Herkese merhaba, öncelikle son iki bölümdür oy verme konusundaki özeniniz için çok teşekkür ederim. İki bölümdür gerçekten hikayemin değerinin en azından bir parça olsun anlaşıldığını düşünüyorum. Oy veren herkese çok teşekkür ederim.
Uzun bir bölüm oldu baştan söylemek isterim. Bu bölümde olacak çiftlerimizden Bora ve Meriç'in olduğu kısımlar aralarda da olacağından onların olduğu bölümlerde başında adlarını yazıp belirtmenin dışında sonların da küçük not halinde (bitmediler devam edecek) hatırlatma olacak. Bunu yapmamın sebebi Meriç'le Bora az oldu diye düşünüp okumaktan vazgeçmeyin dolu dolu onlar sonuna kadar olacaklar. :)
Bu arada karar vermedim ama gelecek bölüm ya da sonrasında bir zaman akışı olacak bebeklerin cinsiyeti belli olacak. :)
Yazımda hata olduysa kusura bakmayın sonra yeniden bakacağım.
Keyifli Okumalar dilerim...
***
LEYLA & MUSTAFA
Leyla sabah altıya çeyrek varken Ege'nin ağlayan sesine uyandığında gözlerini açamasada yataktan doğrulup tek gözü açık diğerini ovalayarak toplanan geceliğini düzeltti ve sarsak adımlarla beşiğe yaklaşıp hemen hemen her sabah bu saatlerde uyanan ...
Leyla sabah altıya çeyrek varken Ege'nin ağlayan sesine uyandığında gözlerini açamasada yataktan doğrulup tek gözü açık diğerini ovalayarak toplanan geceliğini düzeltti ve sarsak adımlarla beşiğe yaklaşıp hemen hemen her sabah bu saatlerde uyanan sonra geri uyuyan Ege'yi kucağına aldığında minik oğlunun bir an önce susması için emzirmek üzere beşiğin yanındaki tekli koltuğa oturdu.
Geceliğinin askısını sıyırarak açtığı göğsünü bebeğinin küçük ağzına yaklaştırırken odanın içinde azıcık bir ışık vardı ve henüz hava aydınlanmamıştı. Mustafa sesleri duyup gözlerini açtığında saat daha çok erken olduğundan zorlanarak yatakta esnedi. Ege bey babasını her sabah işe uykusuz göndermeyi çok seviyordu. Huy edinmişti küçük bey.
"Annecim ne oldu? Niye emmiyorsun?"
Leyla oğlunun ısrarla sütünü emmeyip ağlamasına dayanamayarak göğsünü kapattı. Belli ki bebeğinin karnı açıkmamıştı. Ayağa kalkıp Mustafa'nın uyuduğunu düşünse de Ege'nin altına bakmak için mecburen ışığı açtığında Mustafa yataktan çıkıyordu. Dünden beri hiç konuşmadığı kocasına bakmamaya özen gösteriyordu. Bir önceki geceden beri hiç konuşmuyorlar, yüz yüze göz göze gelmiyorlardı.
Ege'yi beşiğin başındaki alt değiştirme bölümüne yatırıp altını kontrol ederken Ege hala durmadan ağlıyordu. Bebeği hiç böyle sebepsiz ağlamazdı. Her çocuk gibi mız mızlanırdı ama uzatmazdı.
"Ama altında kirli değil. Ne oldu benim bebeğime. Niye ağlıyorsun annesinin bir tanesi."
Sırtını okşadığı bebeğini sarıp öperken Mustafa yanlarına gelip oğlunun ateşi var mı yok mu diye kontrol etti. Dünden beri Leyla hiç pas vermiyordu ve bu duruma karşı üzülüyordu. Karısının o insanı içine çeken mavi gözlerine doya doya bakamıyor Leyla sakınıyordu Mustafa'nın deli divane olduğu güzel gözlerini.
"Ateşide yok."
Leyla Mustafa yokmuş gibi bir şey demeden bebeğini kucağında gezdirmeye pış pışlamaya devam etti. Belli ki Ege öyle boş boş ağlıyordu. Annesiyle babasının biraz ilgisini istiyordu ama bu saatte olmasaydı iyiydi.
"Ben alayım mı sen zaten tüm gün Ege'nin Eymen'in peşinde yoruluyorsun."
Mustafa karısına yardımcı olmak hem de yüzüne dünden beri bakmayan güzel gözlüsünün gönlünü almak için konuşurken Leyla yüzünü çevirince karısına üzgünce baktı.
