Isla Verde #5: All Sweet Nothings

Phase 20

Phase 20

I wake up early the next day, panay ang aking buntong hininga habang namimili ng susuotin para sa araw na ito. Pinasadahan ko ng tingin ang hilerang pulos itim na mga dress sa walk in closet, kinuha ko ang isang itim na deep v-neck at backless na dress.

Huminga ako ng malalim at kinalas na ang tali ng aking roba, hinayaan kong mahulog iyon sa lapag. Marahan kong sinuot ang aking napiling kasuotan. Pagtapos maisuot iyon ay lumabas ako ng walk in closet, sumampa ako sa kama at kinuha ang telepeno sa bedside table.

"Hello, good morning. This is Geraldine Santos, secretary of Mister Minther Legaspi... what can I do for you?"

Huminga ako ng malalim at tumikhim.

"Good morning, this is Cadence Andrada. May I speak to Minther Legaspi? Is this a busy day for him?" I asked formally.

"Do you have an appointment with Mister Legaspi today, Ma'am?"

Kinagat ko ang labi ko. "Wala, I just need to talk to him. Can you please tell him my name?"

"O-Okay, Ma'am. He's not busy at the moment, I'll just call him. Wait a minute, Ma'am Andrada."

Napatango lamang ako kahit hindi nakikita. Sumisikip ang aking dibdib, tila hindi makahinga habang nag-aabang. Marahan kong tinapik-tapik ang aking hita.

"Hello, Sir Minther... good morning, I just got a call from Miss Andrada. She's on the line now, Sir..."

I heard a low sigh on the other line, no questions needed I know who it was. Walang ibang salitang nabanggit ay narinig ko na ang pagputol ng isa pang linya roon. My heart crumpled firmly. Bahagya kong nilayo ang telepono bago huminga ng napakalalim.

"Minther's speaking, Mrs. Legaspi." a cold and rough voice like steel, voiced out formally with a bit playful tone.

Lumunok ako at pilit pinakalma ang sariling pakiramdam nang madinig ang kanyang malamig at pormal na boses sa kabilang linya.

The hell with Mrs. Legaspi!

"Minther..." I called formally. "Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa pero gusto kong magkalinawan tayo tungkol sa annulment papers na hindi mo binibigyang importansya."

"Uh-mm, what about it?"

Suminghap ako sa pag-iinit ng aking mga mata at bahagyang pagkagulat sa kanyang kaswal na pagkakasabi.

"We've talked about this, don't make it hard anymore. I want you to sign the papers and free ourselves from this arrangement. Please, Minther—"

"Are you fucking kidding me, huh?" he asked vigorously.

Halos mapatalon ang puso ko sa gulat doon. Tila hirap siyang magsalita at pigil sa sariling makapagsalita ng totoong gustong sabihin. Maiintindihan ko kung mumurahin niya ako at pagsasalitaan ng kung anong masama.

"I'm not kidding you, I want to break the arrangement! I want it years ago but you really are heartless to even cage me under your name until now I don't want you in my life! Ano pa bang humahatak sayo na huwag pumirma, ha? Talaga bang gusto mo akong pahirapan pa?" nag-iinit puso kong sinabi habang naluluha na.

Alam ko naman na ganito ang kanyang gusto, na ipamukha sa akin ang lahat ng kamalian hanggang ngayon na kami ay kasal pa sa isa't isa. Ang sakit isipin, ang sakit ipamukha sa aking sarili na mali talaga ang nagawa sa kanya pero lahat ng bagay ay may dahilan.

He chuckled icily. Ngayon pa lamang ay naiisip ko na ang kanyang bawat reaksyon ng mukha, tila nasa harapan ko lamang siya at personal na nakakausap. I bet he's raising his brow with a sarcastic smirk on his lips.