KIRIK BEYAZ

35.Bölüm

HATIRLATMA; ir şey gelmiyordu

   Yataktan kalktım ve pencerenin yanına yaklaşıp gökyüzünü izlemeye başladım. Bugün ne kadar çok yıldız vardı.Yıldızları severdim ama adlarını falan bilmezdim doğrusu. Gerek de duymuyordum. Bilimsel isimlere hiç gerek yoktu onlar ben isimlerinin ne olmasını istersem oydular. Bazen yıldızları kendime benzitirim o günkü ruh halime. Mutluluğuma,üzüntüme,yanlızlığıma,sinirime,öfkeme,sevgime...

   Yıldızlara bakmayı bırakıp başımı aşağıya indirdim. Bahçenin oradaki ağaçta bir gölge vardı. Yok yok o değildir diyerek kendimi teselli etmeye çalıştım. Beni bulamazdı. Bizi bulamazdı değil mi? Şimdi olmazdı.

  TYLER?

############### #####

Gölgenin kime ait olduğunu seçemiyordum ama beni fark etmiş olacak ki uzaklaşmaya başlamıştı. Ya gerçekten oysa ya Tyler bizi bulmuşsa. Nick'e söylemeli miydim? Belki de ben kuruntu yapıyordum. Evet evet kesinlikle öyleydi. Önemli bir şey değildi sonuçta sadece bir insanda olabilirdi. Öylesine biri.

Arkamı dönmüşken birden camıma atılan taşla geriledim.Yine mi aynı kişiydi? lütfen o olmasın diye içimden dua etmeye başladım.

''Angel!'' Bdeni tanıyasn biriydi.

Cama yaklaşıp fısıldadım. ''Kimsin? Git buradan?'' Özel güçleri varsa beni duyabilirdi. Gerçi bu sessizlikte olmasa da kim olsa duyardı ama olsun.

''Ciddi misin? Gitmemi mi istiyorsun?''

''Evet. Bağırıyorum sapık var diye.''

''Çıkmaya başladığımız ilk günden bu kadar sinirli mi olacaksın?

''Gitmezsen aşağıya bağıracağım. Hem bana ne çıkmaya başladığımız ilk ....ne? Alex?'' Jetonum çok sonra düşmüştü.

''Evet benim. Başkasını mı bekliyordun?''

''Ahh şapşal korkuttun beni. Hayır başkasını beklemiyordum ama sapık falan sandım.''

''Sapık sandın? Vampir olduğunu unuttun mu?''

''Şey..Ben..Hıh unutmadım ki. Alışamadım daha. Hem bende kızım sonuçta, korkabilirim yani.''

''Ya tabi ki.''

''Dalga geçmeye mi geldin?Hem sen nasıl geldin?Burada güvenlik önlemleri var.''

''Demek ki o kadar da güvende değilmişsiniz ki girdim.''

''Delisin ya.''

''Sen benden çok aşağı kalırsın da.''

''Peki.''

''Hadi trip atmayı kes de aşağıya gel. Bir yere gideceğiz.''

''Nereye gidiyoruz?''

''Gidince görürsün.''

''İyi de kapıdan çıkamam ki anlarlar.''

''Pencereden atla.''

''Tabi ya neden düşünemedim. Geri git de atlayabileyim.''

''Tamamdır.''

Gölgenin kimin olduğunu bilmesemde Alex'in gelmesi gerçekten harika olmuştu. Beni nereye götüreceğini bilmesemde ona güvenip pencereden atladım. Elbette vampir olduğum için hiçbir zarar görmemiştim.

El ele tutuşup gizlide bahçeden çıktık. Şu korumalar ne işe yarıyordu acaba bizi nasıl fark etmezlerdi? Birkaç dakika sonra daha önce burada hiç gelmediğim bir yere gelmiştik. Lunapark? İyide burada hiç ışık yoktu ki. Aletleri çalışmayan lunaparkta ne yapabilirdik ki? Her yer karanlıktı.