Undercover

Deel 8: Trust

Sanne pov

Als ik wakker word en mijn ogen open verwacht ik Ravi naast me te zien liggen, maar ze is verdwenen. De plek waar ze lag voor ik in slaap viel is leeg en voelt koud. Ze is al een tijdje geleden opgestaan. Zou er iets gebeurt zijn? "Vast niet". Heaven! Waar ben jij al die tijd geweest? "Ik was er gewoon, maar ik heb contact proberen te zoeken met Ravi's wolf. Ik vertrouw haar niet. Ze accepteerde de link niet maar ik ben wel iets te weten gekomen, namelijk-"

Op dat moment word er op de deur geklopt. Vertel het later maar Heav. 'Kom binnen!' Roep ik. De deur gaat open en ik zie Ravi staan met een dienblad vol eten in haar handen. Ze glimlacht en loopt mijn kamer binnen. Ze zet het dienblad op bed en komt naast me zitten. 'Ik heb ontbijt voor je gemaakt.' Ze glimlacht weer, maar nu ik dichterbij haar zit zie ik dat het geen echte lach is. Ook zie ik duidelijk wallen onder haar ogen zitten, alsof ze helemaal niet geslapen heeft. 'Heb je wel geslapen?' Vraag ik daarom ook bezorgt.

'Ja hoor, ik ben alleen een beetje moe maar het gaat wel' zegt ze en gaapt. Volgens mij heeft ze nauwelijks geslapen 'wat was er dan aan de hand? Had je een nachtmerrie? Waarom heb je mij niet gewekt.' Ze geeft me een blik dat het niks uitmaakt en ik laat het verder maar zitten. Ik pak een broodje met chocopasta van het dienblad en neem een hap. Ik sluit genietend mijn ogen. Dan hoor ik Ravi's maag rommelen. 'Heb je nog niet ontbeten?' Ze grimast 'heb ik wel. Het is echt niks.' Ik kijk haar vreemd aan. Ze doet zo anders dan hiervoor.

'Is er iets aan de hand? Je gedraagt je zo anders?' Vraag ik weer bezorgd. Ze word lijkbleek en mompelt iets wat waarschijnlijk moet klinken als "nee, ik ben gewoon moe". Ik geloof haar niet. Het doet me pijn dat ze tegen me liegt. "Ze liegt over wel meer dingen, misschien is ze niet eens je zus. Als ik jou was zou ik toch nog maar wat langer naar die ketting kijken". Goed, jij je zin. Ik vraag het wel. 'Ravi? Mag ik je ketting nog eens zien?' Vraag ik haar. Ze staart me geschrokken aan 'w-wa-waarom?' Stottert ze. 'Ik wilde hem nog even nakijken, of ze echt wel bij elkaar horen enzo, snap je?'

Ze kijkt me aan met tranen in haar ogen. 'Je vertrouwd me niet?' Ik sla mijn ogen neer. 'Laat maar, ik snap het al. Het is mij nu wel duidelijk waar ik thuis hoor' snauwt ze en staat boos op. Ze loopt richting het raam en zet het open, zodat ze er makkelijk uit kan springen. Alsjeblieft, Ravi, blijf' smeek ik haar. 'Heaven wilde het nog eens extra controleren. Ik vertrouw je wel, maar zij niet echt. Het spijt me dat ik naar haar luisterde, ik weet dat je te vertrouwen bent. Je bent mijn zusje.'

Ze doet het raam weer dicht en draait zich weer om naar me en glimlacht, maar hij bereikt haar ogen niet. Ze kijkt me triest aan. Heb ik haar zo erg gekwetst? "Nee, ze doet alsof. Ik weet het zeker. Je moet namelijk horen wat ik ontdekt heb". Nee Heaven! Jij hebt al genoeg problemen veroorzaakt! Nu denkt ze dat ik haar niet vertrouw omdat jij zo debiel doet. Ze is nog steeds mijn zusje hoor! Ik vertrouw haar, en dat moet jij ook doen! "Maar Sanne-" ik bouw een muur op in mijn hoofd en blokkeer haar, dan hoef ik haar gezeur tenminste niet meer aan te horen.

