Korkunçtu. Gördüğüm rüyanın aynısını gerçekte yaşamam.. Korkunçtu evet.. Başta çok önemsememiştim. Ancak bu rüyaların tekrarlanması ve her rüyanın gerçekleşmesi.. Gitgide daha ürkütücü bir hale gelirken onlardan kurtulmaya çalışmam fayda etmiyordu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
10.Yiğit🌪🖤 ____________
Ne olduğunu aklım almıyordu. Her gün piyanoya gelip ,aynı şarkıyı söyleyip ,aynı yerde durmak.. Hepsi çok anlamsızdı. Yine çıkmayacağını düşünerek merdivene doğru ilerliyordum ki kapı açıldı...
Aniden gözlerimi kocaman açtım ve yavaşça arkama doğru dönmeye başladım. Kapıyı açmıştı ve beni görmüştü. Nasıl bir açıklama yapacaktım? Tabii bunların dışında kaç gündür duyduğum o güzel sesin sahibini duyacaktım. Hem heyecanı hem korkuyu hem de merakı yaşarken gözlerimi kapıya doğru kaydırdım.
Nefes almam gittikçe zorlaşırken ellerimi gerginlikle yumruk yapıp tırnaklarımı elime batırıyordum. Ben nefes alıp vermeye bile zorlanırken onun düzenli nefesleri kulaklarımın melodisiydi.
Gergindim, ama bu gerginlik ona yakalanmamdan dolayı değil o sesle tanışacağımdan dolayıydı.
Ben yavaşça arkama doğru dönerken o dibime kadar girmiş dik dik bana bakıyordu. O kadar uzundu ki kafamı bir gökdelene bakar edasıyla gözlerine kaydırdım. Gri gözlerini gözlerimle buluşturduğumda kalbimin sesi dışarıdan bile duyuluyordu. Ağzımı bile açamazdım o an. Bana hem dik hem de rahat bir edayla bakıyordu. Hem 'sen beni mi dinliyordun?' der gibi sorgulayıcı hem de tepkisiz bakıyordu. Anlatamıyorum! Bakışlarından o kadar çok anlam çıkarılabilir ki.. En az bir dakika benden açıklama bekler gibi bana baktı ama ağzımı açamadım. En sonunda sessizliği bozan o oldu.
"Konuşacak mısın?" Hayır! Hayır, konuşamıyorum. Şu an ağzım resmen konuşma işlevini kaybetti. Ah! İnanmıyorum. Sesi.. Konuşurken bile çok güzel..
"Neden beni dinliyordun?" Çünkü sesin çok güzeldi. Hatta bu akşam buraya sırf seni dinlemek için geldim. Hatta biliyor musun, bunu birkaç gündür tekrarlıyorum..
"Dilin yok mu senin? Bir soru soruyorum!" Evet. Artık sinirli bakıyordu. Derin gözlerindeki o sinirle biraz irkildim ve nihayet o ağzımı açabildim.
"Şey.." Mükemmel değil mi? Konuşacak mısın sorusuna verilebilecek en güzel cevap şeydir.
"Ne? Gecenin bu saati buraya geliyorsun ve kapıda benden izinsiz beni dinliyorsun." Evet haklısın. Kulağa saçma geliyor. Ama kendi sesini bir dışarıdan duysan..
"Ben buradan geçiyordum.." Oscar'lık cevaplarımla sizleri selamlıyorum..
"Onun için mi kapıyı açtığımda hızla merdivenlere doğru ilerlemeye başladın?" Allah'ım gittikçe sorular zorlaşıyordu ve benim bir tanesine bile verecek cevabım yoktu.
"Yiğit!!" Bu tanıdık sesle kafamı merdivenlere çevirdiğimde Sude'yi merdivenlerde görünce ayağına kapanasım gelmişti. Eğer o gelmeseydi kesin oracıkta bayılacaktım.
