Undercover

Deel 18: The girl

Ravi pov

Het meisje kijkt me voor 3 seconden aan, en barst dan in lachen uit. Heb ik iets grappigs gezegd? 'Ik? Shadows vrouw? Dat zou wel sick zijn, maar nee. Ik ben zijn zus.' Shadows.... zus? Hij heeft me nooit verteld over een zus. 'Heeft Shadow een zus?' Ze grinnikt nog na 'als ik dat ben, lijkt het me wel dat hij er een heeft.' Ik schudt mijn hoofd een beetje ongelovig, en probeer alles op een rijtje te krijgen, maar ik mis te veel informatie om ook maar 1 theorie te bedenken.

'Waarom heb ik je niet eerder gezien?' Is de eerste vraag die mijn mond verlaat. Het liefst had ik haar aan een hele ondervraging onderworpen maar helaas kan ik dat niet maken. 'Dat zou ik beter aan jou kunnen vragen. Ik woon hier al mijn hele leven en heb jou nog nooit gezien. Wat voor sicks heeft Shadow uitgespookt terwijl ik op vakantie was?' Ik grinnik 'wat hij heeft uitgespookt? Dat is een lange lijst... En dan ken ik hem nog maar een paar dagen. Maar het blijkt dus dat Shadow die wolf van de legende was, je weet wel, die ene over die 2 gelijknamige wezens?'

Laura knikt 'maar dat verklaard niet waarom jij hier bent, en wie is d- dat ben jij he?' Er valt een korte stilte. 'Ben jij de mate van mijn broer?' Ze klinkt gevaarlijk, alsof ze me elk moment zou kunnen vermoorden. Ik knik klein. 'Dat is sick!' Verbaast kijk ik haar aan, ik dacht dat ze woedend zou worden. 'Hij zoekt echt al eeuwen naar zijn mate. Hij is nog al chagrijnig weetje, ik hoop dat jij hem weer vrolijk kan maken. Dat zou echt sick zijn' ze glimlacht naar me.

Opeens voel ik me heel ongemakkelijk en staar naar de grond. Ik kan hem niet gelukkig maken. Ik laat hem in de steek, ik zal sterven. Ik knik klein. 'Dat ga je wel proberen.... Toch?' Ik kijk naar de grond, niet weten hoe nee te zeggen. Uiteindelijk schudt ik nauwelijks zichtbaar mijn hoofd, maar blijkbaar zag zij het wel. 'Nee? W-wat.... Waarom ni-niet? Hij is je mate. Je zielsverwant! Er is geen reden om het niet te doen.'

Het zou zo makkelijk zijn als dat waar was..... Hoe graag zou ik dat wel niet willen. 'Je weet de mythe... toch? Shadow en ik zijn dat. En die 3e ziel is mijn zus, Sanne. Ze zit gevangen bij The Blackblood Pack. Ik zal haar redden, en sterven. Maar wat die mythe ook mag zeggen, ik zal Shadow niet mee mijn graf in trekken! Beloofd. Maar ik zal doodgaan, ik ben geen goede mate' mompel ik triest. Als ik opkijk naar haar bijt ze op haar lip, vertwijfeld. 'Zou het zin hebben om je te proberen over te halen om het niet te doen? Om mijn broer niet te breken?' Ze zucht. Ik haal mijn schouders op 'waarschijnlijk niet.'

Ze zucht opnieuw 'ik ga het toch proberen. Hoe zou jij het vinden als jou mate... Nee, laten we het anders doen. Je geeft toch niet om hem. Dus als jou zus, die Sanne, doodging omdat ze jou wilde redden. Zou je daar dan niet kapot van zijn?' Mijn adem stokt bij die ene zin.

"Je geeft toch niet om hem"

Ik weet ook niet waarom maar door die ene zin verschijnen er tranen in mijn ogen. De rest van wat ze zegt hoor ik nauwelijks. Ik krijg mee dat het over Sanne gaat, maar meer ook niet. 'H-het sp-pijt m-me-me' snik ik zacht. Ze neemt een stap naar achter. 'Oh nee he.... Nou heb ik haar aan het huilen gemaakt. Shadow gaat me vermoorden hierdoor. Dat is dus echt niet sick. Hé, kom op. Je zus gaat vast niet dood. Daar ga ik vanuit althans, het is niet alsof ik haar ken bedoel ik. Ik ben nog nooit bij The Blackblood Pack geweest eigenlijk! Het is daar vast leuk. Ze hebben een sicke Beta heb ik gehoord' ze glimlacht.

