The Billionaire's Son

Chapter 24

Chapter 24

"Mallory . . ."

My hands continued arranging the flowers as I heard footsteps nearing me. Mayamaya pa'y naramdaman ko na lamang ang pagyakap ni Sage sa akin mula sa likuran. Hinalikan niya ang aking leeg at hinigpitan niya ang kaniyang yakap.

"Baby, what are you doing this late at night?"

"I can't sleep." Bumuntong-hininga ako at pinagmasdan ang kulay dugong rosas na kanina ko pa inaayos kahit na wala naman dapat ayusin.

"You should be resting . . ." gumapang ang kamay ni Sage sa lumulubo kong tiyan. "It's not good for the baby."

I nodded my head and turned around. Sage is just wearing his black Versace robe and a messy hair. Napansin niya sigurong wala na ako sa aming kwarto kanina kaya't bumangon siya.

"Okay."

"I have a surprise for you tomorrow." Sage possessively wrapped his arms around my waist and guided me inside our room.

"What is it?"

Nginisihan niya ako. "It's not going to be a surprise if you'll know what's in store for you, baby."

Ngumuso ako. "Okay, fine."

Maingat akong inalalayan ni Sage upang makahiga sa aming kama. Bumuntong hininga ulit ako at pilit na itinago ang pagsikip ng aking dibdib dahil lamang sa paglalakad. Tinabihan ako ni Sage at hinalikan sa noo bago niya ipinulupot ulit ang kaniyang kamay sa aking tiyan at natulog.

---

"Sigurado ka ba talagang limang buwan ka pang buntis?" wika ni Sierra habang iniikot ang straw sa kaniyang inumin. "Mallory, para ka nang manganganak anumang oras sa laki ng tiyan mo!" bulalas pa niya.

I rolled my eyes at her. "You're just exaggerating Sierra."

"But really . . ." she leaned over. Kumislap ang kaniyang mga mata. "Hindi ka pa ba nagpapacheck-up sa doktor? Baka naman kambal ang dinadala mo kaya ganiyan?"

I froze on my seat. Somehow, her words made my chest bloomed. Kung talaga ngang kambal ang dinadala ko, hindi ko alam kung makakapaghintay pa ako na malaman ang kasarian ng magiging mga anak ko. Sage and I agreed not to know the gender of our child until he or she is born. But Sierra's suggestion made me feel giddy on the inside.

Tumango-tango ako. "I believe Sage and I have something to talk about later on when I go home."

Sierra giggled. "Mallory, I'm so excited! Ako ang ninang ha?"

Tumawa ako. "Oo naman!"

My phone chimed. Isang text message mula kay Gideon na nagsasabing maaari na akong magpunta sa kaniyang nirerentahang apartment ang nagtulak sa akin upang magpaalam na kay Sierra. She carefully pulled me into a hug.

"I hope you're getting better now, Mallory . . ." bulong niya sa akin habang magkayakap kami.

Tumango ako. "Dr. Crisostomo is really helping me. A lot."

She smiled and pulled away. "I'm just so happy for you, Mallory. For you and Sage."

Nang maghiwalay na kaming dalawa ni Sierra ay pumara ako ng taxi na maghahatid sa akin sa apartment ni Gideon. Even though it's been months since that tragic night, Gideon never stopped investigating. Tinulungan niya akong malaman ang katotohanan sa pagkamatay ng aking mama at ang ginawa ng mga Armendanez sa aking pamilya. Apparently, it all involves hush money. Kaya naman itinago kong ito lahat kay Sage dahil alam kong mag-aalala lamang siya kapag nalaman niyang patuloy pa rin ang aking pag-ungkat sa nangyari.