KIRIK BEYAZ

18. Bölüm

Kafamı yana çevirince Willy amcanın bize bakarak güldüğünü fark ettim o gülünce bizde Nick'le birbirimize bakıp kahkaha atmaya başladık.İkimizde birbirimizle uğraşmayı seviyorduk.Kafamı Max'e çevirdiğinde onu gülmediğini anladım aksine elindeki çatalı kıracak gibi sıkıyordu.

Sinirlendi mi bu çocuk diye düşünmeden edemedim.Yok canım niye sinirlensin daha 2 gündür tanıyor beni neyse bana öyle gelmiştir deyip kafamı dağıtmaya çalıştım.

''Huhu Angel'' diye önümde sallanan bir el gördüğümde irkilmiştim.

''Hıh..Kim öldü?'' diye ağzımdan saçma sorular çıktı.

''Kim kim öldü?'' Nick de ben saçmalayınca saçmalamaya başlamıştı.

''Ne?''

''Nasıl?''

''Ne saçmalıyoruz biz?'' deyip gözlerimi devirdim

''Bilmem.Ne saçmalıyoruz?'' Yüzüme sırıtarak bakıyordu.

''Nick!!'' Gözlerimi kızarak baktım ama bir etkisi yok gibiydi.

''Angel!!''

''Sen insanı hayattan soğutursun.!!'' Önüme döndüğümde kısa bir kahkaha attı

''1.si ben insan değilim, 2. si biz zaten soğuğuz.''

''Tamam haklısın.Sen kazandın.'' deyip ellerimi iki yana kaldırdım.

''Ne sandın ?'' Willy amca kahkaha atınca başımı öne eğdim. Nick utandığımı anlamış olacak ki konuşmaya o başladı.''Pardon amca biz dalmışız sanırım yine.''

''Yok sorun değil.Bu halleriniz çok tatlı.İyi anlaşıyorsunuz

Opss..Amcası bizi şey olarak düşünmüyordur umarım....SEVGİLİ!!..Yok yok sanmıyordur.Ben kafamda kuruyorum yine deyip kafamdaki saçma düşüncelerin üzerine çizgi çektim.

''Immm...Şey teşekkürler.'' Diyecek bir şey bulamayınca hemen teşekkürler de aferin sana Angel diye içimden kendi kendime söylendim.

"Ee Nick bugün ne yapacaksınız?''

''Bilmiyorum ki amca.Angel biraz alışverişe çıkmak ister misin?Belki sonrada avlanırız.''

''Aslında dolapta bir çok şey var ama bir kaç parça eşya fena olmaz.Hem avlanmak mı?'' Dolapta gereğinden fazla kıyafet olmasına rağmen Nick'in alış veriş fikri cazip gelmişti. Ayrıca avlanmak alış verişten çok daha ilgi çekiciydi.

''Evet avlanmak istemez misin?''

''İsterim ama zaten kahvaltımızda kan içiyoruz.Aç değilim ki şimdi.'' deyip dudaklarımı büzdüm.

''Alış verişten sonra da bakalım aynı şeyi söyleyebilecek misin?'' dediğinde ellerimi iki yanımda yukarıya kaldırdım.

''Sen kazandım şampiyon.Gidelim bakalım.''

''Kuzen sende gelecek misin?''

''Angel için sorun olmazsa bende gelmek isterim.'' Max bakışlarını bana yöneltip gözlerimin içine bakmaya başladı.

''Benim için sorun değil Max tabiki gelebilirsin.'' deyip dişlerimi göstererek gülümsedim.

Willy Amca Nick'le bana dönerek konuşmaya başladı. ''Çocuklar sizin için araba aldım.Okula kendi arabalarınızla gidebilirsiniz.''

Nick'in gözleri ve benim gözlerim kocaman açılmıştı. Araba çok fazla bir hediyeydi.İlk kendini toparlayan Nick oldu. Boğazını temizleyip Willy amcaya gülümsedi. ''Amca gerçekten biz bunu kabul edemeyiz.Biz Max'le gider geliriz.''

''Gitmek ister misiniz demedim oğlum.Gidebilirsiniz dedim.''

''Ama amca biz-'' diyecekken Willy amcanın bıçak gibi keskin çıkan sesi bizi susturmaya yetmişti. ''İtiraz istemiyorum.''

