Heartless Hannah (Completed)

44 Fly, my sweet bird

Hannah POV

Nagising ako sa lamig ng ibinubuga ng airconditioned room ng kwarto ko. Hindi ko pa man naimumulat ang mata ko ay napangiti na ako ng maalala ang mga nangyari buong gabi. Napakapa ako sa aking kanan kung saan natulog ang binata kagabi pero tanging mainit init pang kama lang ang nakapa ko. Napamulat na ang mata ko sa tagpong iyon at hinanap ng mata ko ang lalaki pero wala ito at ako lang ang mag-isa sa kwarto.

Napabalikwas na ako at tinungo ang banyo pero muli ay wala doon ang hinahanap ko.

Mabilis kong isinuot ang nighties kong halos punitin ni Hunter kagabi ng humirit pa ng second round, third round at sa ika-fourth round. Kaya tinigilan ko ng isuot ang kawawang nighties ko. Sira-sira na nga ito sa may parteng dibdib at pati garter ng shorts nito ay wakwak na. Talagang halata ang pangigigil ng binata kagabi.

Lumabas ako ng kwarto ko para hanapin ang binata sa sala at kusina pero ni anino ng binata ay 'di ko natagpuan.

He left!

Napasalampak ako sa sofa ko na tulala sa isipin na iniwan ako ng binata. Pansamantalang namanhid ang aking pakiramdam hanggang unti-unting kumirot ang puso ko. Then my mind was filled with uncertain questions lurking in my head.

Is last night another booty call?!

Or is it because he was drunk and I assumed too much?!

Did he come running back to his fiancee?!

Shìt! Ang tanga-tanga mo Hannah! Anong tingin mo? Isang makamundong gabi lang ay babalik na sa'yo si Hunter?! Na sa isang gabing pinagsaluhan namin ay ako na ang pipilian niya?! For christsakes! He is fvcking engaged! Dapat nga mandiri pa ako sa ginawa ko! I just had sex with an engaged man! A drunken engaged man! Dammit!

It must have been just sex! Another fvck from an old fvckbuddy!

Nasapo ng kamay ko ang mukha kong nabasa na ng luha ko. Ang tanging konswelo ko na lang ay atleast nasabi ko sa binata na mahal ko siya. Na hindi na ako mabubuhay na maraming 'what ifs' sa buhay ko dahil nasabi ko na ang nararamdam ng puso ko.

I lose. I just knew I lost him. And somehow I should find a way to move on. I got to, for my sanity's sake.

Natawa ako ng pagak ng marealize ko ang nangyayari sa akin.

Is it karma? Damn! Karma played me good! Masakit pala talaga ang umasa. Dahil umasa ako ng todo todo kagabi. Sobra.

I don't know how long I sat there on my sofa but I knew it was long enough to make silence defeaning, to make my limbs numb and my heart... empty. It was long enough that I felt myself feeling so damn weak.

As I stood up on my sofa, I knew I've reached a decision which I been throwing off for days. Pinagtibay pa iyon ng nangyari ngayong gabi.

I am leaving. For good. And I won't return.

Maayos na din naman ang lahat. Ako na lang talaga ang nagpapatagal. May naghihintay ng trabaho sa akin sa Singapore. I already sold my properties and this condo, I already sold it to Dina. Even my parents knew that I'm leaving this week. They even throw me a Von Voyage Party last week. Even my bags and trollies are all packed. I am all set to leave.

It's now or never. I quickly booked myself a ticket and then leave a phone message to my parents, I also called Dina to tell her I am leaving today.

I showered in my zombie state and I tried not to think things through anymore. I wanted to focus what's left of my energy to forget and think of my future. I wanted to escape the pain by leaving it all behind me.

Cowardly, I know but that's the only way for me to cope and move on. An escape.

I spent the rest of my hours waiting at the airport for my flight to be called. As hundreds of people pass me by, all I did is watch them and when a sweet couple sat beside me, I can't help but watched them too in their PDA moments. The girl is sitting on the guy's lap and giving him pecks on the lips. May pahagikgik epek pa itong nalalaman. I know I looked envious and I can even taste the bitterness of it in my mouth as I stare at them.

Shìt! Of all places ay dito pa naglampungan ang dalawang ito! Walang pakundangan sa Sawi! Nakakatrigger kayo!

Napansin marahil ng magkasintahan ang masamang tingin ko sa kanila ng biglang tumayo ang babae sabay hatak sa nobyo niya. Nakatingin sila sa akin habang papalayo sila dahil hindi ko sila tinangalan ng masamang tingin.

Ayan! Umalis kayo! Maghihiwalay din naman kayo noh! Walang forever! Ang babata, ang lalandi! May pang travel, walang pang motel?!

Napairap na lang ako sa kanila ng tuluyan na silang makalayo. Sakto namang tinawag ang flight ko kaya mabilis na kinuha ko ang gamit ko at naglakad papasok sa boarding area.

I sighed as I sat myself down at the plane seat and stare blankly at my window.

This is it!
Goodbye Philippines!
Goodbye Hunter!

I am going to start a new chapter of my life without you Hunt, but I am leaving my heart with you. I don't know how I will move on, but I'll try.

Nagmomoment na ako at may tumutulo ng luha sa mata ko at pasinghot-sighot pa ng may biglang tissue na lumitaw sa harapan ko. At dahil patulo na ang uhog ko ay kinuha ko na lang iyon at mabilis na pinunas ang dapat punasin.

"Thank you." Nahihiyang anas ko sa katabi ko na mabait na nagbigay ng tissue. Hindi ko na lang din siya pinansin dahil nakakahiyang nasaksihan nito ang pagmomoment ko.

"God! I really hate flying!" Anas ng katabi ko na nagpatulos sa akin. Daig ko pa ang nastroke sa tigas ng pagkakaupo ko.

That voice...

--
Sabaw, I know... hahaha
Pasensya na labnaw ng utak ko ngayon...

Para kay Ate girl, pasensya na maikli lang today ha, uunahan na kita.😜
💋Lady Lemonade