'Zullen we even rennen? Mijn wolf smeekt om vrijgelaten te worden' stel ik voor als afleiding. Ravi knikt 'oké, maar ik denk dat ik gewoon in mijn mensenvorm blijf.' Ik ben blij dat ze me tenminste nog een beetje vertrouwd maar bedenk me dan dat als ik in een wolf wil veranderen ik Heaven nodig heb en ik haar dus niet meer kan blokkeren. Ik slaak een zucht, het moet maar. 'Laten we dan naar buiten gaan' zeg ik en loop naar de deur van mijn kamer. 'Kom je nog?' Vraag ik aan Ravi.

Het geluid van brekend glas dringt mijn oren binnen en geschrokken draai ik me om. Er zit een groot gat in het raam en Ravi is verdwenen. Ik ren snel naar het raam toe en kijk naar beneden, waar ze ongedeerd op de grond staat. 'Sorry van je raam! Ik dacht dat ik het open had gezet!' Roept ze naar boven. Ik kijk haar ongelovig aan maar glimlach al snel. Dit lijkt al meer op de Ravi die ik ken.

Ik spring ook naar buiten en in de lucht verander ik in een wolf. Ik land voor haar en snel klimt ze op mijn rug. Waar gaan we heen? 'Toen ik hier rende zag ik een waterval met een heel groot meer, misschien kunnen we daar heen' zegt Ravi alsof ze mijn gedachten heeft gelezen. Ik begin te rennen terwijl Ravi mij instructies geeft welke kant ik op moet.

"Sanne, luister nu alsjeblieft maar me! Ze is echt niet wie je denkt dat ze is!" Nee Heaven, ik luister niet meer naar jou. "Maar San, ik heb bewijs. Je kunt het zelf controleren!" Oké, ik geef je een kans, 1kans, maar zorg dat ik er geen spijt van krijg. "Dat krijg je niet. Heb je al eens goed aan Ravi geroken? Ze is toch een Rogue hè?" Ja, dat is ze. Maar wat dan nog? "Nou, vertel mij dan maar eens waarom ze ruikt naar The Blackblood Pack."

Ik ruik aan Ravi en inderdaad, Behalve de normale geur die om Rogue's te ruiken is ruik ik ook de geur van The Blackblood Pack. The Blackblood Pack is een van mijn grootste vijanden. Wat zou Ravi daar te zoeken hebben? "Dat probeer ik je al de hele tijd te vertellen. Ze bespioneerd je gewoon. Of ze je zusje nu wel of niet is, vertrouw haar niet". Ik haat het, maar misschien heb je wel gelijk. "Altijd toch". Ik weet dat ze zelfingenomen grijnst omdat ze gelijk heeft.

Ik stop midden in het bos met rennen. Ravi klemt zich stevig aan me vast om niet te vallen. 'San? Waarom stop je?' Vraagt ze verbaast. Ik maak met mijn kop een teken dat ze van mijn rug af moet gaan en ze klimt er snel vanaf. Ik verander terug en kijk haar serieus aan. 'Ravi. Ik vertrouw je en daarom wil ik dat jij mij ook vertrouwd. Vertel me alsjeblieft, waarom ruik je naar The Blackblood Pack?'

Er verschijnen tranen in haar ogen. 'Je wolf vertelde het je he? Ik zou op zit moment niks liever willen dan dat ze haar bek had gehouden. Het spijt me voor alles wat ik nu doe en nog ga doen. Ik wil dit niet, en het zal diepe littekens achterlaten in mijn hart. Littekens die ik nooit meer kwijtraak, maar anders krijgt híj littekens en dat wil ik ook niet. Vergeef me voor dit alles, alsjeblieft.' Dan wordt het opeens zwart voor mijn ogen. Ik snap niet veel van wat ze heeft gezegd maar een ding weet ik zeker, ik zit diep in de problemen.

A/N, dit is de eerste van dit boek geloof ik. Maar dit is een extra hoofdstukje, speciaal voor sonnetje2001 omdat ik een hoofdstuk van haar boek wilde en zei er een van mij. Bekijk haar boek ook zeker!! Het gaat over Shawn Mendes en het heet 'Shawn is my..'.

Maar genoeg over dat. Ik hoop dat jullie het leuk vonden en geniet nog maar tot woensdag van deze cliffhanger (of later als ik mijn geheugen weer eens ergens laat liggen).