Nick pes etmiş gibi kafasını yukarı aşağı sallarken ben hala şakınlığımı koruyordum.''Peki amca.''

Bu inanılmazdı. Artık bizim de mi arabamız olacaktı. Bu çok fazla bir hediyeyken aynı zamanda da harikaydı .Umarım pahalı bir şey değildir yoksa daha çok mahçup olacağız diye düşünüp başımı öne eğdim. Willy amca bizim için çok masrafa girmişti ve bize aşırı iyi davranıyordu. Onlardan sır sakladığım için kendimi kötü hissetmeye başlamıştım bile.

Willy amca elindeki çatal ve bıçağı bırakıp ayağa kaktı. ''Çocuklar kahvaltınız bittiyse gelinde arabalarınıza bakın.''

''Tamam amca gidelim.'' Hepimiz kahvaltıdan kalkıp dışarıya çıkan Willy amcayı takip ettik.Kapının önünde hiçbir şey yoktu.Ama ileriden araba sesleri geliyordu. Bizim arabalar olabilir miydi? Bir kaç saniyu sonra ileriden 2 araba gözüktü.Bunlar bizim olamaz diye düşünürken gelip kapının önünde durdular.Vay canına diye geçirdim içimden ...İyiki pahalı değildir demiştim pahalı olsaydı kim bilir nasıl olacaktı.

''Eee çocuklar sevdiniz mi yeni arabalarınızı?''

''Çok güzeller ama ayrıca çok pahalılar ben bunu alamam.'' deyip kafamı iki yana salladım.

''Almanı istemiyorum Angel .Çünkü zaten senin araban.Üzerine yapıldı bile.Araba kullanmayı biliyor musun?''

Anlaşılan Willy amca hiç bir itirazı duymak istemediği için olaya önceden el atıp her şeyi ayarlamıştı.

''Evet biliyorum ama ehliyetim yok.''

''Ehliyet tamam merak etme.Nick senin de ehliyetin yoktu değil mi?''

''Evet amca.'' Nick beğeniyle arabaları süzerken bir taraftan da bizi dinliyordu.

''Güzel zaten ikiniz için ehliyet yaptırmıştım.''

''Nasıl yani?'' Nick sonunda gözlerini arabalardan ayırıp Willy amcaya kilitledi. Max de bizimle beraber olmasına rağmen şimdiye kadar sesi çıkmamıştı.

''Nasılını boş verin.Hadi gidin ve deneyin bakalım kullanabiliyor musunuz? Max oğlum,seninde arabanı yeni değiştirdik diye almadım.Eğer istersen-''

Max elini babasının omzuna koydu. ''Yok baba ,yani gerek yok.Arabamdan memnunum.Eee gençler var mısınız beni takip etmeye ?''

''Nereye gidiyoruz kuzen?''

''Madem hepimizin arabası var herkes alışverişe kendi arabasıyla gitsin.Merak etmeyin ben önden gidip yolu bulmanıza yardım ederim.''

''Ne dersin kız ağaç kullanabilecek misin?''

''Ben çocuk değilim kalas.Hem bana ağaç demekten vazgeç.'' deyip gözlerimi devirdim.

''Tamam tamam yeterki gözlerini devirme korkutucu oluyorsun.Cevabın ne?''

''Evet teklifinizi kabul ediyorum batım. '' Üzerimde etek varmış gibi ellerimi yanlara açıp dişlerini kırsdı.

''Cidden manyaksın hadi gidelim o zaman.Amca teşekkürler tekrar.''

''Önemli değil.Hadi size iyi eğlenceler.''

''Teşekkürler Willy amca.''

''Rica ederim kızım.Ben sizi tutmasam iyi olur.Hem işe gitmem lazım bensiz bir şey yapamazlar.'' Başını abartılı bir şekilde yana sallarken hepimiz Willy amcanın dediğine kahkahalarla gülüyorduk.

Gerçekten kafa adamdı.Arabama doğru yürüyüp kapısını açtım.Arabaları getirenler çoktan gitmişti bile.Sanırım onlarda birer vampirdi yoksa bu kadar hızlı gitmeleri imkansız olmalıydı. Arabaya bir kez daha bakıp gülümsedim. Sonunda bir arabam olmuştu demek.