Είκοσι Μέρες

×25×

Μπορεί να μην είχα και την καλύτερη μητέρα, αλλά η μάνα είναι μόνο μια. Οσα και αν σου έχει κάνει, δεν μπορείς να την μισήσεις. Δεν μπορείς να μισήσεις τον άνθρωπο που σε γέννησε.

"Συγγνώμη. Συγγνώμη για ολα. Συγγνώμη που δεν σε πρόσεχα οσο θα έπρεπε. Συγγνώμη που δεν ήμουν δίπλα σου σαν μητέρα σου. Συγγνώμη που δεν σου ειπα την αλήθεια για τον πατέρα σου."

Ψιθύρισε χαιδεύοντας τα μαλλιά μου, αφήνοντας με να την κοιτάω απορημένη με την τελευταία της πρόταση.

"Τι εννοείς; Ποια αλήθεια;"

Το μόνο που γνωρίζω για τον πατέρα μου είναι οτι έφυγε. Δεν ξέρω αν μας παράτησε, αυτό υποθέτω. Όταν ήμουν μικρή υπήρχαν στιγμές που με χτυπούσε. Ο ίδιος μου ο πατέρας.

Μια μέρα έφυγε. Σηκώθηκε και έφυγε, έτσι απλά. Τόσο απλό ήταν για εκείνον. Χωρίς να μου εξηγήσει τίποτα. Αλλά τι θα μπορούσε να καταλάβει ενα εφτάχρονο κοριτσάκι;

Τίποτα.

Απολύτως τίποτα.

Ισως γι'αυτό έφυγε χωρίς να μου πει κάτι. Καταβάθως με αγαπούσε. Όλοι οι γονείς αγαπάνε εστω και λίγο τα παιδιά τους.

Τον κατάστρεψαν. Τα ναρκωτικά, το αλκοόλ.

"Το σκέφτηκα ξανά. Είναι ενα τεράστιο βήμα που θα αλλάξει τελείως την ζωη και των δυο μας. Θυμήθηκα τον πατέρα σου Ζωή. Πρέπει να μάθεις, έστω και τώρα."

Δεν καταλαβαίνω.

Της έκανα νόημα να κάτσει στο κρεβάτι, δίπλα μου.

Πριν ξεκινήσει, πήρε μια βαθιά ανάσα και σκούπισε τα δάκρυα της.

"Ο πατέρας σου αρχικά δεν ήθελε να σε γεννήσω. Επέμενε να κάνω έκτρωση. Ήμουν νέα, δεν είχαμε καθόλου χρήματα και οι γονείς του δεν το ήθελαν το παιδί. Είχαμε χωρίσει για αρκετό καιρό, εξαιτίας τους. Σε μεγάλωνα μόνη μου μέχρι που έγινες ενός χρονών. Με τον πατέρα σου τα ξαναβρήκαμε μετά από πολλές προσπάθειες. Το χρονικό διάστημα που ήμασταν χώρια, γνώρισα τον Μιχάλη."

Στην αναφορά του ονόματος του σοκαρίστηκα.

'Τον ερωτεύτηκα. Χωρίσαμε δυστυχώς, γιατί αναγκάστηκε να φύγει απο την χώρα. Ο πατέρας σου με διεκδίκησε. Ήταν καλύτερη η οικονομική του κατάσταση και ετσι αγοράσαμε το σπίτι μας, με την βοήθεια των γονιών του φυσικά. Με τους γονείς του είχε μαλώσει άσχημα. Δεν του επέτρεπαν να συζήσει μαζί μου και με το παιδί μας, εσένα δηλαδή. Είχαν άλλα όνειρα για εκείνον."