Είκοσι Μέρες

×55×

"Το δωμάτιο σου είναι το 98."

Η κοπέλα στο γραφείο μου παρέδωσε τα κλειδιά μου.

"Στον δεύτερο όροφο του κτιρίου, στο τέλος του διαδρόμου. Είναι δίπλα στην πτέρυγα των αγοριών όπου ξεκινάει από το δωμάτιο 100."

Έγνεψα καταφατικά.

"Μπορώ να φέρω τα πράγματα μου;"

"Ναι, φυσικά. Όταν τελειώσεις τα μαθήματα σου μπορείς να έρθεις. Το δωμάτιο σου έχει καθαριστεί και είναι έτοιμο."

Αφού ευχαρίστησα την κυρία στο γραφείο, έβαλα τα κλειδιά μου στην τσάντα μου.

Έχω άλλο ένα μάθημα για σήμερα και μετά θα περπατήσω έως το σχολείο για να πάρω τον Πάρη. Δεν είναι μακριά, γύρω στα δεκαπέντε λεπτά με τα πόδια.

"Τα πήρες; Σε ποιο δωμάτιο μένεις;"

Ρώτησε η Αριάδνη ενθουσιάσμενη.

"Στο 98."

Με κοίταξε με ένα ανησυχητικό ύφος.

"Το δωμάτιο σου είναι δίπλα στην πτέρυγα των αγοριών. Να προσέχεις."

Στριφογύρισα τα μάτια μου.

"Εσύ; Μένεις στις εστίες ή έχεις σπίτι εδώ;"

Ρώτησα καθώς περπατούσαμε προς την αίθουσα μου. Η Αριάδνη προσφέρθηκε να με βοηθήσει τις πρώτες μέρες.

"Οι γονείς μου μένουν στην Ρώμη, δεν έχουμε σπίτι εδώ. Μένω στο 81. Είμαστε στον ίδιο διάδρομο."

Με αγκάλιασε χαρούμενη.

"Έχεις συγκάτοικο;"

Ρώτησα. Με άγχωνε λίγο αυτό το θέμα.

"Ε ναι, στα περισσότερα δωμάτια μένουν δύο άτομα. Αν είσαι τυχερή θα μένεις μόνη σου."

Την κοίταξα απορημένη.

"Δεν τα πας καλά με την συγκάτοικο σου;"

Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

"Είναι τελείως διαφορετική από εμένα. Έχει άλλα ενδιαφέροντα, δεν είναι καθόλου οργανωτική και το δωμάτιο μας είναι πάντα ακατάστατο εξαιτίας της."