Heartless Hannah (Completed)

39 Engaged

Hannah POV

I suppressed a yawn that stubbornly escaped my lips by biting the inside of my cheeks. Tonight is abuela's seventieth birthday and I am here at our mansion's garden trying to keep my eyes open.

Kasalanan itong lahat ni Hunter, masyado niya akong pinuyat kagabi kaya ngayon ay pakiramdam ko any minute now ay babagsak na ang talukap ng mata ko. Mabilis na inabot ko ang baso ng wine sa naglilibot na waiter at nilagok iyon ng mabilis. Bakasakaling magising ng alak ang inaantok ko ng diwa.

Nagsisi pa tuloy ako kung bakit hindi ko na lang isinama si Hunter ngayong gabi, panigurado hindi ako ganito mabo-bored kapag kasama ko ang lalaki. I enjoyed his company so much, marahil dahil na din sa napapalabas ni Hunter ang totoong ugali ko. I can nag him anytime I want and I can laugh at him any chance I get. We fought like kids and tease each other mercilessly. I don't pretend when I'm around Hunter, and he seems to be patient with me, o baka dahil nakakaiskor siya kaya pasensyoso siya?! I scoffed at what my mind is leading me.

I heard what he said last night, but I didn't know how to respond, so I pretended to be asleep.

I love you. The words sound foreign in his mouth. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit hindi ko iyon mapaniwalaan. I thought maybe it's because he had so much fun last night and he got caught up in the moment. I couldn't wrap my mind around it.

"Hija! Nandito ka lang pala! Finally! Nagbalik na din ang memorya ni Marcus at ikaw ang pinili niya! I've always want it to be you. Let's forget the past okay?" Ani ng mama ni Marcus na nginitian ko na lang. Nahihiya ako sa magulang ni Marcus dahil pakiramdam ko kasalanan ko ang nangyari sa anak nila. Kahit na ba sila mismo ay hindi ako sinisisi.

"Good to see you tita!" Aniko sabay beso sa matanda.

"Nagkita na ba kayo ni Marcus? I hate to spoil his surprise for you." Nakangiting anito na ipanagtaka ko.

"Hindi pa po. Anong surprise tita?" Nahihiyang tanong ko.

"Oh... hindi pa niya nasasabi. You'll hear all about it later. Have you seen your abuela? I haven't greeted her yet?" Anito na sa paligid-ligid nakatingin.

"Nasa foyer po siya tita." Sagot ko na lang.

"Alright. Puntahan ko lang muna ang abuela mo. Make sure you'll say yes later." Anito sabay ngiti sa akin na napilitan ko na lang tanguin ng makitang nagaabang ang matanda sa sagot ko. Agad din naman umalis ang mama ni Marcus na nag-iwan lang ng palaisipan sa akin.

Sa totoo lang nagdalawang isip talaga akong imbitahin si Hunter dahil narito din ang pamilya ni Marcus at naiilang ako na baka malaman nila ang tungkol sa amin ng binata. Kaya sa huli ay hindi ko na lang din siya inimbitahan kahit gustong gusto ko. Pakiramdam ko kasi ay nagtataksil ako kay Marcus kahit na ba nilinaw ko naman sa binata na nalilito ako sa sitwasyon namin ngayon. Na bigyan niya ako ng panahon na makapag-isip.

I know I am being selfish by keeping two guys at bay. But who can blame me? I can't decide! I am torn between the guy I love for so long and the guy who I can't keep my mind off...

Pwede na nga akong kumanta ng... Torn between two lovers ni Mary MacGregor because that is what I am right now. I am torn between Marcus and Hunter.

I quickly drank the remaining wine in my glass when I saw Marcus heading my way. Inayos ko ang slit ng gown ko para takpan ang legs ko na lumabas doon. Alam ko kasing ayaw na ayaw ni Marcus na nagsusuot ako ng mga ganito ka-revealing na damit.

"Hon, bakit nariyan ka lang sa isang sulok? Aren't you going to mingle with the guest? Narito ang mga schoolmates natin from college." Ani Marcus na nagpangiti sa akin ng pilit.