'ın bağırmasıyla ona çevirdim kafamı. Hemen önünde ki iskelete vurmaya çalışıyordu. Ne yalan söyleyeyim bu hali komiğime gitmişti. Kahkahalarımı daha fazla tutamayıp, gülme krizimi başlattığımda hepsinin kafası bana döndü.
"Baran, sen değil miydin laboratuvarda iskeletle dans eden çocuk?"

Bunu dememle ilk kahkahayı patlatan kişi Doğa oldu. "Baran ve gizli aşkı.." deyip ellerini açtığında, hepimiz gülmeye başladık.

Tabii bu gülüşmeler duyulan çığlıkla son buldu. Kaşlarımı çatıp etrafıma bakarken aynı zamanda bir kaç adım geriye gidiyordum. En sonunda kendimi Emir'in kolları arasında bulmuştum. Saçlarımı karıştırıp "Şşş.. korkma." Diye fısıldadığında kendimi geri çekip etrafa bakmaya devam ettim.
1 dakika, Mete? Mete neredeydi?
Bu çığlık, Mete'nin bir anda kayboluşu. Neler oluyor yahu?

"Arkadaşlar sanırım bir sorunumuz var.." diye mırıldanmamla hepsi bana baktı. Anlaşılan kimse o'nun yokluğunu farketmemişti. Yanaklarımı şişirip dışarı üfledim. "Mete yok.."

.

.

¤ Bölüm Sonu ¤
*Hey gidi Mete nerelerdesin..

Bu arada Emir karakterini değiştirdim.. Yeni karakterimiz vatana millete hayırlı uğurlu olsun❤