Korkunçtu. Gördüğüm rüyanın aynısını gerçekte yaşamam.. Korkunçtu evet.. Başta çok önemsememiştim. Ancak bu rüyaların tekrarlanması ve her rüyanın gerçekleşmesi.. Gitgide daha ürkütücü bir hale gelirken onlardan kurtulmaya çalışmam fayda etmiyordu...
Kitapta geçen şarkı: Passenger->Let Her Go🖤 Yukarı koydum, piyano resmini kaydırıp videoya ulaşabilirsiniz. Dinlemenizi tavsiye ederim. Çok güzel bir şarkı. İlerleyen bölümlerde anlamını da söyleyeceğim. Bu arada kendinizi Güneş'in yerine koyarak ve betimlemelerimi gözünüzde canlandırarak okursanız çok daha keyifli olacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar...🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.Piyano Eğitimi Sınıfı🌪 ____________________
Gözlerimi araladığımda daha kahvaltıya 1 saat vardı. Dün gece yatağımda döndüm durdum ama bir türlü uyuyamadım. Saat 5'e doğru gelirken uyuduğumu hatırlıyorum. Şu an saat 8 ama hiç uykum yok. Halsizlikle kalktım ve dolabımdan siyah pantolonumla kırmızı kazağımı aldım. Bugün içimde güzel bir his vardı. Çünkü bugün piyano eğitimi sınıfında ders işleyecektik. Oraya gitmek istiyordum. Ve istemsizce hazırlanmaya başladım.
En sevdiğim dudak nemlendiricimi sürdüm, saçlarımı geriye doğru bıraktım ve taradım. Dalgalı saçlarım gözlerimin önüne dökülürken ayakkabılarımı almak için banyodan çıktım. O sırada kızlar yavaş yavaş ayaklanmıştı. Hepsine ufak bir gülümseme attım ve bavulumun yanındaki siyah ayakkabılarımı ayaklarıma geçirdim.
"Güneş! Bu sen misin?" Bana hayranlıkla bakarken biraz mahcup olmuş bir tavırla konuştum.
"Evet. Sadece biraz dudak kremi.."
"Seni geldiğinden beri hiç açık saçlı görmemiştim. Ayrıca 'dudak kremli'!"
Ufak bir kahkaha attık ve hemen arkasından zil çaldı. Son bir kez aynaya baktım ve odadan çıktım.
Karşıda tam kızlar yatakhanesiyle erkekler yatakhanesinin arasında ufak bir kantin vardı. Çoğu öğrenci oradan çay alıp masalarda oturuyorlardı.
Emir tek başına orada çay içiyordu ve arkadaşları yanında değildi. Merak ettim ama daha birbirimize yakın olmadığımız için yanına gidemiyordum. Ama o bir anda kafasını kaldırdı ve beni gördü. Gülümseyip eliyle gelmemi işaret etti. Benim yapmadığım hareketi o yapmıştı. Biraz kendime kızarak yanına doğru ilerledim.
"Merhaba!"
"Merhaba! Şey.. Sen neden y..."
"Neden yalnız olduğumu mu soracaksın?"
"Ama ne-nereden bi..."
"İşin sırrı bende kalsın. Soruna gelince de aşağı, yemeğe indiler. Ben de Buse'yi bekliyordum. Ama o da şu an geliyor."
Arkamı döndüğümde Buse, Sude ve Derin bize doğru geliyorlardı.
"Günaydın!"
"Günaydın hayatım!"
Onlar aralarında konuşurken ben merdivenlere doğru Sude'yle gitmeye başlamıştım.
