KIRIK BEYAZ

9.Bölüm

Avuç içlerim terlemişti. Tyler'ın bize doğru geldiğini gördüğümde hızla yanına ilerledim ve kolunu tuttum. Derin bir nefes alabilirdim.

''Tyler ben gitmek istiyorum.'' Anlamladıramadığım bir şekilde yüzüme baktı. Bu endişe miydi emin değildim.

''Dur bir dakika, ne oldu?'' Kolundaki elimi indirip ellerimi tuttu.

''Burada çok garip şeyler var gibi eve gitmeliyim'' dediğimde elimi daha sıkı tutup içeriye yöneldi.

''Tamam sakin ol, gel içeride konuşalım. Belki kararını değiştirirsin.''

''Tyler sana gitmek istiyorum diyorum sen bana içeriye girelim diyorsun. Gitmek istiyorum diyorum anlamıyor musun?'' Gitmek istiyorum kısmını bastırarak söylememe rağmen çok aldırış etmiyor gibi görünüyordu. Nick'in olduğu yere baktığımda gördüğüm tek şey koca bir boşluktu ve bu beni biraz olsun rahatlatmıştı.

''Tamam o zaman gel arka bahçeye çıkalım. Ne olduğunu anlat belki yardımcı olabilirim.'' Tyler da diretmeye devam ediyordu. Sadece gitmek istediğimi niçin anlamak istemiyordu? Sonunda pes edip başımı aşağı yukarı salladım. Arka bahçeye ilerlediğimizde Tyler az önce tuttuğu ellerimi bırakıp karşıma geçti.

''Anlat hadi ne oldu?''

Konuya nasıl başlamam gerektiğini bilmediğim için direk asıl meseleye geldim.''Şu Nick benim hakkımda bir şeyler saçmaladı.''dediğimde gözlerini kısarak yüzümü incelemeye başladı.

''Ne söyledi?'' Gözlerini kısarak bana odaklandı.

''Kurt, vampir falan bir şeyler saçmaladı. Gerçekten korkmaya başladım.''

Tyler kendi kendine bir şeyler mırıldanmıştı ama anlayamamıştım.

''Başka ne dedi?'' Canı sıkılmış gibiydi. Az önceki halinden eser yoktu.

''Melez olacakmışım falan işte.'' deyip sahte bir kahkaha attım. Bu çocuk sinir kat sayımı artırıyordu. Çok fazla roman okumuş olmalıydı. Çok çok fazla...

Tyler dudaklarını büzerek ellerini ceketinin cebine soktu ve konuşmaya başladı. ''Aslında öğrenmen iyi oldu. Sonuçta vampir olunca vücudundaki kurt kanıyla zehrimiz birleşecekti, sonra mükemmel bir melez silah olacaktın. Ayrıca ikimiz beraber çok güçlü olacağız sevgilim.'' dediğinde bir adım geri çekildim. Sevgilim derken sesi o kadar iğrençti ki midemi bulandırmıştı. Takılmam gereken nokta bu olmadığı için Tyler'ın az önce söylediklerini kafamda tartmaya başladım. Acaba bunlar bir şey mi içmişti?

''Ne diyorsun sen?'' dediğimde kısa bir kahkaha attıktan sonra birden ciddileşti. Anlamıyordum, hoş geldin şakası falan mı yapıyorlardı?

Tyler'ın yüzüne baktığımda bir şeyler değişmeye başlamıştı .Gözleri kızarıyor, yüzü buruşuyordu. Korkuyla çığlık attım. İğrenç görünüyordu.

Burada ne döndüğünü biliyordum ama bir an önce uzaklaşmam lazımdı. Koşarak ondan uzaklaşmaya başladım. O ise durup bekliyordu. O hızla karşı yola geçmiştim. Nereye nasıl gidecektim bilmiyordum. İlerideki bir iki insan haricinde kimse görünmüyordu. Çığlığımı kimse duymamış mıydı? Nefes almak için durduğumda Tyler yanımda görmemle korkuyla tekrar çığlık attım. Az önce burada değildi. Benden önce gelmesi imkansızdı.

"Merak etme meleğim canım acımayacak en güçlü biz olacağız''diyerek yavaşça üzerime gelemeye başladı. O yaklaştıkça ben geri adım atıyordum.Sonunda kolumdan tutup beni hızla kendine çekti ve arkamı döndürdü. Şimdi sırtım onun göğsüne yaslanmıştı. Çırpınmama rağmen hareket etmiyordu. Bacağımla defalarca bacağına vurmuştum fakat bir milim bile kıpırdamamıştı.