HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Πάμε ρε, ασ'τον να κοιμηθεί."
Είπε ο Πάολο και έπιασε τον Τεό από το μανίκι της μπλούζας του. Προσπάθησα να κρυφτώ λίγο καλύτερα πίσω από τον τοίχο.
Κρυφάκουσα την συνομιλία τους, μέχρι που δε ακουγόταν πλεον τίποτα.
Κοίταξα προς τον διάδρομο διστακτικά και κατευθύνθηκα προς την πόρτα του δωματίου.
Έπιασα το πόμολο και την άνοιξα δειλά.
Ο Αχιλλέας ξάπλωνε στο κρεβάτι, κρατώντας το κεφάλι του. Δίχως να ξέρω τι ακριβώς κάνω, έκλεισα την πόρτα πίσω μου.
Έκατσα απέναντι του σιγα σιγά, νομίζω οτι δεν με άκουσε καν.
"Που είμαι;"
Ρώτησε τρίβοντας τα μάτια του. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω εάν με αναγνώρισε η όχι.
Φαίνεται οτι έχει πιεί πάρα πολύ.
Στένεψε τα μάτια του, αλλα τα ξαναέκλεισε σύντομα.
"Μυρίζεις σαν εκείνη."
Είπε και γέλασε πνιχτά.
"Νυστάζω. Θέλω να μου πεις μια ιστορία."
Με κοίταξε ζαλισμένος και γέλασα.
"Δεν έχω ιδέα."
Αποκρίθηκα.
"Ασ'το, θα σου πω εγω μια."
Είπε και ξάπλωσε στο κρεβάτι, τραβώντας με στην αγκαλιά του.
"Ήταν κάποτε ένα μικρό προβατάκι που τον έλεγαν Αχιλλέα."
Πήρε μια βαθιά ανάσα.
"Είχε μια υπέροχη οικογένεια, μέχρι που γενήθηκε ο αδερφός του, ο Πάρης. Η μητέρα τους πέθανε στην γέννα του μικρού τους αδερφού και αναγκαστικά μείνανε με τον πατέρα τους."
Ξεκίνησε και χώθηκα μέσα στην αγκαλιά του.
"Ο πατέρας τους ήταν πολύ κακός. Τους κατηγορούσε για τον θάνατο της μητέρας τους. Ειδικά τον μικρό αδερφό του Αχιλλέα, που δεν έφταιγε σε τίποτα. Έτσι, ο κακός ο λύκος έμπλεξε με τα ναρκωτικά και το ποτό."
