"Bebek alalım mı? Amcam Azra'ya bir sürü almış ya onlardan gidip bizde alalım mı yarın?"
Mustafa küçük bir çocuğun sevincine hayranlıkla baktı. Oğlunun Miray'ı bu kadar çok sevmesi onunda içinde kız çocuğu özlemini gittikçe ateşliyordu. Leyla her çocukta tedavi görmesiydi hiç düşünmeden belki birde kızımız olur diye üçüncü çocuğu yapardı ama bunun konusunu Leyla'ya açamazdı bile. Karısının o yorucu süreci yaşamasını istemiyordu.
"Begüm'le kuzenin evimize bir gelsinler sonra seninle bir ara çıkarız dışarıya seçersin Miray'a hediyesini."
"Tamam babacım."
Mustafa gülümseyerek oğlunu yatırıp öperken Leyla elinde kutusunda iki emzikle geldi.
"Canım bunlar kullanılmamış ben farklı koydum ikisini de çocuk hangisine alışkın bilemiyorum tabi."
Mustafa emzikleri alıp odadan çıkmadan yatağın içinde kendisine bakan Eymen'e döndü.
"Eğer beş dakika içinde uyumazsan hediye işi yatar ona göre. Anneni daha fazla yorma aslanım."
Eymen hızla kapattı gözlerini. O hediyeyi Miray'a vermeyi çok istiyordu.
"Ay ne hediyesi? Ne oluyor?"
Leyla oğlunun saçlarından öpüp iyi geceler dileyerek kocasının arkasından çıktı ama Mustafa çoktan merdivenleri inmiş kapıdaki adama elindekileri vererek Yakup beylere götürmesi gerektiğini söylediğinden sorusunu cevaplayan olmamıştı.
"Aa kimse beni takmıyor."
Leyla mavi gözlerini kırpıştırıp kendi kendine konuşurken Mustafa merdivenleri geri çıktı ve karısına bakıp göz kırptı.
"Ne söyleniyorsun sen mavişim."
Mustafa Leyla'nın beline kolunu sarıp yanağından öptü.
"Baba oğul beni takmıyorsunuz diyorum."
Odalarına doğru yürürken Mustafa "aşk olsun" dercesine baktı karısına. Baba oğul gizli bir şeyler yapamayacaklardı anlaşılan.
"Ne gibi takmıyoruz."
Odadan içeri girip Ege'yi kontrol edip uyuduğunu gördükten sonra rahatlayıp yatağa geçip uzandılar.
"Kime ne hediye alıyorsunuz?"
Mustafa göğsüne sokulup başını kaldırarak konuşan karısının alnından öpüp gülümsedi.
"Oğlumuz ilk delikanlı hediyesini almak istedi mavişim bende aslanıma yardımcı oluyorum."
Leyla'nın gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Delikanlılık hediyesi ne demekti çok iyi biliyordu. Genç delikanlıların ilk hediyesi ilk kız arkadaşına verilen hediyeydi. Bildiği kadarıyla oğlunun okulda falan birini sevdiği çocuk aşkı yoktu.
"Buda ne demek Mustafa. Hem Eymen daha kaç yaşında. Bak ona böyle çanak tutma lütfen. Hem kimmiş nereden çıkıyor bu ufacık çocukların arasında böyle şeyler anlamıyorum."
Mustafa şaşkınlıkla baktı karısına. Leyla böyle ardı ardına konuşup tepkiler veren bir kadın değildi. Karısının çatık kaşlı haline bakıp gözlerini irileştirdi.
"Aman Allahım bir kaynanalık mı seziyorum yoksa. Ooo oğlunu paylaşmayan annelerden olan bir karım var Allahım."
Mustafa son derce sempatik bir şekilde kaşlarını kaldırılmış coşkulu halde konuşup gülerken Leyla Mustafa'nın omzuna vurdu ama Mustafa daha da iştahla güldü.
"Ya ne alakası var Mustafa daha neler. Birincisi ben öyle yapıda biri değilim ikincisi benim oğlum daha altı yaşında bu tepkim senin dediğin gibi kayınvalidelik değil yavrumun çok küçük olduğu için aklının böyle şeylere kaymamasından."
70. Bölüm Final (3.Kısım SON) Her şeyin cevabı zamanda
Începe de la început