Ik kijk met een vochtig oog op 'Beta Zach? Niet echt mijn favoriet' mompel ik. Ik veeg de tranen uit mijn ogen. Shadow zal me niet huilend zien straks. En met Shadow bedoel ik dan vooral Flash, sinds het Shadow zelf weinig zal uitmaken. Wanneer zouden die 2 eigenlijk thuiskomen? Alsof ze dat konden horen klinkt op dat moment het geluid van een sleutel in het slot en een deur die wordt geopend. 'Ik ben thuis!' Schreeuwt Shadow net iets te hard. Ik loop de keuken uit met Laura op sleeptouw.

'Hey Raaf, en.... Lau?! Wat doe jij hier!' Ik zie Shadow totaal overdondert naar haar kijken. Blijkbaar wist hij er niks van dat ze zou komen. 'Hoi grote broer! Ik bedacht om weer eens langs te komen, sick toch?' Zijn ogen vergroten zijn en hij rent naar haar en knuffelt haar plat. Ik voel een steek van jaloezie door me heen gaan als ik ze zo bezig zie. Dat had ik moeten zijn. 'Ik ben zo blij je eindelijk weer te zien zussie!' Zijn ogen glinsteren met pretlichtjes als hij dat schreeuwt. Hij tilt haar op en bekijkt haar 'je bent gegroeid. Je lijkt weer wat minder op een baby!' Ze kijkt hem aan met een alleszeggende blik.

'Houdt ook van jou hoor zussie.' Dan laat hij haar los en kijk naar mij 'laten we naar mijn kamer gaan.' Ik knik maar een beetje als hij mijn hand al vast heeft gepakt voor ik iets heb kunnen doen of zeggen. Hij trekt me zachtjes mee naar zijn kamer en ik volg gewillig. 'Shadow? Ik wist niet dat je een zus had?' Vraag ik zacht. Hij schudt zijn hoofd 'dat had je ook helemaal niet moeten weten.' De toon waarop hij dat zegt klinkt zo angstaanjagend dat ik er kippenvel van krijg. Zo lief als hij net met zijn zus was, zo is hij nu absoluut niet.

Eenmaal op zijn kamer gekomen plant hij me neer op het bed. 'Mijn zusje is niet wie ze lijkt, ze is gevaarlijk. Ik weet niet waarom maar de laatste tijd ruikt ze altijd naar de Blackblood Pack. Ze verbergt iets voor mij' hij fluistert zo zacht dat ik het nauwelijks kan horen en het dus voor Laura onmogelijk te horen is. Ik knik lichtjes. De Blackblood Pack, dat is niet echt mijn favoriete roedel. Misschien kom ik Laura dan wel tegen als ik erheen ga voor hen. Zou zij ook aan het lijntje gehouden worden?

'Shadow? Haat je me?' Hij kijkt me verbaasd aan. 'Vanwaar die vraag?' Zegt hij, alsof ik hem de vreemdste vraag van de wereld heb gesteld. 'Je... Je doet me alsmaar pijn. Vanbinnen maar ook... Vanbuiten. Ik weet dat in de operatiekamer, toen je lief was, dat jij dat niet was. E-' 'waarom denk je dat?' Vraagt Shadow nog voor ik uitgesproken ben. 'Je was aardig' zeg ik zacht, bang voor zijn reactie. Wat nou als hij lijkt op Alpha Connor? Dan ben ik er geweest! Als ik naar Shadow kijk zie ik dat zijn ogen verwijd zijn. Zou hij boos zijn? Nee. Hij ziet er eerder verbaast uit.

'Dus je denkt dat ik niet lief ben? Niet lief kan zijn?' Ik knik klein, wetend dat een leugen me toch niet verder zou helpen. 'Waarom....' mompelt hij zacht. Ik antwoord niet, weet niet wat te zeggen. 'Ik zal het je bewijzen. Ik zal je bewijzen dat ik wel lief kan zijn. En dat ik een goede mate kan zijn. Bewijzen dat ik van je houdt.' Hij zoekt met zijn ogen naar de mijne en staart me dan aan.

'Ik zal bewijzen dat ik mijn leven voor je zou geven.'

A/N AngelFantasy_  Aka Laura, de sickste idioot ooit