Çınar Koleji

13: Mete-or

1 Gün Sonra..

Gözlerimi alarmın sesiyle açtım. Bir sabah klasiği olan elimin tersiyle alarmı fırlatma işlemimi yerine getirerek kalktım yataktan. Dün kamptan eve gelmiştik, ve ben gelir gelmez kendimi yatağa atmıştım. Yerde ki çantalarımı ve çamurlu kıyafetlerimi umursamadan banyoya gittim ve rutin işlerimi halledip okul formalarımı giydim. O sırada telefonum titredi. Bilinmeyen numaradan bir mesaj gelmişti. Okumadan silip geçtim.

Telefonumu çantama atıp mutfağa ilerledim. Babam her sabah olduğu gibi elinde çayı gazete okuyor, annemse kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın ev sakinleri, görüşürüz ev sakinleri" dedim ve annem ve babamın bağırışlarını umursamadan evden çıktım.

......

Sınıfta tek başıma oturuyordum. Kimse gelmemişti. Sanırım erken gelmeyi biraz abartmıştım.. kafamı sıraya gömdüm ve
kulaklığımı takıp şarkı sözlerini tekrar etmeye başladım.

Gül renginde gün doğarken 

Boğazdan gemiler usulca geçerken 

Gel çıkalım bu şehirden 

Ağaçlar, gökyüzü ve toprak uyurken 

Dolaşalım kumsallarda 

Çılgın kalabalık artık uzaklarda 

Yorulursan yaslan bana

Sarılıp uyuyalım gün batımında

Belki üstümüzden bir kuş geçer

Kanadından bir tüy düşer

İner döne döne gökyüzünden
..

Şarkı sözlerini sözlemeye devam ederken yanımda bir hareketlik hissettim. Sanırım Ege gelmişti. Kafamı sıradan kaldırıp yana çevirdim. Gelen Ege değil, Emir'di.

Kafasını sıraya koyup "Hangi şarkı?" Diye sordu. "Yüksek Sadakat, belki bir kuş geçer üstümüzden" diye yanıtladım.

Kafasını sallayarak "Güzel," dedi ve bir kulaklığı alıp kulağına taktı. Tebessüm edip aynısını yaptım.

Her ne kadar Emir'den uzak durmak istesem de, kaçmaya çalışsam da. Olmuyordu, sonuç olarak kendimi yine onun yanında buluyordum. Ve onun yanında huzurlu hissediyordum.

Sınıfa bir kaç kişinin gelmesiyle kulaklığı çıkartıp toparlandım. Emir sınıfa gelen kişilere anlamadığım bir şekilde öldürücü bakışlar atarken Ege'de olay yerine adımını attı. Gözlerinden ateş saçarak yanımıza geldiğinde bakışlarını bana çevirdi. 

"Rahatsız mı ediyor seni?"

Kafamı 'hayır' anlamında iki yana salladım. Ege başını sallayıp Emir'e döndü ve "Ne duruyorsun hala orada? Kalk onun yanından!" Dedi. İyi de, neden bu kadar sinirlendi bu çocuk?

Emir elini yumruk yapıp ayağa kalktı ve bir kaç küfür mırıldandı. Birbirlerine öfkeyle bakıyorlardı ve bu öfke birazdan kavgaya yol açacaktı.

Meteor yağsın, Şimdi. Tam buraya meteor yağsın..

Emir elini yumruk yapmak için havaya kaldırmışken Mete'nin yanımıza gelip "Beyler, sakin" demesiyle ben de dahil ikisinin de bakışları Mete'ye çevrildi.

Meteor yağsın derken Mete'den bahsetmemiştim..

Mete'nin arkasından Baran ve Petek de sınıfa girince derin bir nefes aldım. Vee.. kavga başlamadan biter.

"Ne yapıyorsunuz ya? Sınıfın ortasında kavga mı edeceksiniz"
Dedi Petek. Haklıydı. İlginç ama şu son günlerde Petek'e fazla hak veriyordum.

"Evet gelmeseydiniz edecektik!" dedi ve yerine oturdu Emir. Arkasından da Ege yanıma oturdu.

Ağzımı konuşmak için açtığımda Ege elini 'sus' der gibi havaya kaldırdı. Pes edip önüme döndüm ve hocanın gelmesini bekledim.

Bölüm Sonu 📖

Bol Emir'li bir bölüm oldu umarım beğenmişsinizdir. 🙈