KIRIK BEYAZ

42.Bölüm

HATIRLATMA:

Ormandaki olayımızdan sonra ikimizde hiç konuşmadan pencereden odama girdik.Bazen düşünmeden edemiyorum.Bu ev korunmuyor muydu?Niye kimse girip çıktığımızı fark etmiyor ki?

Şu işi atlatırsak kendi elimle şu eve iki güvenlik koyayım bari olmayacak yoksa.

#İyi dinlen Angel yoruldun zaten.

-Tamam.Sende aynı şekilde.

#İyi geceler.

-Sanada.

Nick çıkınca kıyafatlerimi çıkarıp duş almayla falan uğraşamayacağım için üzerime pijamalarımı giydim.Kendimi hemen bembeyaz yatağıma atıp gözlerimi yeni bir gün için kapattım....

************************************************************

Sabahın erken saatlerinde kısa bir duş alıp okul için çoktan hazırlanmıştım.Artık siyah giyip kendimi daha korkunç veya asi göstermeye gerek olmadığını düşünüp beyaz bir elbise giymiştim.Üstümde siyaha dair bir iz bile yoktu.

Nick'in kalkmadığını düşünüp odasının önüne kadar gelip kapısını çaldım.İçerden gel sesini duyunca kalktığını anladım ve ben aşağıdayım deyip kahvaltıya inmeye karar verdim.

Yavaşça aşağıya indiğimde Max'in tek başına kahvaltı yaptığını gördüm.Beni farketmiş olacak ki gözleri saniyelik gözlerimi buldu sonra hiç yokmuşum gibi kahvaltısına devam etti.Bende onu rahatsız etmemek için ona en uzak sandalyeye oturup tabağıma bir şeyler aldım ve yemeğe başladım.Ben yemeğe başlayınca aniden yerinden kalkıp hızla kapıya ulaşıp çıktı.

Sanırım yine benimle ilgili bir şey aklına geldi diye düşünmeden edemedim.Ben sessizce kahvaltımı yaparken Nick gelip yanımdaki sandalyeye oturdu.

-Günaydın Asim.

+Günaydın Kalasım.

-Nasılsın bakalım bugün.

+Sabaha kötü başladım maalesef

-Neden ?

+Max ben geldiğimde kahvaltı yapıyordu ben masaya oturunca kalkıp gitti.

-Üzülme.Dün senin odandan çıktıktan sonra bende koridorda karşılaştım onunla.Ama yüzüme bile bakmadı.

+Kızgın olmalı.

-Bence kızgından çok bize kırgın galiba.

+Sanırım.

-Hadi hızlı yiyelim biliyorsunki bu sorunlarımızın içinde sevgili (!) okulumuzu aksatmak olmaz.Özlemiştir bizi.

+Ya ne demezsin?Kahvaltımı bitirdim hadi çıkalım.

Çok uzun ve keyifli olmayan bir kahvaltının ardından sadece benim arabanın anahtarını alıp evden çıktık.Sürücü koltuğuna ben ve yanımada Nick oturdu.Max'in arabası hala buradaydı.Demekki arabasıyla gitmemiş.Nickle yol boyunca sadece bir kaç cümle konuşmuştuk.

-Bugün bir şey farkettim.

+Ne farkettin?

-Üzerinde hiç siyah yok.

+Evet farklılık yapayım dedim.

-İyi yapmışsın yakışmış.

+Teşekkürler.

Kısa konuşmamızdan sonra okula gelmiştik.Arabayı park edip ikimizde aynı anda indik.Yine herkesin gözü üstümüzdeydi.Acaba bir şey mi anlamışlardı? Kafamı Nick'e çevirdiğimde anlamış olacakki kafasını boşver anlamında salladı.Yani bilmeleri neredeyse imkansızdı.Dönüşümü bilen sadece 4 kişi vardı.Demekki her zamanki bakışlar.''Kısakançlık''