Boğaz manzaralı oldukça büyük olan alanda akşam saatinin yoğunluğundan kalabalık olmasına rağmen kısa sürede cam kenarındaki masalardan birine oturmuş kahvesini yudumlayan çillisinin saçlarından onu fark etti.
"Mübarek stop lambası gibi çillim saç renginden dolayı her yerde belli oluyor."
Azıcık kıskançlık duymuyor değildi bu konuda Bora. Çok seviyordu çillisinin saç rengini ama bazen böyle girdikleri yerlerde dikkat çekmesine deli olup kıskanıyordu. Erkeklerin ona beğeniyle bakan gözlerini gördüğünde deli oluyordu ve çoğu kez elini tuttuğu nişanlısına bakanların hakkından geliyordu.
İçindeki kıskanç Bora'yı bir kenara bırakıp Meriç'in yanına doğru yürürken birkaç geç kadının kendisine beğeniyle bakmalarına aldırış etmeyip onlara bakmadan geçip gitse de Meriç önce Bora'yı sonra ona bakan gözleri görmüştü ve bu durumdan hiç hoşlanmamış halde Bora'yı masaya kadar takip eden sonra kendisini görünce yüzleri düşen kızlara ters bir bakış atıp ayağa kalktı gülümseyerek uzanıp kendisini kollarına çeken nişanlısına sıkıca sarıldı. Huzur işte şimdi bedenini kaplamıştı. Sevdiğine sarılmak gibisi yoktu. Bora'nın omzumun üstünden kızlara adeta gözleriyle "önünüze dönün" bakışı atıp başını çevirip nişanlısının boynuna derin bir öpücük bıraktı.
"Bebeğim çok beklettim mi?"
Geri çekilip yanağını sonra alnının öpen Bora'ya cilveli cilveli bakınca Bora inci gibi güzel sıralı beyaz dişlerini görünerek çekici bir şekilde güldü. Son dönemde araları bir inişli bir çıkışlıydı ama ikisi de bir arada oldukaları için mutluydular.
"Bekletmedin sevgilim bende az önce geldim kahve söylemiştim onu içiyordum."
Bora masanın üstündeki yarısı içilmiş kahve dolu bardağa bakıp gülümsedi ve nişanlısını yönlendirip karşılıklı masaya oturduklarında hemen masanın üstünde elleri birleşti ve Bora Meriç'in yüzük olan parmağını usul usul gözlerinin içine bakarak okşadı. Çok yakında eşi olacaktı çillisi ve heyecanlıydı.
Gözleri aşkla buluşurken ikisi de hemen son dönemlerde tek konuştukları konu olan düğünleriyle alakalı bir şeyleri konuşmaya başlarken Bora da kendisine bir kahve yanında cheesecake isterken çillisine de en sevdiği tatlı olan tiramisudan söyledi. Can tatlı bir şeyler yemek istiyordu.
Güzelce sohbet ederken bir ara Bora Meriç'in anlattığı bir şeye gülerek arkasına yaslandı gözleri karşısında oturan hayatının kadının üstünde onun iştahla tatlısını yemesini arada yüzüne düşen saçlarını geriye atışını ve bıcır bıcır kendisine bir şeyler anlatırken değişen mimiklerine dikkatlice uzun uzun baktı. Yine çok güzeldi sevdiği... Yine ona güzel bakıyordu. Bu hayatta onsuz nasıl nefes alırdı bilmiyordu bu saatten sonra Bora'sız Meriç olmazdı. Daha önce sesli olarak ifade ettiği düşüncesinin hala arkasındaydı. Meriç olmadan dönmezdi Bora'nın dünyası.
"Ponponumuzu kime bıraktın annesi?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
